Η φετινή επέτειος της 7η Απριλίου για την παγκόσμια ημέρα υγείας, είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για περισυλλογή.
Μπορούμε με σύνεση πλέον να αξιοποιήσουμε την πλέον πρόσφατη εμπειρία της πανδημίας του covid-19, καθώς οι λέξεις υπέρβαση και ευελιξία αποτέλεσαν το καύσιμο για τελική νίκη κατά της μεγαλύτερης υγειονομικής κρίσης του 21ου αιώνα.
Η υγεία, το πολυτιμότερο ανθρώπινο αγαθό, χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση και σημαντικούς χωρίς σπατάλη πόρους.
Και για το 2024 αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία και θα πρέπει να προσεχθεί με την αδιάκοπη κοινή προσπάθεια, ώστε να μην χαθεί στο πέρασμα του χρόνου το κυρίαρχο μήνυμα της πανδημίας.
Τα έκτακτα υγειονομικά γεγονότα μας διδάσκουν πόσο σημαντική είναι η καθημερινή ανταπόκριση στην ενίσχυση των κρίσιμων υποδομών υγείας της χώρας μας, για να μπορούν ανά πάσα στιγμή να φέρουν εις πέρας το πολύτιμο έργο τους.
Στην Ελλάδα η διαρκής ενίσχυση του Εθνικού συστήματος υγείας τόσο σε έμψυχο δυναμικό όσο και σε ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, αποτελεί μονόδρομο και ύψιστο αγαθό, καθώς είναι το μόνο που μπορεί να διασφαλίσει την απρόσκοπτη προσέλευση όλων των πολιτών για την αντιμετώπιση των υγειονομικών τους προβλημάτων, χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς και οικονομικά κριτήρια.
Η συμβολή βεβαίως και του ιδιωτικού τομέα στην παροχή ποιοτικών και σε αρκετούς τομείς οικονομικότερων υπηρεσιών υγείας, είναι επίσης αδιαμφισβήτητη.
Αρκεί όμως οι ιδιωτικά παρεχόμενες υπηρεσίες να είναι μετρήσιμες, αξιολογημένα ποιοτικές και οι δαπάνες τους να πληρώνονται χωρίς καθυστερήσεις και αντισυνταγματικές περιστολές κατά την υποβολή τους.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στη διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ και την ορθή απόδοση των διαθέσιμων πόρων του.
Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος ασφαλιστικός οργανισμός στην Ελλάδα και ένας από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη, βρίσκεται μετά από 11 χρόνια λειτουργίας στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι του.
Χρειάζεται άμεσα εξορθολογισμό, αναδιάρθρωση υπηρεσιών και δαπανών, με την απόλυτη επιλογή των συμβασιοποιημένων παροχών του, βάσει ποιοτικών κριτηρίων και μόνο.
Ο Εθνικός οργανισμός παροχής υπηρεσιών υγείας, οφείλει να πληρώνει ως κύριος ασφαλιστικός φορέας στη κατανομή των πόρων του, πρώτα τις πολύτιμες υγειονομικές υπηρεσίες και μετά τα προϊόντα υγείας.
Ο ΕΟΠΥΥ δεν ήταν ποτέ ιδρυτικά ούτε μπορεί να γίνει ένα “Super market υγείας”.
Η όποια ηγεσία του οφείλει να ελέγχει, να οργανώνει και να καινοτομεί με συνεχείς δράσεις.
Στις μέρες μας δυστυχώς και παρά το μάθημα της πανδημίας, ο Εθνικός οργανισμός δείχνει σημάδια κόπωσης και αποσύνθεσης, που θα πρέπει με τόλμη και σοβαρότητα να αντιμετωπιστούν.
Για να μπορούν όλοι οι Έλληνες πολίτες να έχουν άμεση πρόσβαση και θεραπεία, ανεξάρτητα από το εάν θα επιλέγουν το δημόσιο ή το ιδιωτικό σύστημα υγείας.
Οι Έλληνες φορολογούμενοι πληρώνουν συνεχώς για την υγεία τους περισσότερα από το μέσο Ευρωπαίο.
Η χώρα μας όμως υστερεί σε δαπάνες υγείας από το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Η κατανόηση από όλους μας στη ρεαλιστική διαπίστωση ότι οι πόροι του κράτους δεν είναι απεριόριστοι, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδίδονται ασύστολα, χωρίς έλεγχο, χωρίς διαπραγμάτευση και χωρίς νοημοσύνη.
Πρώτα λοιπόν εξορθολογισμός δαπανών και μετά η ενίσχυση αυτών με νοημοσύνη.
Όλοι οι πολίτες επιθυμούμε καλύτερη και ποιοτικότερη υγεία, γιατί την αξίζουμε και γιατί συμβάλουμε για αυτή με την αδιάκοπη φορολόγηση μας.
Οι διαχειριστές του υπέρτατου αυτού αγαθού, θα πρέπει να αναλογιστούν την ευθύνη τους και να πράξουν τα δέοντα.
Ως πολίτες που υπηρετούμε το σύστημα υγείας, έχουμε σοβαρούς λόγους για να ανησυχούμε, να προτείνουμε και να προειδοποιούμε για τα κακώς κείμενα, όταν και όπου αυτά προκύπτουν.
Ευελπιστούμε πάντα καλόπιστα για το καλύτερο, ευχόμενοι σε όλους τους συμπολίτες μας να προσέχουν την υγεία τους, κάνοντας πάντα τους απαραίτητους προληπτικούς ελέγχους, με τη συνεχή παρότρυνση των ειδικών και την αρωγή της πολιτείας.
