Ας είμαστε ειλικρινείς, αυτή η εκλογική μάχη δεν θα έπρεπε να δίνεται στήθος με στήθος. Η επιλογή μεταξύ Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ δεν θα έπρεπε να είναι δύσκολη. Η Χάρις είναι πρώην γενική εισαγγελέας, ο Τραμπ είναι καταδικασμένος για κακουργήματα. Η Χάρις μιλάει στις προεκλογικές της συγκεντρώσεις για δημοκρατικές αξίες· ο Τραμπ φλυαρεί ασταμάτητα για τα παράπονά του, με παρενθέσεις περί καρχαριών και Χάνιμπαλ Λέκτερ. Η Χάρις έχει παρουσιάσει αναλυτική σειρά προτάσεων για την οικονομία· ο Τραμπ προτείνει ως πανάκεια τους δασμούς, ενώ είναι σαφές ότι δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργούν. Η Χάρις έχει διαλέξει ως αντιπρόεδρο έναν συμπαθή άνθρωπο-της-διπλανής-πόρτας, ο Τραμπ έναν «χιλμπίλη» που έχει εμμονή με το γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα. Η Χάρις θέλει τις ΗΠΑ επικεφαλής μιας παγκόσμιας συμμαχίας δημοκρατιών· ο Τραμπ δεν κρύβει τον θαυμασμό του για δικτάτορες και απολυταρχικούς ηγέτες, περιγράφεται από πρώην συνεργάτες του ως «φασίστας» και μιλάει για την επιθυμία του να ασκήσει «ακραία εξουσία». Και ίσως το πιο σημαντικό: αν χάσει, η Κάμαλα Χάρις θα το δεχθεί και θα συνεχίσει τη ζωή της, ο Τραμπ όχι, το έχει ήδη αποδείξει.
Κι εντούτοις, παραμονές των εκλογών, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ασφάλεια το αποτέλεσμα. Σύμφωνα με τον μέσο όρο της «Washington Post», η Κάμαλα Χάρις προηγείται πανεθνικά του Ντόναλντ Τραμπ με μόλις 2%. Και από τις δημοσκοπήσεις στις κρισιμότερες αμφίρροπες πολιτείες, όμως, λίγα πράγματα μπορεί να συναγάγει κανείς: η Χάρις προηγείται με 2% σε Μίσιγκαν, Ουισκόνσιν και Πενσιλβάνια, και με 1% στη Νεβάδα, ενώ ο Τραμπ προηγείται με 2% στην Τζόρτζια και την Αριζόνα και με 1% στη Βόρεια Καρολίνα. «Ολες οι πολιτείες βρίσκονται εντός του φυσιολογικού δημοσκοπικού σφάλματος των 3,5 μονάδων», προειδοποιεί η «Washington Post».
Μέχρι τις 21 Ιουλίου, βέβαια, οπότε αποσύρθηκε από την κούρσα ο Τζο Μπάιντεν, σταθερό προβάδισμα είχε ο Τραμπ. Η Κάμαλα Χάρις κατάφερε να αντιστρέψει αυτή την τάση – αλλά μέχρις εκεί. Φταίει άραγε το φύλο της; Τέσσερις στους δέκα Αμερικανούς πιστεύουν πως το φύλο της «θα πλήξει τις πιθανότητές της να εκλεγεί». Μεταξύ των ψηφοφόρων της γενιάς Ζ και των millennials, η Χάρις προηγείται με 47%-35%. Μεταξύ των λευκών Αμερικανών χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου, όμως, του 42% του αμερικανικού εκλογικού σώματος, υπολείπεται του Τραμπ κατά 35 μονάδες, ενώ ο Τζο Μπάιντεν είχε χάσει το 2020 με 32%. Και τη στηρίζει ένα 70% των μαύρων ανδρών, έναντι 85% που είχε λάβει στη συγκεκριμένη δημογραφική ομάδα ο Μπάιντεν. Πιθανόν λοιπόν να «φταίει» και το φύλο της. Οπως και το ότι κουβαλάει τη φθορά της τετραετίας Μπάιντεν / ότι δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να αρθρώσει ένα ουσιωδώς διαφορετικό πρόγραμμα / ότι ο Τραμπ ξεκίνησε την εκστρατεία του έχοντας ήδη μία μεγάλη, πιστή βάση, τα 74 εκατομμύρια που τον είχαν ψηφίσει προ τετραετίας / ότι είναι ένας αδίστακτος λαοπλάνος που ξέρει πώς να υποδαυλίζει και να εκμεταλλεύεται τους φόβους του μέσου Αμερικανού.
Ομως τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Η Κάμαλα Χάρις μπορεί πάντα να γράψει Ιστορία. Αυτή είναι η πρωταγωνίστρια αυτού του αφιερώματος. Το φαινόμενο Τραμπ, στα «ΝΕΑ» του επόμενου Σαββατοκύριακου.
Πηγή: tanea.gr
