Της Νίκης Ζορμπά
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται προ της τελικής του διάσπασης –διάλυσης με πάταγο, κατά ορισμένους– και το ΠΑΣΟΚ σε αναζήτηση βηματισμού εξουσίας, μετά την αναβάπτιση του Νίκου Ανδρουλάκη στην προεδρία και τις προσδοκίες που έχει καλλιεργήσει στους ψηφοφόρους του η “επανεκκίνηση”.
ΣΥΡΙΖΑ
Στην Κουμουνδούρου, εκεί όπου χτυπά η καρδιά του “παραδοσιακού ΣΥΡΙΖΑ”, τελούν υπό το κράτος και της οργής και της αμηχανίας: Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει δικής του εμπνεύσεως ερμηνεία ακόμα και για το πώς λειτουργούν τα συνέδρια των κομμάτων.
Φέρ’ ειπείν, κατά τον ίδιο, ο “λαός” του συνεδρίου μπορεί να ξηλώσει τα πάντα, να τα αντικαταστήσει με νέες αποφάσεις –αντικαταστατικές– και, εν πάση περιπτώσει, στη “συμμετοχική αμεσοδημοκρατία”, την οποία ευαγγελίζεται, ούτε τα συνέδρια των κομμάτων έχουν κανόνες και καταστατικά.
Αυτός είναι ο μείζων φόβος της πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ: τα ευτράπελα και οι ποδοσφαιρικής κοπής αντιδράσεις όσων δικών του μελών φέρει ο ίδιος.
Στελέχη της πλειοψηφίας εξηγούσαν στο “K” πως αυτή τη στιγμή ο έλεγχος του συνεδρίου βρίσκεται, βάσει των υπολογισμών, στα “δικά τους χέρια”. Εξού και είναι επικρατέστερο το σενάριο να πραγματοποιηθεί τελικώς όπως προγραμματίζεται το συνέδριο, 8-10 Νοεμβρίου. Υπάρχουν και έτερα σενάρια στο τραπέζι της Κουμουνδούρου, αλλά αυτά είναι πιο αδύναμα.
Αναβολή συνεδρίου ή και διεξαγωγή του μία μόνον ημέρα, αντί για τρεις, παραμένουν στις συζητήσεις μεταξύ των μελών της πλειοψηφίας, που θα κληθεί την προσεχή Τρίτη, στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, να λάβει οριστικές αποφάσεις, αλλά –εκτός συγκλονιστικού απροόπτου– η πιθανότερη έκβαση είναι η κανονική διεξαγωγή του. Το πώς θα κυλήσουν τα πράγματα στο συνέδριο είναι το μεγάλο στοίχημα.
Σύμφωνα με στέλεχος της πλειοψηφίας, ο Στέφανος Κασσελάκης, παρότι δεν μοιάζει να έχει επαφή με κομματικές διαδικασίες κανονικών κομμάτων (όπου γης, στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον), έχει ενημέρωση και εικόνα από τους συνεργάτες του, ότι τα “κουκιά” του συνεδρίου δεν θα του βγουν, συνεπώς θα χάσει.
Στην πράξη, αυτό θα σημαίνει (ανάλογα με το τι θα ζητήσουν τα δικά του στελέχη να τεθεί σε ψηφοφορία) πως δεν θα ανακληθεί η απόφαση της καθαίρεσής του, ούτε θα περάσει η άρση του αποκλεισμού της υποψηφιότητάς του. Το αποτέλεσμα θα είναι για τον ίδιο να τεθεί εκτός εκλογικής κούρσας του ΣΥΡΙΖΑ με τη βούλα του συνεδρίου.
Εκεί, σύμφωνα με την εκτίμηση του ίδιου στελέχους, θα ολοκληρωθεί και το “κασσελάκειον δράμα”: Ήτοι θα επιχειρήσει τη διάσπαση, παίρνοντας μαζί τους βουλευτές του.
Να τους πάει, όμως, πού; Εάν ισχύουν οι διαψεύσεις του πως νέο κόμμα δεν θα φτιάξει, τότε όσοι τον ακολουθήσουν θα είναι απλώς ανεξάρτητοι βουλευτές, χωρίς κομματική στέγη, ούτε καν κοινοβουλευτική ομάδα. Σημειώνεται ότι για συγκρότηση κοινοβουλευτικής ομάδας απαιτούνται 10 βουλευτές. Υπολογίζεται πως ο Στέφανος Κασσελάκης δεν έχει εξασφαλισμένους ούτε πέντε.
Στους ορκισμένους υποστηρικτές του (μένει να φανεί αν θα παραμείνουν έως το τέλος) υπολογίζονται οι: Θεοδώρα Τζάκρη, Αλέξανδρος Αυλωνίτης, Πέτρος Παππάς, Ραλλία Χρηστίδου, Γιώτα Πούλου.
Εάν πάντως ανεξαρτητοποιηθούν από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πέντε βουλευτές, τότε το κόμμα χάνει και τυπικά τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην οποία σκαρφαλώνει κοινοβουλευτικά το ΠΑΣΟΚ.
Από την πλευρά Κασσελάκη, βέβαια, οι διαρροές είναι σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση και κλίμα. Υποστηρικτές του (με γνώση των κομματικών πραγμάτων) εμφανίζονται ιδιαιτέρως αισιόδοξοι για τους συσχετισμούς του συνεδρίου, ότι θα είναι ξεκάθαρα υπέρ του έκπτωτου και ότι θα ανατρέψει την απόφαση αποκλεισμού της υποψηφιοτητάς του.
Σε συνέχεια δε όσων υποστήριξε μεσοβδόμαδα σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο ίδιος ο Στ. Κασσελάκης, συνομιλητές του υπερθεματίζουν: Και το συνέδριο θα κερδίσει, και πρόεδρος θα επανεκλεγεί, και τον “δικό του” ΣΥΡΙΖΑ θα φτιάξει.
Στο ενδεχόμενο να κυλήσουν τωόντι έτσι τα πράγματα, είναι δεδομένο ότι η πλειοψηφία – και κυρίως όσοι προέρχονται από τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα– θα βρεθούν αυτόματα και εκούσια εκτός κόμματος.
ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να οργανωθεί, να βρει βηματισμό και πολιτικό ρυθμό τέτοιον που να δικαιώνει τον ισχυρισμό του πως είναι πλέον ο άλλος πόλος της Ν.Δ., την οποία και θα διαδεχτεί κυβερνητικά στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Οι δημοσκοπήσεις (“φλύαρες” και πρόωρες για διεξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων) τού δίνουν αναμφίβολη “ανάταση”. Ψυχολογική, για την ώρα.
Υπάρχει, ταυτόχρονα, για τον Ν. Ανδρουλάκη ακόμα ένα προνομιακό πεδίο προκειμένου να ανοίξει το διάνυσμα του κόμματός του προς την κυβερνητική τροχιά, την οποία έχει ως στόχο: Η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και η κατακρήμνισή του στις δημοσκοπήσεις, χωρίς καμία εμφανή προοπτική γρήγορης ανασύνταξης.
Ωστόσο, η αισιόδοξη (επαν)εκκίνηση, προκειμένου να εδραιωθεί, θα πρέπει να εμφανίζει το ΠΑΣΟΚ (δημοσκοπικά τουλάχιστον) στις μετρήσεις του νέου έτους σε ένα ποσοστό 20%. Ταυτόχρονα, είναι ανοιχτό το στοίχημα να αρχίσουν να καρποφορούν οι σαρωτικές αλλαγές που έχει προωθήσει ο κ. Ανδρουλάκης, με αιχμή την “εκτόξευση” του Παύλου Γερουλάνου (α’ κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, υπεύθυνος Ταμείου Ανάκαμψης και μέλος του Πολιτικού Κέντρου) και την “επανενεργοποίηση” της Άννας Διαμαντοπούλου (υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού).
Υπάρχουν σοβαροί προβληματισμοί, λιγότερο σοβαροί και γκρίνιες ότι το νέο οργανόγραμμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ πάσχει στα “σημεία” και όχι μόνον από πλευράς προσώπων. Οι επιφυλάξεις για το πώς η “επανεκκίνηση” θα γίνει με όρους παραγωγής πραγματικής πολιτικής είναι διάχυτες, παρότι για την ώρα κανείς δεν θέλει να χαλάσει το “πανηγυρικό” κλίμα της επιστροφής του ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση του πολιτικού χάρτη.
Ούτε καν ο… Χάρης Δούκας, ο οποίος εξαρχής, άμα τη ανακοινώσει του νέου οργανογράμματος Ανδρουλάκη, έσπευσε να αφήσει αιχμές και να δώσει στίγμα εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
*Αναδημοσίευση από το Κεφάλαιο που κυκλοφόρησε στις 26 Οκτωβρίου
Πηγή: capital.gr
