Ένας μικρός μύθος επικρατεί εδώ και αρκετές δεκαετίες γύρω από Winchester Mystery House, όπως το έχουν βαπτίσει, μία οικία κατασκευασμένη με έναν ιδιότυπο τρόπο, τύποις… λαβύρινθο, στις ΗΠΑ.
Το συγκεκριμένο σπίτι μετά το θάνατο της βασικής ιδιοκτήτριας του, Sarah Winchester, το 1922, κατέληξε να έχει 160 δωμάτια, 2.000 πόρτες, 10.000 παράθυρα, 47 σκάλες, 47 τζάκια, 13 μπάνια και 6 κουζίνες. Αρκετές προσθήκες και αφαιρέσεις πραγματοποιήθηκαν όταν αυτό άλλαξε ιδιοκτήτες.
Παρ’ όλ’ αυτά, ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο οίκημα δεν προκαλεί μόνο η έκτασή του, αλλά και οι μύθοι που «χτίστηκαν» γύρω από αυτό, σχετικά με την ύπαρξη πνευμάτων και τις απόπειρες της ιδιοκτήτριας να προστατευθεί από αυτά, σύμφωνα με όσα λέγονταν από τους κατοίκους της περιοχής.
Ακόμα και σήμερα, όπως αναφέρουν οι ερευνητές, εξακολουθούν να εντοπίζονται καινούρια σημεία εντός του κτιρίου που πριν ήταν άγνωστα, ενώ τόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον που προκαλεί ακόμα και στις μέρες μας, ώστε δημιουργήθηκε ταινία για το σπίτι και την Sarah Winchester.
Η Sarah Winchester
Η Sarah Winchester γεννήθηκε το 1839 και η ζωή της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μάλλον «καταραμένη», καθώς ο θάνατος και οι ασθένειες την είχαν περικυκλώσει. Πιο συγκεκριμένα, το 1866 γέννησε ένα παιδί, το οποίο λόγω προβλήματος δεν κατάφερε να επιβιώσει. Επιπλέον η μεγαλύτερη αδερφή της πέθανε αρκετά νέα, ενώ η ίδια σε εμφάνισε ρευματοειδή αρθρίτιδα, όχι σε ιδιαίτερα μεγάλη ηλικία. Έχασε τον άντρα της και τα πεθερικά της μέσα σε έναν χρόνο, κληρονομώντας μία τεράστια περιουσία.
Η κατάσταση της υγείας της ήταν αυτή που την οδήγησε να μετεγκατεσταθεί στην Καλιφόρνια, αναζητώντας ένα πιο καλό κλίμα για την ασθένειά της, καταλήγοντας να αγοράσει μία έκταση στην οποία και έμελλε να δημιουργηθεί το τεράστιο οίκημα.
Το σπίτι
Στην έκταση που είχε αγοραστεί υπήρχε κατασκευασμένη μία αγροικία, την οποία η Winchester αποφάσισε να ανακαινίσει και να επεκτείνει, έχοντας μεγάλο ενδιαφέρον για την αρχιτεκτονική και τον εσωτερικό σχεδιασμό.
Η ίδια η Winchester σχεδίασε ένα προς ένα τα δωμάτια, επέβλεψε το έργο και αντάλλαξε απόψεις με τους ξυλουργούς που είχε προσλάβει. Αν και το σπίτι ήταν παρόμοιο σε μέγεθος με άλλα οικήματα που χτίστηκαν τότε, ιδιαίτερο ήταν στην συγκεκριμένη περίπτωση ότι μια γυναίκα μερίμνησε για το συγκεκριμένο έργο, έχοντας πολλές γνώσεις αρχιτεκτονικής.
Όταν οι προσθήκες που ήθελε να κάνει δεν πήγαιναν καλά, τότε σταμάταγε ό,τι έπραττε σε ένα σημείο του σπιτιού και συνέχιζε σε άλλο, έχοντας ως απόρροια να δημιουργηθεί μία εσωτερική δομή που θύμιζε λαβύρινθο.
Μάλιστα, αρκετές πόρτες και παράθυρα είναι χτισμένα και φαίνεται να μην έχουν καμία λειτουργική χρήση.
Το σπίτι χαρακτηριζόταν από ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ομορφιά, τόσο εκτός, όσο και εντός του, έχοντας χαρακτηριστικά βικτωριανά, με στοιχεία γοτθικού και ρωμανικού στυλ.
Οι μύθοι γύρω από το σπίτι
Οι μύθοι γύρω από την απόφασή της να μετακομίσει από την ανατολική ακτή στην Καλιφόρνια πιστεύεται ότι προέρχονται από τη συγγραφέα Susy Smith στο βιβλίο της Prominent American Ghosts, που δημοσιεύτηκε το 1967. Σύμφωνα με την εκδοχή της Smith, η Winchester επισκέφθηκε ένα μέντιουμ στη Βοστώνη, το οποίο της είπε ότι η ίδια και η οικογένειά της στοιχειώνονται από τα φαντάσματα των ανθρώπων που σκοτώθηκαν από τουφέκια Winchester (καθώς η οικογένεια διέθετε επιχείρηση που κατασκεύαζε όπλα) και ότι πρέπει να κατασκευάσει ένα σπίτι για αυτά τα φαντάσματα, χωρίς ποτέ, ωστόσο, να ολοκληρώσει το έργο.
Φυσικά, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι όντως έπραξε κάτι τέτοιο, αλλά αποτελεί ένας από τους μύθους γύρω από το πρόσωπό της. Αντίθετα οι λόγοι μετακόμισης, όπως προαναφέρθηκε, ήταν για θέματα υγείας.
Η μεγάλη καθυστέρηση στην οικοδόμηση
Πολλές ήταν οι εικασίες σχετικά με το τι προκαλούσε χρονικά κωλύματα στην ολοκλήρωση της κατοικίας, με τις εφημερίδες να φτάνουν ακόμα και στο σημείο να πουν ότι ο λόγος που η κατασκευή συνεχίστηκε εσαεί ήταν ότι η Winchester φοβόταν ότι θα είχε κακή τύχη αν η επέκταση σταματούσε. Αυτή η θεωρία εξελίχθηκε τελικά σε ιστορίες που έλεγαν ότι πίστευε ότι θα πέθαινε αν ολοκληρώνονταν τα όσα έφτιαγνε κατά καιρούς στο σπίτι.
Τις συγκεκριμένες απόψεις «έτρεφε» και η περίεργη ιδιοσυγκρασία της Winchester, η οποία ήταν απόμακρη και δεν είχε σχέσεις με τους γείτονές της.
Ο λαβύρινθος για τα… πνεύματα και το καμπαναριό
Μαζί με το ιστόρημα που είχε χτιστεί για την Winchester, υπήρχε η πεποίθηση ότι ο λόγος που το σπίτι της ήταν σαν λαβύρινθος ήταν διότι ήθελε να μπερδέψει τα πνεύματα, αλλά και να καταφέρει να μην την βλάψουν.
Στο σπίτι υπήρχαν πόρτες και τα παράθυρα που ανοίγουν στο πουθενά, ασυνήθιστες σκάλες, οι οποίες κατέληγαν σε ένα ταβάνι, εσωτερικά παράθυρα με κάγκελα και καταπακτές στο πάτωμα.
Εντούτοις, τα παράξενα σημεία του σπιτιού είχαν μία λογική εξήγηση, καθώς για παράδειγμα τα παράθυρα με τις μπάρες ήταν προηγουμένως εξωτερικά παράθυρα που είχαν αποκλειστεί καθώς οι προσθήκες του σπιτιού μεγάλωναν.
Καμπαναριό που υπήρχε στην έκταση χρησιμοποιούνταν για να καλέσει εργάτες, αλλά και ως συναγερμός πυρκαγιάς του σπιτιού. Φυσικά το καμπαναριό δεν πέρασε απαρατήρητο και προέκυψαν ευφάνταστοι μύθοι ότι χρησιμοποιήθηκε… για να «καλεί πνεύματα», όπως αναφέρει ο Joe Nickell.
Τα πάρτι για τα πνεύματα και οι σεάνς
Σύμφωνα με τον Joe Nickell, οι ισχυρισμοί ότι η Winchester διοργάνωνε πάρτι για τα πνεύματα στο σπίτι της, στα οποία σερβίρονταν πλουσιοπάροχα γεύματα σε χρυσά πιάτα που φυλάσσονταν σε χρηματοκιβώτιο, είναι φανταστικοί και αβάσιμοι.
Μάλιστα, μετά τον θάνατό της, όταν ανοίχτηκε το χρηματοκιβώτιο, δεν βρέθηκαν χρυσά πιάτα, παρά μόνο προσωπικά ενθύμια και μια τούφα από τα μαλλιά του μωρού της.
Ένας ακόμα αστικός μύθος ανέφερε ότι έκανε νυχτερινές σεάνς σε ένα μπλε δωμάτιο ή σε μια ντουλάπα μόνη της, από τα μεσάνυχτα μέχρι τις δύο το πρωί, μιλώντας σε φαντάσματα για το τι κατασκευές έπρεπε να γίνουν την επόμενη μέρα.
Τους συγκεκριμένους ισχυρισμούς ακύρωσε το προσωπικό της οικίας, τονίζοντας ότι η Winchester δεν είχε επιδείξει ποτέ κανένα ενδιαφέρον για τις σεάνς, ούτε είχαν καταγραφεί ποτέ τέτοια γεγονότα.
Οι συγκεκριμένες φήμες αποτελούν ένα δείγμα μόνο για όσα λέγονταν για την Sarah Winchester.
Πηγή: in.gr