του Δημήτρη Γκάτσιου
Έπειτα από εβδομάδες συζητήσεων σε πηγαδάκια εντός και εκτός Κοινοβουλίου, έπειτα από σελίδες που γράφτηκαν σε πολιτικές και παραπολιτικές στήλες, η αντίστροφη μέτρηση για τη λύση στον μεγάλο πολιτικό γρίφο του 2025 τείνει προς το σημείο μηδέν. Η επιστροφή του πρωθυπουργού στην κυβερνητική έδρα μετά την ολιγοήμερη απόδραση της Πρωτοχρονιάς, “κλειδώνει” τις αποφάσεις για την Προεδρία της Δημοκρατίας, με τις ανακοινώσεις να τοποθετούνται χρονικά εντός του επταημέρου που ακολουθεί την πρώτη για το νέο έτος συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Από τις 13 μέχρι τις 20 Ιανουαρίου, ο κ. Μητσοτάκης θα ανοίξει τα χαρτιά του, αποκαλύπτοντας το όνομα του επόμενου Πολιτειακού Άρχοντα, με τον ίδιο, παρά τις πολλαπλές ερωτήσεις ή προσπάθειες αλίευσης προθέσεων ή έστω σκέψεων στις συναντήσεις της εορταστικής περιόδου, να συστήνει υπομονή στους συνομιλητές του. “Να ακούει, αλλά να μην ομιλεί”, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πρόσωπα που κινούνται πέριξ της Ηρώδου Αττικού 19.
Φημολογία και συζητήσεις
Έχει κατασταλάξει ο πρωθυπουργός στο όνομα της επόμενης ή του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας; Σε αυτό το ερώτημα ουδείς (πλην ίσως ελάχιστων εξαιρέσεων) εντός του γαλάζιου οικοσυστήματος μπορεί να απαντήσει με απόλυτη σιγουριά. Είναι, άλλωστε, η καταγεγραμμένη τάση του κ. Μητσοτάκη, οι επιλογές του να ενέχουν το στοιχείο της έκπληξης, όπως αποδείχθηκε πανηγυρικά το 2020. Όταν πολλά ονόματα ακούγονταν, πολλά ονόματα συζητούνταν, ωστόσο κανένας δεν κατόρθωσε να πιάσει στα ραντάρ του την επιλογή της νυν Προέδρου, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Θα κινηθεί και αυτή τη φορά στην ίδια οδό ο πρωθυπουργός; Μέχρι στιγμής, το αγαπημένο (σε αυτές τις περιπτώσεις) παιχνίδι των μαντικών ικανοτήτων ή της ανάγνωσης τροχιοδεικτικών σημάτων έχει φέρει στο προσκήνιο πρόσωπα από τον χώρο της κεντροδεξιάς. Πρόσωπα από τον χώρο της κεντροαριστεράς. Πολιτικοί παρατηρητές σχολιάζουν ότι όσες ή όσοι ακούστηκαν την προηγούμενη περίοδο (και ακούστηκαν πολλές και πολλοί) ενδεχομένως να έχουν… καεί.
Σε κάθε περίπτωση, οι τελευταίες πληροφορίες συγκλίνουν προς μία κατεύθυνση. Ότι η υποψηφιότητα θα είναι ευρύτερης αποδοχής, προκειμένου να υπηρετεί τη συνταγματική επιταγή των απαιτούμενων συναινέσεων. Είναι, άλλωστε, η αναθέρμανση των σχέσεων του Μεγάρου Μαξίμου με τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που αφήνει στον κ. Μητσοτάκη το περιθώριο να κινηθεί με ακόμα μεγαλύτερη άνεση στο περιβάλλον της τελικής επιλογής. Οι φωνές βουλευτών που τις εβδομάδες μετά τη… χαμηλή πτήση στην ευρωκάλπη ζητούσαν Πρόεδρο προερχόμενο από τη γαλάζια δεξαμενή έχουν υποχωρήσει μετά και το θετικό momentum που έχει αναπτυχθεί με σημεία αναφοράς την πενθήμερη συζήτηση του Προϋπολογισμού, τα μέτρα στήριξης για ένστολους και χαμηλοσυνταξιούχους και τη χριστουγεννιάτικη σύναξη του Μεγάρου Μαξίμου.
Η Κ. Σακελλαροπούλου
Με δεδομένο τον κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων εντός του Κοινοβουλίου, αυτό που θεωρείται αρκετά έως πολύ δύσκολο είναι η εκλογή του επόμενου ή της επόμενης Προέδρου της Δημοκρατίας να προκύψει από την πρώτη ψηφοφορία. Με βάση τις προβλέψεις του Συντάγματος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των δύο τρίτων του συνολικού αριθμού των βουλευτών. Εάν δεν συγκεντρωθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες. Εάν δεν επιτευχθεί ούτε στη δεύτερη ψηφοφορία η οριζόμενη πλειοψηφία, η διαδικασία επαναλαμβάνεται ακόμα μία φορά ύστερα από πέντε ημέρες, οπότε εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας το πρόσωπο που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών. Σε περίπτωση που ο πήχης παραμείνει απροσπέλαστος και στην τρίτη ψηφοφορία, Πρόεδρος της Δημοκρατίας (σε νέα διαδικασία) εκλέγεται εκείνη ή εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Εάν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας το πρόσωπο που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία.
Σε αυτό που συμφωνούν σχεδόν άπαντες είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης, για να πετύχει τον στόχο της ευρύτερης συναίνεσης, θα χρειαστεί να καταλήξει σε μια υποψηφιότητα η οποία θα έχει υπερκομματικά χαρακτηριστικά. Μια υποψηφιότητα που δεν θα μπορεί να την καταψηφίσει τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής του Νίκου Ανδρουλάκη, η οποία, ταυτόχρονα, θα εκπέμπει το μήνυμα της διαχρονικής γαλάζιας στρατηγικής των ανοιγμάτων πέρα από τα παραδοσιακά τείχη της Νέας Δημοκρατίας.
Η ανανέωση της θητείας της κ. Σακελλαροπούλου για ακόμα πέντε χρόνια θα ήταν μία επιλογή; Το σενάριο αυτό επανήλθε τις τελευταίες ημέρες στο προσκήνιο, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ιστορικά στελέχη της κυβερνητικής παράταξης, δηλαδή η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, τάχθηκαν υπέρ της συγκεκριμένης προοπτικής. Η κ. Σακελλαροπούλου, παράλληλα, είναι ένα πρόσωπο που καταγράφει αποδοχή στον χώρο του κέντρου, ενώ όσοι στέκονται θετικά απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο έχουν ως επιχείρημα ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει ανταποκριθεί στα καθήκοντά της με άρτιο τρόπο. Έτεροι, πάντως, εντός του γαλάζιου στρατοπέδου (και δεν είναι λίγοι) υποστηρίζουν πως εάν ο κ. Μητσοτάκης είχε καταλήξει στην ανανέωση της θητείας Σακελλαροπούλου, θα είχε ήδη αποκαλύψει τις προθέσεις του. Δεν πρέπει, πάντως, να αμελείται το, αν μη τι άλλο, κομβικό στοιχείο που προαναφέρθηκε. Η έκπληξη από την πλευρά του πρωθυπουργού.
Η λίστα
Η επιλογή ενός προσώπου από τον χώρο της κεντροαριστεράς (σύμφωνη με την παράδοση των τελευταίων 35 ετών, που θέλει την ή τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην προέρχεται από την ίδια πολιτική οικογένεια του κυβερνώντος κόμματος) είναι το επικρατέστερο σενάριο. Η περίπτωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, που απασχόλησε τη δημόσια συζήτηση, κάηκε νωρίς, το σενάριο για τον πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες και τα βλέμματα στρέφονται (στην παρούσα χρονική συγκυρία) σε δύο ονόματα. Το πρώτο είναι αυτό του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Ευάγγελου Βενιζέλου. Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που συγκυβέρνησε με τη Νέα Δημοκρατία, ο κ. Βενιζέλος θα μπορούσε να είναι μια επιλογή που θα συγκέντρωνε τις ψήφους των γαλάζιων και πράσινων βουλευτών. Το δεύτερο είναι αυτό του πρώην πρωθυπουργού, Λουκά Παπαδήμου.
Για τα σενάρια που τον θέλουν υποψήφιο τοποθετήθηκε εσχάτως ο κ. Στουρνάρας. “Η χώρα έχει Πρόεδρο, η οποία είναι πολύ καλή κατά την άποψή μου, αν θέλετε τη γνώμη μου στον βαθμό που μου πέφτει λόγος, και η χώρα έχει κεντρικό τραπεζίτη που του αρέσει η δουλειά που κάνει”, ανέφερε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.
Πηγή: capital.gr
