Οι παθήσεις του στόματος είναι οι πιο συχνές, μη μεταδιδόμενες, νόσοι στην Ευρώπη. Και η κατάσταση γίνεται ακόμη πιο περίπλοκη εάν αναλογιστεί κανείς ότι η κακή στοματική υγεία συνδέεται άρρηκτα με άλλες σοβαρές (μη μεταδιδόμενες) ασθένειες, όπως είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι χρόνιες αναπνευστικές ασθένειες και ο καρκίνος, με τα δεδομένα να περιγράφουν έναν «φαύλο κύκλο».
Είναι ενδεικτικό πως μόλις τον περασμένο μήνα δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «JAMA Oncology» νέα μελέτη που δείχνει πως κάποια από τα βακτήρια που ευθύνονται για παθήσεις των ούλων φαίνεται επίσης να αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου κεφαλής και τραχήλου (με τον όρο αυτόν περιγράφονται οι κακοήθεις όγκοι που μπορεί να προκληθούν στη στοματική κοιλότητα, στις αμυγδαλές, στον λαιμό, στον λάρυγγα και γενικότερα στην ευρύτερη περιοχή).
Αντίστοιχα, άλλα ερευνητικά συμπεράσματα καταλήγουν ότι η εισαγωγή τακτικών πρακτικών στοματικής υγιεινής και επαγγελματικού οδοντιατρικού καθαρισμού σε οίκους ευγηρίας θα μπορούσαν να μειώσουν τον αριθμό των κρουσμάτων πνευμονίας κατά ένα τρίτο.
Εν τούτοις, η βιομηχανία «βομβαρδίζει» τους καταναλωτές με προϊόντα που βλάπτουν (και) τη στοματική μας υγεία. Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δίνει ιδιαίτερη έμφαση στους «εμπορικούς προσδιοριστικούς παράγοντες» ή αλλιώς στις δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα που μας οδηγούν στον… οδοντίατρο, και όχι μόνον. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η προειδοποίηση που επαναλαμβάνει σε κάθε ευκαιρία η Huda Yusuf, καθηγήτρια στο UCL και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Δημόσιας Οδοντιατρικής Υγείας, που συνοψίζεται ως εξής: «Τα ανθυγιεινά τρόφιμα, ο καπνός και το αλκοόλ επιβαρύνουν σημαντικά την υγεία και έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις ανισότητες της στοματικής υγείας».
Για παράδειγμα και σύμφωνα με τον ΠΟΥ η τερηδόνα είναι μια δαπανηρή για τη θεραπεία της ασθένεια, η οποία καταναλώνει το 5%-10% των προϋπολογισμών για την υγειονομική περίθαλψη στις βιομηχανικές χώρες και «συγκαταλέγεται στους κύριους λόγους νοσηλείας των παιδιών σε ορισμένες χώρες υψηλού εισοδήματος».
Παρ’ όλα αυτά και ενώ είναι τεκμηριωμένο ότι η ζάχαρη και η τερηδόνα πάνε… μαζί, τα σουπερμάρκετ, τα ψιλικατζίδικα και τα περίπτερα είναι «φορτωμένα» με μπισκότα, δημητριακά, γλυκά επιδόρπια, χυμούς φρούτων και άλλα προϊόντα που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Από την άλλη, και σύμφωνα με τους ειδικούς του ΠΟΥ, ο περιορισμός της πρόσληψης ελεύθερων σακχάρων σε λιγότερο από 10% της συνολικής ενεργειακής πρόσληψης – και ιδανικά ακόμη περισσότερο, σε λιγότερο από 5% – ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο εμφάνισης τερηδόνας καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.
Οι επιπτώσεις του τσιγάρου
Τα δεδομένα εν τούτοις δεν σταματούν εδώ: Ενδεικτικά αναφέρεται μία ακόμη μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2023 και στέκεται στις επιπτώσεις του καπνού, η οποία υπογραμμίζει τις βλάβες που προκαλεί το τσιγάρο στη στοματική υγεία – όπως είναι, για παράδειγμα, ο καρκίνος, η περιοδοντική νόσος, η τερηδόνα και η αύξηση του κινδύνου απόρριψης των εμφυτευμάτων. Γι’ αυτό και οι συγγραφείς επισημαίνουν πως οι πάροχοι στοματικής υγιεινής περίθαλψης (όπως είναι οι οδοντίατροι) θα πρέπει να διαδραματίσουν πιο δραστικό ρόλο στην παρακίνηση των καπνιστών ώστε να κόψουν μαχαίρι τη βλαβερή αυτή συνήθεια.
Πηγή: tanea.gr
