Δεδομένου ότι οι εθνικές κουζίνες φέρουν έντονα την πολιτιστική και πολιτισμική σφραγίδα του κάθε κράτους, η τέχνη του διπλωματικού δείπνου μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε ρωσική ρουλέτα.
Κι έτσι αντί να εξυπηρετηθεί ο αντικειμενικός σκοπός που έχει ένα διπλωματικό δείπνο, που κατά βάση είναι να συμβάλλει στην εξομάλυνση σε ένα πρώτο επίπεδο των κρατικών διαφορών, είτε διμερείς είτε πολυμερείς, μπορεί να τελικά να τις βαλτώσει ή χειρότερα να οδηγήσει και σε διπλωματικό επεισόδιο.
Αυτές είναι κάποιες περιπτώσεις στις οποίες το ρητό «η καρδιά ενός ανθρώπου περνάει μέσα από το στομάχι του», δεν επιβεβαιώθηκε.
Μία πολύ, πολύ άβολη στιγμή
«Άνοιξε πέτρα να διαβώ», θα μπορούσε να μονολογήσει ο Τζορτζ Μπους κατά τη επίσκεψή του στην Ιαπωνία το 1992.
Ο πρώην Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους ένιωσε ναυτία την πιο ακατάλληλη στιγμή που μπορεί να συμβεί σε έναν αρχηγό κράτους.
Ο Μπους λιποθύμησε και έκανε εμετό στην αγκαλιά του Ιάπωνα πρώην πρωθυπουργού, Kiichi Miyazawa, μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου πιάτου του δείπνου στην πρωθυπουργική κατοικία, με 135 διπλωμάτες παρόντες.
«Απλά κυλήστε με κάτω από το τραπέζι μέχρι να τελειώσει το δείπνο», ψιθύρισε ο Μπους στον γιατρό του, ο οποίος ήταν παρών.
Οι Ιάπωνες έπλασαν μάλιστα και μια νέα αργκό λέξη, «bushusuru», που σημαίνει «κάνω το πράγμα του Μπους» ή ξερνάω.
«Όλα είναι μικροσκοπικά και περιορισμένα»
Ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα τα «έβαλε» με δύο διεθνώς αναγνωρισμένα κράτη για την κουζίνα τους και για πολλούς μάλιστα αποτελούν πόλο γαστρονομικού τουρισμού: Παρίσι και Ρώμη.
Οι «βολές» του Λούλα αφορούσαν τόσο την ποιότητα όσο και το μέγεθος των μερίδων που του σέρβιραν στο πλαίσιο επισκέψεων του στα δύο αυτά κράτη.
Ο Λούλα δήλωσε -αν μη τι άλλο με ειλικρίνεια- ότι δεν απολαμβάνει το φαγητό στα επίσημα κρατικά δείπνα επειδή «όλα είναι μικροσκοπικά και περιορισμένα», σύμφωνα με το βραζιλιάνικο πρακτορείο O Globo.
«Ειλικρινά δεν μπορώ να το συνηθίσω αυτό. Χρειάζομαι την ποσότητα. Μπορεί να είναι λαιμαργία εκ μέρους μου, αλλά μου αρέσει η ποσότητα», παραδέχθηκε.
Το κρασί κι ένα παραλίγο διπλωματικό επεισόδιο
Παρίσι το 2016, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, δεν δίστασε να ακυρώσει προγραμματισμένο γεύμα με τον Ιρανό πρόεδρο Χασάν Ρουχανί, αφού του ζήτησε να μην υπάρχει κρασί στο τραπέζι.
Σύμφωνα με τα θρησκευτικά έθιμα στο Ιράν, το αλκοόλ απαγορεύεται κι επιπλέον οι Ιρανοί αξιωματούχοι επέμειναν να υπάρχει και κρέας χαλάλ.
Ο Ολάντ δεν συνάντησε τον Ιρανό πρόεδρο αφού αυτός δεν δέχτηκε το κρασί του
Ωστόσο, το κρασί αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της γαλλικής γαστρονομίας και με τον Φρανσουά Ολάντ να είναι λάτρης αλλά και γνώστης των κρασιών οι Γάλλοι αξιωματούχοι κι αυτοί με την σειρά τους αρνήθηκαν να υποχωρήσουν.
Ως « χρυσή τομή» οι οικοδεσπότες τότε είχαν προτείνει το δείπνο να γίνει τελικά… πρωινό χωρίς αλκοόλ, το οποίο το Ιράν αρνήθηκε ως «πολύ φτηνό».
Η πίτσα Μπερλουσκόνι
Η φινλανδική αλυσίδα πίτσας «Kotipizza», μετά τις «εμπρηστικές δηλώσεις» του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, όπου ανέφερε ότι οι Φινλανδοί «τρώνε μόνο καπνιστό τάρανδο», αποφάσισε ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται… ζεστό.
Δημιούργησε μια «πίτσα Μπερλουσκόνι» με κόκκινα κρεμμύδια, μανιτάρια και καπνιστό τάρανδο.
Το αξιοσημείωτο δε σε αυτή την «μονομαχία φαγητού» είναι ότι η «πίτσα Μπερλουσκόνι» κέρδισε την προσφορά των Ιταλών σε διεθνή διαγωνισμό πίτσας στη Νέα Υόρκη.
Πηγή: in.gr
