Ο Αριστείδης Βούλγαρης, αριστούχος απόφοιτος του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, ως μαθητής γυμνασίου ανακάλυψε την αγάπη του και για την αστρονομία.
Όπως λέει «την δεκαετία του ΄90 δεν υπήρχαν τα μέσα της έρευνας και της απόκτησης γνώσης, όπως σήμερα και η αναζήτηση τον οδήγησε στα βάθη της μηχανικής και της αστροφυσικής.
Ως ερασιτέχνης αστρονόμος, παρακολούθησε την πρώτη ολική έκλειψη ηλίου την είδε στο Καστελλόριζο το 2006. Η συνέχεια της πορείας του κ. Βούλγαρη ήταν προδιαγεγραμμένη.
Ελάχιστοι από όσους ζούν σήμερα θα δουν την επόμενη ολική έκλειψη παρατηρήσιμη από την Ελλάδα, που θα συμβεί το 2088.
Ωστόσο, ο Αριστείδης Βούλγαρης, µόνιµο µέλος μιας διεθνούς οµάδας αστρονόµων, ανέλαβε τον σχεδιασµό και την κατασκευή των οπτοµηχανικών οργάνων.
Έναν φασματογράφο που βλέπει ολόκληρο το φάσμα του ήλιου, ο οποίος λόγω της μεγάλης φωτεινότητας του δεν δείχνει τι τον περιβάλει. Με την έκλειψη φαίνεται το στέμμα και όλα τα στοιχεία για την σύσταση του στέµµατος και την κατανοµή των εξαιρετικά υψηλών θερμοκρασιών, που έχει το άστρο.
Κάπως έτσι, ξεκίνησε η συνεργασία με την NASA. Το 2017 στην ιστοσελίδα του, ανάρτησε φωτογραφίες του φασματογράφου και κάποιες δημοσιεύσεις για την χρήση του. Μία εβδομάδα αργότερα η NASA, τον ενημέρωσε πως η ιστοσελίδα του έχει περιληφθεί στον κατάλογο σημαντικών sites. Ακολούθησε μία επικοινωνία σχετικά με τον φασματογράφο, τον οποίο τελικά χρησιμοποίησε η Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος, όταν σημειώθηκε η ολική έκλειψης Ηλίου το 2017.
Το ταξίδι στο ηλιακό σύστημα οδήγησε τον κ. Βούλγαρη μαζί με μια ομάδα επιστημόνων στην Αρχαιοαστρονομία και εξ αυτού κατέληξε στην διερεύνηση του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, που χάθηκε το 76 π.Χ., έξω από τα Αντικύθηρα και εντοπίστηκε το 1900 από ψαράδες. Επικεφαλής της ελληνικής επιστημονικής ομάδας “The Frame Project” που μελετά την λειτουργία του Μηχανισμού, ο κ. Βούλγαρης αναφέρει, ότι προσδιόρισαν με μοναδική ακρίβεια την ημερομηνία κατασκευής του αρχαίου οργάνου στις 22 ή 23 Δεκεμβρίου του 178 π.Χ.. Όλα έχουν μια λογική και επιστημονική εξήγηση.
Αφού πήραν αντίγραφο των αξονικών τομογραφιών του μηχανισμού, τις ενίσχυσαν αυξάνοντας το κοντράστ και βρήκαν ότι άρχισε να λειτουργεί την συγκεκριμένη ημερομηνία, βοηθούμενοι από τα αρχαία κείμενα.
Ακολουθώντας τις οδηγίες από το βιβλίο «Εἰσαγωγὴ εἰς τὰ Φαινόμενα», του Γέμινου Έλληνα φιλοσόφου, αστρονόμου, μαθηματικού, μετεωρολόγου και γεωγράφου που έζησε τον 1ο αιώνα π.Χ., και ο οποίος μελέτησε τις φάσεις της σελήνης και τις εκλείψεις, κατέληξε στο ανωτέρω συμπέρασμα, για το πως οι αρχαίοι μετρούσαν τους κύκλους τις σελήνης.
«Στις 22 Δεκεμβρίου του 178 έγινε μια ηλιακή έκλειψη, διάρκειας 12 λεπτών, ενώ την επόμενη ημέρα ήταν η χειμερινή ισημερία, ιδιαίτερα σημαντική κατά την αρχαιότητα. Επίσης, εκείνη την περίοδο ήτα οι γιορτές της θεάς Ίσιδας και επιπλέον οι φάσεις της Σελήνης άρχιζαν στις 22 Δεκεμβρίου. Υπήρχε και άλλη μια πιθανή ημερομηνία το 204 π.Χ., αλλά απείχε χρονολογικά», εξηγεί ο κ. Βούλγαρης.
Από το να βλέπει κανείς τα προβλήματα με έναν νέο τρόπο, μέσα από ένα τηλεσκόπιο έως την ενίσχυση της πειθαρχίας, την έκφραση της δημιουργικότητας και την εργασία, η μουσική έχει βοηθήσει πολλούς. Η επαναλαμβανόμενη και πειθαρχική εξάσκηση μιας συμφωνίας γίνεται σιγά- σιγά μέρος της προσωπικότητας. Διασημότητες των θετικών επιστημών, φυσικοί, χημικοί και μαθηματικοί ήταν γνωστοί για την τέχνη τους στο βιολί, το πιάνο ή το τσέλο.
Νομπελίστες όπως ο Άλμπερτ Αινστάιν, έμαθε να παίζει βιολί σε πολύ μικρή ηλικία, δείχνοντας ιδιαίτερη αγάπη για τον Μότσαρτ, τον Μπαχ και τον Σούμπερτ. Ο Ίλια Πριγκόζιν, βραβευμένος με Νόμπελ Χημείας ήταν βιρτουόζος στο πιάνο, αφού όπως έλεγε διάβαζε τις παρτιτούρες προτού μάθει να διαβάζει τις λέξεις. Ο νομπελίστας Βέρνερ Χάισενμπεργκ από μικρή ηλικία έδειχνε μεγαλύτερη κλίση στο πιάνο και θεωρούσε ότι θα έδινε συναυλίες, προτού η αγάπη του για την φυσική ξεπεράσει το πάθος του για την μουσική. Ο βραβευμένος με νόμπελ φυσικής Μάξ Πλάνκ στις συναντήσεις του με τον Αινστάιν μοιραζόταν τις σκέψεις τους στα δυσεπίλυτα προβλήματα και την αγάπη τους για την μουσική.
Ουδείς είναι απρόσβλητος από την δύναμη της μουσικής και την επιθυμία της γνώσης. Οι συμπαντικοί κώδικες είναι τόσο όμορφοι και περίπλοκοι όσο μια συμφωνία του Μπετόβεν.
Πηγή: ertnews.gr
