Μια εξομολόγηση που μας θυμίζει ότι τα πιο πολύτιμα πράγματα δεν αγοράζονται
Ως γονιός, αν είχα την ευκαιρία να κλείσω μια ακαταμάχητη συμφωνία αυτή την Black Friday, δεν θα ήταν σε ένα υπερσύγχρονο gadget ή ένα εξαιρετικά απαλό πουλόβερ από κασμίρ. Όχι, αυτό για το οποίο θα φώναζα από τις ταράτσες του κυβερνοχώρου είναι περισσότερος χρόνος — γιατί προφανώς, καθώς ανοιγόκλεισα τα μάτια μου και τα μικροσκοπικά χερουβείμ μου μεταμορφώθηκαν σε πανύψηλους έφηβους μέσα σε μια νύχτα. Σοβαρά, ποιος ενέκρινε αυτήν την ταχεία πρόοδο στο ημερολόγιο;
Πώς κυλάνε τα χρόνια;
Ορκίζομαι ότι ήταν μόλις χθες που έδενα νευρικά ένα νεογέννητο σε κάτι που έμοιαζε με υπερβολικά σύνθετο κάθισμα αυτοκινήτου (για το οποίο αναρωτιόμουν κρυφά αν είχα καταφέρει να το εγκαταστήσω σωστά). Τώρα, τα παιδιά μου πηδάνε στο κάθισμα, φοράνε τη ζώνη και περνούν ολόκληρες βόλτες με το αυτοκίνητο συνδεδεμένα σε συσκευές, για να βγουν στην επιφάνεια μόνο για να διαφωνήσουν για την επόμενη στάση στο φαστ φουντ.
Παλιότερα, μια γρήγορη βόλτα έμοιαζε με την προετοιμασία για μια αποστολή του National Geographic. Θυμάστε τις μέρες με τις πάνες, τα μαντηλάκια, τα σνακ, τα σνακ έκτακτης ανάγκης, τα εφεδρικά σνακ και τα επιπλέον ρούχα για κάθε ενδεχόμενο — για κάθε περίπτωση που πάντα τελικά όντως συνέβαινε; Αυτές οι εξορμήσεις έμοιαζαν με μαραθώνιους, αλλά τώρα τις ανακαλώ σαν σύντομα στιγμιότυπα μέσα από τις λίγες θολές φωτογραφίες που κατάφερα να τραβήξω ανάμεσα σε άγχος και κλάματα.
Ορόσημα σε fast forward
Τα πρώτα βήματα, οι αξιολάτρευτες ασυναρτησίες του μωρού και οι διάφορες φορές που το παιδί μου καθόταν σε ένα χαρτόκουτο γελώντας σαν να ήταν το μεγαλύτερο διαστημόπλοιο που κατασκευάστηκε ποτέ — όλες αυτές οι στιγμές παραμένουν τόσο ζωντανές. Το να μεγαλώνουν τα παιδιά είναι σαν να βλέπεις μια ταινία με απίστευτα γρήγορο ρυθμό, μόνο που δεν υπάρχει κουμπί παύσης για να πάρεις την ανάσα σου.
Ακριβώς όπως συνήθισα να ακούω το «γιατί» να επαναλαμβάνεται με την επιμονή ενός σπασμένου δίσκου, έχουν προχωρήσει σε μεγαλύτερες προκλήσεις, όπως το να μάθουν να οδηγούν (τρόμος!) ή, ακόμη πιο τρομακτικό, να συζητούν στόχους ζωής και αποφάσεις ενηλίκων.
Ο καιρός που περνά και (δεν) χάνεται
Σε αυτές τις σπάνιες ήρεμες στιγμές, αναπολώ τα νεότερα χρόνια. Είναι σαν να ξεφυλλίζεις ένα αδύνατο λεύκωμα όπου ο χρόνος παίζει κόλπα. Κύλιση στις ψηφιακές μας φωτογραφίες χθες το βράδυ—οργανωμένες; Χα, δεν υπάρχει ευκαιρία – βρήκα μια εικόνα του πρώτου αριστουργήματος ζωγραφικής του παιδιού μου με δαχτυλομπογιές. Είναι εντυπωσιακό πώς αυτές οι πολύχρωμες πιτσιλιές έμοιαζαν να λένε περισσότερα για το παιδί μου από ό,τι θα μπορούσε ποτέ μια κάρτα αναφοράς.
Καθώς τα σκέφτομαι όλα, συνειδητοποιώ ότι ο χρόνος ήταν πάντα το πιο πολύτιμο, αδιαπραγμάτευτο νόμισμα. Τα παιδιά συνεχίζουν να μεγαλώνουν ανεξάρτητα από το πόσο σφιχτά κρατάω τις φευγαλέες παιδικές τους στιγμές, σαν να προσπαθώ να πιάσω μια σαπουνόφουσκα.
Το χαμόγελο που δεν τελειώνει ποτέ
Όμως, όσο ταραχώδες και γλυκόπικρο κι αν είναι, υπάρχει και χιούμορ σε αυτό το ταξίδι. Υπάρχει ένας ορισμένος κωμικός χορός που μπορεί να βρίσκεσαι να απολαμβάνεις με τα παιδιά σου μέσα στο χάος – οι αταίριαστες κάλτσες, η άστοχη εργασία στο σπίτι, τα stealth σε επίπεδο νίντζα που απαιτούνται για να κρυφτούν λαχανικά στο δείπνο. Το Parenting είναι η δική της κωμωδία slapstick, που βαδίζει με συνέπεια τη λεπτή γραμμή μεταξύ ξεκαρδιστικού και οδυνηρού.
Ίσως το μάθημα εδώ είναι ότι το πέρασμα του χρόνου δεν προορίζεται να ελέγχεται ή να περιορίζεται, αλλά να το αγαπάμε, να το αγκαλιάζουμε μαζί με το χάος και όλα αυτά. Κάθε φάση έχει το κομμάτι της μαγείας και της τρέλας. Η πραγματική προσφορά για την Black Friday δεν πωλείται στο διαδίκτυο, αλλά βρίσκεται στο γέλιο γύρω από το τραπέζι του δείπνου και σε αυτές τις σπάνιες στιγμές παύσης μέσα στον υπέροχο ανεμοστρόβιλο της οικογενειακής ζωής.
Καθώς επιστρέφω στον αγώνα της οικογενειακής ζωής, υπενθυμίζω στον εαυτό μου: ενώ δεν μπορώ να αγοράσω περισσότερο χρόνο, μπορώ πάντα να επιλέξω να απολαμβανω περισσότερο χρόνο. Εξάλλου, αυτά τα παιδιά που μεγαλώνουν είναι το καλύτερο απίθανο δίδυμο για μια περιπέτεια ζωής γεμάτη χιούμορ, αγάπη και πάρα πολλές κάλτσες.
Πηγή: allyou.gr
