Ο Λαρισαίος συγγραφέας μίλησε στην «Πολιτεία Λαρισαίων» με αφορμή το νέο, τέταρτο κατά σειρά βιβλίο του, τη νουβέλα με τον παράξενο τίτλο «Εκεί που η όραση περισσεύει».
Συνέντευξη στον Μενέλαο Κατσαμπέλα
Η νουβέλα του Δημήτρη Στατήρη «Εκεί που η όραση περισσεύει», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θράκα, παρουσιάζεται σήμερα στη Λάρισα, στις 7 το απόγευμα, στο Κέντρο Έρευνας Θεάτρου και Χορού +ΠΛΗΝ. Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο Ηλίας Βογδάνης (λογοπεδικός) και ο Ηρακλής Τζαφέτας (ηθοποιός). Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον συγγραφέα.
Με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του στη γενέθλια πόλη, ο Δημήτρης Στατήρης παραχώρησε συνέντευξη στην «Πολιτεία Λαρισαίων».
Μετά από τρεις συλλογές διηγημάτων, επιλέξατε για το τέταρτο βιβλίο σας την μεγαλύτερη φόρμα, μια νουβέλα με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Εκεί που η όραση περισσεύει». Γιατί αυτή η αλλαγή;
Θα έλεγα ότι περισσότερο με επέλεξε η μεγαλύτερη φόρμα παρά εγώ εκείνη, καθώς το θέμα απαιτούσε εκτενέστερη ανάπτυξη με συνέπεια να εκφραστώ κατά αυτόν τον τρόπο αυτή τη φορά. Πιστεύω ότι κάθε ιστορία καλεί και προκαλεί τον δημιουργό της σε έναν εσωτερικό διάλογο πριν γραφτεί και δημοσιευθεί. Εκεί αποφασίζονται όλα. Το συγκεκριμένο βιβλίο θα είχε έλλειψη οξυγόνου, ας πούμε, αν γραφόταν με την μορφή διηγήματος.
Πραγματεύεστε στο βιβλίο σας ένα πολύ επίκαιρο ζήτημα που δυστυχώς εντείνεται και στη χώρα μας, αυτό των αστέγων και των ανθρώπων που ζουν σε ένα πολύ σκληρό περιθώριο. Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο θέμα;
Μια βόλτα στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας αρκούσε για την επιλογή του θέματος. Ήρθα κατάματα με ορισμένους άστεγους ανθρώπους που το βλέμμα τους εξέπεμπε εντιμότητα, αξιοπρέπεια. Ήταν σαν να μου έλεγε ότι ζούμε στην ίδια κοινωνία αλλά και σε ξεχωριστή ταυτόχρονα. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα που με προβληματίζει χρόνια και τώρα βρήκε την κατάλληλη αφορμή για να εκτονωθεί από μέσα μου. Όσο η Πολιτεία αλλά και ο καθένας μας ξεχωριστά αδιαφορούμε για αυτό το λυπηρό φαινόμενο και επομένως το αφήνουμε να εντείνεται, πιστεύω ότι άλλο τόσο αυτό θα λειτουργεί σε βάρος του συνόλου δημιουργώντας ανισορροπίες και προστριβές. Ας μην περισσεύει άλλο η όρασή μας κοιτώντας αυτούς τους ανθρώπους χωρίς όμως να τους βλέπουμε.
Από το πρώτο σας βιβλίο το 2016, μέχρι σήμερα, παρατηρείτε αλλαγές ή εξέλιξη στη γραφή και στην επιλογή των θεμάτων σας; Να περιμένουμε με άλλα λόγια και μυθιστόρημα;
Θέλω να πιστεύω ότι σε όλη τη διάρκεια της λογοτεχνικής πορείας μου μέχρι σήμερα υπάρχει βελτίωση και εξέλιξη στη γραφή μου. Ευτυχώς για εμένα, δεν υπάρχει εφησυχασμός στην τέχνη αφού την εκλαμβάνω ως έναν καθημερινό αγώνα προς την προσέγγιση του καλύτερου. Τα θέματα μου αφορούν την κοινωνική αλλά και ατομική υποκρισία, την αποξένωση, την αναλγησία κρατικών φορέων σε διάφορους τομείς, τον ανεκπλήρωτο έρωτα. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Όπως σημείωσα και παραπάνω, η όποια καινούρια ιστορία ξεπηδήσει από μέσα μου θα αξιολογηθεί στην ώρα της και θα κριθεί εάν χρειάζεται να ειπωθεί ως μυθιστόρημα, νουβέλα ή διήγημα.
Με τη νουβέλα «Εκεί που η όραση περισσεύει», επιστρέφετε στην Θράκα. Πώς είναι η συνεργασία με τα παιδιά του θεσσαλικού αυτού εκδοτικού οίκου;
Η Θράκα είναι ένας εκδοτικός οίκος και περιοδικό που έχει ανοδική πορεία στα ελληνικά γράμματα ολοένα και μεγαλύτερη. Αναδεικνύει συνεχώς αξιόλογους ποιητές και πεζογράφους, από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι βραβεύονται σχεδόν κάθε χρονιά. Επίσης διοργανώνει το ετήσιο Πανθεσσαλικό φεστιβάλ ποίησης το οποίο έχει εμβέλεια εκτός συνόρων πλέον. Η συνεργασία μας είναι άψογη καθώς είμαι ικανοποιημένος από την τεχνική δουλειά που έγινε στο βιβλίο μου και από την διανομή του. Η Θράκα είναι ένας πολιτιστικός φορέας που συμβάλλει στα μέγιστα στην ανάδειξη της λογοτεχνίας τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο.
Ποιος είναι ο Δημήτρης Στατήρης
Γεννήθηκε το 1985 στη Λάρισα. Σπούδασε μηχανολογία. Διηγήματά του έχουν δημοσιευθεί σε ηλεκτρονικά και έντυπα περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίσης έχουν μεταφραστεί στα ιταλικά. Έχει εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων και μια νουβέλα: «Ο σολίστ και άλλα πεζά» (Θράκα 2016), «Ξένοι στην κόψη» (Σμίλη 2018), «Προτομές» (Σμίλη 2020) και τη νουβέλα «Εκεί που η όραση περισσεύει» (Θράκα 2022).
