Η Λάρισα, όπως σχεδόν όλα τα αστικά κέντρα, αποτελεί μία πόλη όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της -είτε για λόγους εργασίας και υποχρεώσεων, είτε για μια απλή βόλτα- συχνάζει σε κεντρικά σημεία ή κινείται πέριξ αυτών.
Του Γιώργου Φακή
Από την Πλατεία Δημάρχου Σάπκα -ή Κεντρική, όπως τη γνωρίζουν οι περισσότεροι- περνούν καθημερινά χιλιάδες πολίτες, όλων των ηλικιών. Εκεί, πέραν του σιντριβανιού, των αγαλμάτων και των μεγάλων κτιρίων, μία άλλη ατραξιόν είναι τα δύο θηλυκά γεράκια, που πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης.
Η Χαρούλα και η Άρτεμις, όπως είναι τα ονόματά τους, έχουν εκπαιδευτεί ώστε να απομακρύνουν τα υπόλοιπα πτηνά από το κεντρικότερο σημείο της Λάρισας. Άλλωστε, τα κορακοειδή, ειδικά όταν συγκεντρώνεται ένας μεγάλος αριθμός αυτών στο ίδιο μέρος, προκαλούν αρκετά προβλήματα, όπως καταστροφή καλλιεργειών, ηχορύπανση και -πολύ περισσότερο- δυσοσμία λόγω περιττωμάτων.
Η ιερακοθηρία στα αρχαία χρόνια
Η ιερακοθηρία για τους περισσότερους είναι μια άγνωστη λέξη, όμως στην πραγματικότητα προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα από τον 13ο αιώνα π.Χ. Εδώ θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι θεωρείται τέχνη και υπηρετείται πλέον σε όλη τη Γη, με τους Αρχαίους Έλληνες να συνεργάζονται με τα γεράκια προκειμένου να φέρουν εις πέρας μια αποστολή ανάλογη με την τωρινή.
Η Λάρισα το 2016 ήταν η πρώτη πόλη που ξεκίνησε πρόγραμμα με γεράκια
Στην πόλη μας τον ρόλο του εκπαιδευτή έχει επωμιστεί -και μάλιστα με μεγάλη του χαρά- ο Γιώργος Χριστοδούλου, ο οποίος είναι προϊστάμενος του τμήματος διαχείρισης άγριας πανίδας και προστατευόμενων περιοχών του Δήμου Λαρισαίων. Η Χαρούλα και η Άρτεμις υπακούν μόνο στις εντολές του, με τη σχέση τους να είναι εξαιρετική, παρότι τα γεράκια δεν είναι οικόσιτα ζώα, ενώ αποτελούν τον «νούμερο 1» κυνηγό στη φύση. Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι η UNESCO έχει εντάξει την ιερακοτροφία στη λίστα με τις τέχνες της άυλης Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Όπως εξηγεί ο κ. Χριστοδούλου, η χρησιμοποίηση γερακιών για την απομάκρυνση άλλων πτηνών αποτελεί τη μόνη βιολογική προστασία από τις… ζημιές που προκαλούν τα κορακοειδή στα αστικά κέντρα. Μάλιστα, θα ήταν άδικο να μην αναφερθεί ότι η Λάρισα το 2016 ήταν η πρώτη πόλη σε όλο τον κόσμο που ξεκίνησε ένα τέτοιο πρόγραμμα, εκπαιδεύοντας τα δύο γεράκια ώστε να κυνηγούν εντός του αστικού περιβάλλοντος.
Η Χαρούλα και η Άρτεμις ανήκουν στο είδος «Harris Hawk» και στην… καταγωγή δεν είναι Λαρισαίες, καθώς προέρχονται από τη Λατινική Αμερική. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν καταφέρει να φέρουν εις πέρας το έργο τους, με τον Γιώργο Χριστοδούλου από τη μεριά του να έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, ώστε να αποδώσει καρπούς η όλη προσπάθεια. Οι ώρες… δράσεις των δύο γερακιών είναι κατά κύριο λόγο οι απογευματινές, όταν αρχίζει να πέφτει ο ήλιος, καθώς τότε συνηθίζουν τα κορακοειδή να μαζεύονται στα δέντρα του κέντρο της πόλης. Πάντως, η… ομάδα ήδη μετρά και τρίτο μέλος, με ένα αρσενικό, τον Χάρη, να παίρνει εντατικά μαθήματα για το τί πρέπει να όταν βρίσκεται στην Κεντρική Πλατεία.
Ως υπεύθυνος του τμήματος διαχείρισης άγριας πανίδας, ο Γιώργος Χριστοδούλου κουβαλά τεράστια εμπειρία στις πλάτες του σε ό,τι αφορά τα ζώα και ξεκαθαρίζει πως ένα εκπαιδευμένο γεράκι δεν αποτελεί κίνδυνο για τον άνθρωπο. Αυτό που τονίζει, μάλιστα, είναι πως συμβεί κάτι εκτός… σχεδίου, τότε η ευθύνη είναι του εκπαιδευτή, ο οποίος πιθανόν κάτι δεν έπραξε σωστά. Χαρούλα και Άρτεμις φέρνουν με χαρακτηριστική ευκολία εις πέρας το έργο τους στο κέντρο της Λάρισας, απομακρύνοντας τα κορακοειδή, με την ιερακοθηρία να παραμένει «ζωντανή» σε πολλά μέρη της Ελλάδας και του κόσμου, παρότι είναι μια τέχνη που πρωτοεμφανίστηκε τον 13ο αιώνα π.Χ.
Ο Γιώργος Χριστοδούλου μίλησε στο FORMedia για τα γεράκια, δίνοντας σημαντικές πληροφορίες για τον καλύτερο κυνηγό της φύσης, ενώ ειδική μνεία έκανε στην εκπαίδευση -που είναι καθημερινή- αλλά και στα όσα απαιτούνται ώστε να αποκτήσει κάποιος ανάλογο πτυχίο, με στόχο να ασχοληθεί ενεργά με την ιερακοθηρία.
