Μόλις έξι μήνες μετά την υιοθέτηση του νέου ευρωπαϊκού συμφώνου για τη μετανάστευση και το άσυλο, η Ευρωπαϊκή Ενωση αναζητά ξανά “δραστικούς τρόπους” αντιμετώπισης της παράτυπης μετανάστευσης.
Υπό την πίεση της διαρκούς ανόδου της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη, αλλά και εξαιτίας των ανησυχιών για τη κρίση στη Μέση Ανατολή, που ενδεχομένως να προκαλέσει νέο κύμα προσφύγων και μεταναστών, κράτη-μέλη της Ε.Ε. όπως η Γερμανία καταφεύγουν σε ακραία μέτρα επιστροφής των ελέγχων στα σύνορα. Η κίνηση του Βερολίνου φαίνεται ότι “πυροδότησε” μια ευρύτερη αλλαγή τρόπου σκέψης και αντιμετώπισης του κρίσιμου ζητήματος, σχεδόν σε ολόκληρη την Ενωση.
Ενόψει, μάλιστα, της συνεδρίασης των υπουργών Εσωτερικών την Πέμπτη, αλλά και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 17 Οκτωβρίου, δεκατέσσερα κράτη-μέλη προετοίμασαν έγγραφο προς συζήτηση (non paper) –το οποίο περιήλθε σε γνώση της εφημερίδας Καθημερινή – για το πώς “οραματίζονται” το νέο νομικό πλαίσιο των επιστροφών, ενώ απέστειλαν σχετική επιστολή στην Κομισιόν. Πρόκειται για πρωτοβουλία της Ολλανδίας και της Αυστρίας, που έχει την έγκριση –ανάμεσα σε άλλες– των Γαλλίας, Ιταλίας, Γερμανίας, Ελλάδας κ.ά., αλλά και τη στήριξη χωρών εκτός της Ενωσης, όπως των Ελβετίας, Νορβηγίας και Λιχτενστάιν, που συμμετέχουν στον χώρο Σένγκεν που ζητούν από την Κομισιόν να “συμβάλουν” στην αναθεώρηση του κανονισμού των επιστροφών, που έχει “μπλοκάρει” από το 2018 λόγω έλλειψης συμφωνίας στο Ευρωκοινοβούλιο. Επί της ουσίας, ζητούν νέο νομοθετικό κείμενο, επισημαίνοντας ότι θα πρέπει να εισαγάγει “αλλαγή παραδείγματος στη διαδικασία επιστροφών” ως προς τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντα υπηκόων τρίτων χωρών, που δεν έχουν δικαίωμα παραμονής, ενώ “η μη συνεργασία θα πρέπει να τιμωρείται”.
Το ίδιο ζήτημα πρόκειται να συζητηθεί, κατ’ απαίτηση ιδιαίτερα της Γερμανίας, στη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, την ερχόμενη εβδομάδα. Το προσχέδιο των συμπερασμάτων –και πάλι εις γνώση της Καθημερινής– σημειώνει ότι “πρέπει να εξεταστούν νέοι τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης της παράτυπης μετανάστευσης, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο”. Πρόκειται για μία ακόμη προσπάθεια αναζήτησης τρόπων επιστροφών όσων απορρίπτονται οι αιτήσεις ασύλου, είτε παραμονής σε τρίτες χώρες όσων επιθυμούν να φθάσουν στην Ε.Ε. Παραμένει ωστόσο ερώτημα η μη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τέτοιες συμφωνίες.
Αρκετά κράτη-μέλη επιδιώκουν να προωθήσουν το “μοντέλο” της συμφωνίας Ιταλίας – Αλβανίας, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μοναδική συμφωνία με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά – καθώς αφορά ανθρώπους που διασώζονται σε διεθνή ύδατα, ενώ μόνον άνδρες θα μεταφέρονται στον προβλεπόμενο χώρο σε αλβανικό έδαφος, όπου θα εφαρμόζεται το εθνικό δίκαιο (ευρωπαϊκό) από τις ιταλικές αρχές.
Πηγή: capital.gr
