«Η Ευρώπη δεν είναι ενωμένη απέναντι στις παρεμβάσεις του Ιλον Μασκ», σημείωνε την περασμένη Τετάρτη, στον κεντρικό της τίτλο, η γαλλική «Le Monde». Αφήνοντας, έτσι, να εννοηθεί ότι ορισμένοι από τους ηγέτες των «27» όχι απλώς δείχνουν ανοχή και δεν αντιδρούν στις παρεμβάσεις του στα εσωτερικά κάποιων κρατών, αλλά επιδιώκουν να οικοδομήσουν όσο το δυνατόν καλύτερες σχέσεις με τον πλουσιότερο άνθρωπο του πλανήτη και στενό συνεργάτη του νέου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ακόμη κι αυτοί, ωστόσο, μάλλον… δάγκωσαν τα χείλη τους όταν ο Ντόναλντ Τραμπ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμη και να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία για να προσαρτήσει στις ΗΠΑ τη Γροιλανδία, η οποία ανήκει στη Δανία και, άρα, στην ΕΕ. Κι αυτό διότι ο Μασκ έσπευσε και πάλι να σταθεί στο πλευρό του – και όχι μόνο αυτό, αλλά δεν δίστασε και να προσβάλει τον πρωθυπουργό του Καναδά, Τζάστιν Τριντό, που έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα αξιόπιστος εταίρος της Ευρώπης.
Την ίδια στιγμή, στις Βρυξέλλες έχουν κάθε λόγο να θέτουν ένα ερώτημα αντίστοιχο με εκείνο το οποίο είχε διατυπώσει πριν από πολλά χρόνια ο Χένρι Κίσινγκερ, λέγοντας ότι δεν ξέρει ποιον αριθμό να καλέσει όταν θέλει να μιλήσει με Ευρώπη. Τώρα, λοιπόν, ενόψει της επίσημης ανάληψης της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Τραμπ, οι Ευρωπαίοι αναρωτιούνται μήπως για τα σημαντικά ζητήματα θα πρέπει να επικοινωνήσουν πρώτα με τον ίδιο ή με το δεξί του χέρι: τον Μασκ, δηλαδή, ο οποίος όλα δείχνουν ότι παίζει τον ρόλο του πολιορκητικού κριού και έχει αναλάβει εργολαβία τη «βρώμικη δουλειά».
Επίθεση κατά μέτωπον
Το σίγουρο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι ο Μασκ έχει αποδείξει τις επιθετικές του διαθέσεις έναντι της Ευρώπης και των θεσμών της εδώ και πολύ καιρό, σε βαθμό που να μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι έχει ανοίξει βεντέτα μαζί της. Σε αυτό το πλαίσιο είχε κηρύξει τον πόλεμο σε αρκετά από τα μέλη της προηγούμενης Κομισιόν, κυρίως στον Τιερί Μπρετόν και τη Βέρα Γιούροβα, τους οποίους είχε «στολίσει» ποικιλοτρόπως – ειδικά για τη Γιούροβα είχε πει πως αποτελεί την «επιτομή του παλιομοδίτικου, γραφειοκρατικού κακού», απαντώντας στον δικό της ισχυρισμό ότι «προάγει το κακό».
Οι στόχοι του, βεβαίως, δεν επελέγησαν τυχαία, καθώς Μπρετόν και Γιούροβα ήταν αυτοί που πρωταγωνίστησαν στην προσφυγή η οποία έχει κατατεθεί (και εκκρεμεί) εις βάρος της Χ, για ανεπαρκή έλεγχο του περιεχομένου στην πλατφόρμα και για συστηματική διάδοση ψευδών ειδήσεων. Αυτός φαίνεται να είναι και ο βασικός λόγος που έκανε τον Μασκ να μην είναι… φειδωλός ούτε απέναντι στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Για του λόγου το αληθές, τη χαρακτήρισε «αντιδημοκρατική» και κάλεσε το Ευρωκοινοβούλιο να αναλάβει δράση και να «μην εκχωρήσει τις εξουσίες του». Υιοθετώντας, έτσι, ένα επιχείρημα που χρησιμοποιούν συχνά και οι ακροδεξιοί πολιτικοί του σύμμαχοι στην Ευρώπη, κάνοντας λόγο για αντιδημοκρατικότητα και συγκεντρωτισμό της Κομισιόν.
Αυτό, ωστόσο, που πρέπει να αναρωτηθούν σοβαρά οι «27» είναι κατά πόσον οι επιθέσεις Μασκ και Τραμπ υπονοούν ότι οι ΗΠΑ θεωρούν πως δεν έχουν πια ανάγκη την Ευρώπη και τη θεωρούν «τελειωμένη». Διότι σε μια τέτοια περίπτωση, το «καμπανάκι» πρέπει να χτυπήσει πολύ δυνατά.
Πηγή: tanea.gr
