Να πεις ότι δεν είχε …προειδοποιήσει; Ασφαλώς θα πρόκειται για ψέμα. Απέναντι στον Ολυμπιακό και στο Νέο Φάληρο, η Καλλιθέα ηττήθηκε (1-2) με το γκολ του Γιάρεμτσουκ στο φινάλε. Με τον ΠΑΟ, λίγο έλειψε να πανηγυρίσει τη νίκη και σε ματς που είχε 25(!) τελικές, αλλά ο Τετέ της πήρε τη μπουκιά από το στόμα στις καθυστερήσεις(2-2).
Και απέναντι στην ΑΕΚ, το 0-0 ίσως δεν λέει την αλήθεια καθώς οι αντίπαλοι έχασαν ευκαιρίες σημαντικές, φανερώνει όμως το πόσο σκληροτράχηλο σύνολο έχει φτιάξει ο Ντονάτι, ένας προπονητής που κερδίζει μέχρι σήμερα τις εντυπώσεις.
Λένε αρκετοί πως η ΑΕΚ έκανε την ίσως καλύτερη εμφάνισή της στο εφετινό πρωτάθλημα. Αν ισχύει, τότε πρέπει να βελτιωθεί πολύ παραπάνω εφόσον θέλει να διεκδικήσει τον τίτλο με αξιώσεις. Διαφορετικά θα πετά βαθμούς και θα υποστηρίζει πως ευθύνεται (μόνο) η δυστοκία. Αλλά το θέμα είναι (και) η Καλλιθέα και αξίζει να δούμε τι ακριβώς παρουσιάζει: αρχικά, μια κόμπακτ ενδεκάδα και με ποδοσφαιριστές που είτε εκπλήσσουν είτε επιχειρούν μια νέα καριέρα, υπό την έννοια πως φτάνουν ξανά σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Ο γκολκίπερ Μπαραγκάν, από τους καλύτερους της Λίγκας, έκανε μια απόκρουση εξαιρετική σε κοντινό βολέ του Σιμάνσκι και αν αντιδρούσε έτσι ένας άλλος περισσότερο φημισμένος «άσος», ύμνοι θα του αφιερώνονταν.
Ο Μανθάτης, για πρώτη φορά μετά τη θητεία του στον Ολυμπιακό δείχνει τόσο σίγουρος για τον εαυτό του.
Ο Μιρέν, βράχος στα μετόπισθεν και ο Ντεμέτριους, χαφ με συναρπαστική επαφή με τη μπάλα, την ελέγχει και δίνει τον ρυθμό, μαζί με τον διόσκουρό του στη μεσαία γραμμή, τον Μουτίνιο. Πέρα από πρόσωπα, η Athens Kallithea ξεχωρίζει για τη νοοτροπία της. Το λέει συχνά πυκνά ο προπονητής της, ο Ντονάτι. Δεν καταλαβαίνει από έδρες, μάλλον γιατί αγωνιζόμενη στη Λεωφόρο, έχει συμβιβαστεί πως θα δίνει τα μισά ματς σε ουδέτερο γήπεδο και τα υπόλοιπα μακριά από το σπίτι της. Οσο κυλούσε ο χρόνος, τόσο η Καλλιθέα κοιτούσε προς την επίθεση.
Αντί να παίξει σύστημα-ταμπούρι , όπως τουλάχιστον συνηθίζουν ομάδες παραπλήσιων …κυβικών, έβγαινε από το καβούκι της και αναζητούσε το γκολ. Η χρησιμοποίηση του Βαλμπουενά έδωσε παραπάνω ηρεμία στην κυκλοφορία της μπάλας, ο Γάλλος μοίρασε πάσες και ενδιαφέρθηκε για το γκολ, ενώ ο Σοίρι , την ημέρα των γενεθλίων του, μπορούσε να σβήσει τα 30 κεράκια χαμογελαστός πολύ περισσότερο.
Του είπε όμως «όχι» ο Στρακόσα. Αγγιξε και άλλες φορές το γκολ η Καλλιθέα; Ναι. Ειδικά στη φάση που ο Ντάνι στο δεύτερο ημίχρονο έκανε άουτ την προβολή, χωρίς αντίρρηση θα έπρεπε Τζήλος και Σιδηρόπουλος να ξαναδούν τη φάση που «φώναζε» για πέναλτι ύστερα από τέτοιο τράβηγμα φανέλας από τον Πήλιο. Τον αριστερό μπακ της ΑΕΚ που ταλαιπωρήθηκε πολύ και στο φινάλε φλέρταρε με μια δεύτερη κίτρινη.
Συμπέρασμα: η ΑΕΚ μπορούσε να πάρει τους βαθμούς, άνετα όμως γινόταν να έφευγε από τη Λεωφόρο και με σκυμμένο κεφάλι. Στον αντίποδα, η Athens Kallithea δυσκολεύεται στο γκολ και στο να γεμίσει το σακούλι, ποιος λέει όμως πως αστειεύεται ή πως δεν μάχεται σε κάθε ραντεβού;
Πηγή: in.gr
