Το κίνημα διστακτικότητας είναι έντονο και αναπτύσσεται, ενώ δεν πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο, αφού «δαιμονοποιήσεις» του εμβολίου εντοπίζονται ήδη από τον 18ο αιώνα
ΜΑΡΙΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ
Για ποιο λόγο δε βλέπουμε στην καθημερινότητά μας εικόνες από άρρωστα παιδιά με νόσους που αντιμετωπίζονται με τα εμβόλια, όπως η ευλογιά ή η πολιομυελίτιδα; Με αυτή την ερώτηση ξεκίνησε την ομιλία της η κυρία Έφη Σίμου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Επικοινωνίας/ΜΜΕ στη Δημόσια Υγεία, Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, θέτοντας στο επίκεντρο τις στρατηγικές επικοινωνίας και τις καλές πρακτικές στον εμβολιασμό.
Όπως εξήγησε στη συνέχεια, διανύουμε μια περίοδο εφησυχασμού του εμβολιασμού, εφόσον «δεν αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους των νοσημάτων από τα οποία προστατεύει ο εμβολιασμός». Ο κίνδυνος για πολλά από τα επικίνδυνα νοσήματα του παρελθόντος έχει εξαλειφθεί λόγω του εμβολιασμού.
Σύμφωνα με την κυρία Σίμου, το κίνημα διστακτικότητας είναι έντονο και αναπτύσσεται, ενώ δεν πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο, αφού «δαιμονοποιήσεις» του εμβολίου εντοπίζονται ήδη από τον 18ο αιώνα. Το νέο δεδομένο είναι η έλευση της τεχνολογίας και του διαδικτύου.
«Πλέον διαφοροποιείται το κοινωνικό και επικοινωνιακό πλαίσιο», τονίζει η κυρία Σίμου, εξηγώντας ότι «το διαδίκτυο βοηθάει τους αρνητές του εμβολιασμού και τους συνωμοσιολόγους, καθώς ο κατάλληλος “ηχοθάλαμος” επαυξάνει τις φωνές ανθρώπων και βρίσκουν όμοιες ομάδες που επιβεβαιώνουν αυτό που βλέπουν ή απομονώνονται από τις αντίθετες φωνές».
Σε αυτό το πλαίσιο, μεγάλο ρόλο παίζει η στρατηγική της επικοινωνίας, το σχέδιο δηλαδή για να επικοινωνηθούν συγκεκριμένοι στόχοι. Ο απώτερος σκοπός είναι να δημιουργηθεί μια σταθερή ταυτότητα απέναντι στο εμβολιαστικό κίνημα. Γι’ αυτό, «απαιτείται ο προσδιορισμός των σκοπών και των στόχων (π.χ. αύξηση της εμπιστοσύνης), χρειάζεται τμηματοποίηση του κοινού, του μέσου και της προσέγγισης» επισημαίνει η κυρία Σίμου.
Το κοινό έχει επίσης μεγάλη σημασία, σημειώνει η κυρία Σίμου, «καθώς αλλιώς θα μιλήσουμε στους νέους, αλλιώς στους γονείς και με άλλη στόχευση στις εθνοτικές ομάδες». Ωστόσο, αυτή η πρακτική είναι ιδιαίτερα δύσκολη και πολύπλοκη, καθώς η ομάδα των αρνητών είναι εντελώς διαφοροποιημένη. «Τα μηνύματα θα πρέπει να είναι εξειδικευμένα, μοντέρνα αλλά και να λαμβάνουν υπόψη τις νέες πλατφόρμες, όπως τα social media για τους νέους», συμπληρώνει η κυρία Σίμου.
Τι μας προτείνει η βιβλιογραφία για τη διστακτικότητα και τους αρνητές; Η κυρία Σίμου απαριθμεί την ανάπτυξη εμπιστοσύνης στην επιστήμη, την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης, των αρνητών, την παροχή κινήτρων, τη διαφάνεια από πλευρά της φαρμακοβιομηχανίας και τις εκδηλώσεις.
Κλείνοντας, η καθηγήτρια επισημαίνει ότι «η επικοινωνία με ουσία και η στρατηγική με μοντέλα που ενισχύουν την εμπιστοσύνη του κοινού μειώνουν την ανησυχία. Να δίνονται ακριβείς και σαφείς πληροφορίες, γιατί η δημόσια υγεία και η τεχνολογία δημιουργήθηκαν για να κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη».
επιστήμη, την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης, των αρνητών, την παροχή κινήτρων, τη διαφάνεια από πλευρά της φαρμακοβιομηχανίας και τις εκδηλώσεις.
Κλείνοντας, η καθηγήτρια επισημαίνει ότι «η επικοινωνία με ουσία και η στρατηγική με μοντέλα που ενισχύουν την εμπιστοσύνη του κοινού μειώνουν την ανησυχία. Να δίνονται ακριβείς και σαφείς πληροφορίες, γιατί η δημόσια υγεία και η τεχνολογία δημιουργήθηκαν για να κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη».
Διαβάστε επίσης:
Άδωνις Γεωργιάδης: «Τα απογευματινά χειρουργεία θα δουλέψουν, θα κάνουμε 37.000 επεμβάσεις σε ένα χρόνο»
Σεραφείμ Ζήκας: «1,2 εκατ. εμβολιασμοί στα φαρμακεία – Κομβικός ο ρόλος των φαρμακοποιών στη δημόσια υγεία»
Θεόδωρος Αγοραστός: «Εάν εφαρμόσουμε τη στρατηγική 90-70-90 έως το 2030, το 2047 θα έχουμε εξαλείψει τον καρκίνο τραχήλου μήτρας»
Πηγή: ygeiamou.gr
