Στις 20 Ιανουαρίου (την ημέρα που στην Ουάσιγκτον θα ορκίζεται νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ) στις 7 το απόγευμα – ώρα Ελλάδας – ο αμερικανός πρεσβευτής Τζορτζ Τσούνης θα περνά για τελευταία φορά το κατώφλι της κατοικίας του στην Αθήνα, έχοντας ήδη αποχαιρετήσει το προσωπικό στην αμερικανική πρεσβεία με το οποίο συνεργάστηκε άψογα τα τελευταία τρία χρόνια που – κατά δήλωσή του – ήταν τα πιο ευτυχισμένα της ζωής του.
Λίγες ημέρες νωρίτερα θα έχει πακετάρει και όλα τα προσωπικά του αντικείμενα με τα οποία έχει προσδώσει το στίγμα του στις αίθουσες της κατοικίας και κυρίως στον χώρο υποδοχής τον οποίον κοσμούν δεκάδες κάδρα από μέλη της οικογένειάς του τα οποία φτάνουν πέντε ολόκληρες γενιές πίσω στον χρόνο. «Από εκεί ξεκίνησα», ανέφερε ο ίδιος χθες δείχνοντας μια από τις οικογενειακές φωτογραφίες που κρέμονταν στον τοίχο απεικονίζοντας προγόνους του με αμφίεση λιτή στον Πλάτανο, το χωριό από το οποίο κατάγονται οι δικοί του στην ορεινή Ναυπακτία. Για εκείνον η εβδομάδα που διανύουμε είναι αρκούντως γλυκόπικρη γιατί συμπυκνώνει πολλούς αποχαιρετισμούς, με πρόσωπα που συνεργάστηκε ή γνώρισε κατά τη διάρκεια της θητείας του και με τα οποία κατόρθωσε να χτίσει γερούς και αληθινούς δεσμούς. Χθες σειρά είχαν οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ τους οποίους υποδέχθηκε στην είσοδο της κατοικίας προτού παραθέσει προς τιμήν της συνεργασίας τους ένα αποχαιρετιστήριο δείπνο στην τραπεζαρία στο βάθος.
Κύριο μέλημά του, σε αυτές τις τελευταίες στιγμές ήταν να περάσει ένα μήνυμα ενότητας, ένα μήνυμα ελπίδας για το τι μπορεί κανείς να πετύχει αν συνεργάζεται με τον διπλανό του, αν έχει στήριξη από το κράτος και αν πιστεύει στις δυνατότητές του, με πρότυπο στο φόντο των συζητήσεων τον ίδιο που ως Ελληνοαμερικανός με καταγωγή από ένα ελληνικό χωριό κατόρθωσε μέσα από τις σπουδές και τις ευκαιρίες που του παρείχαν οι ΗΠΑ να ενσαρκώσει το αμερικανικό όνειρο με τον πιο απτό τρόπο. Το μυστικό επιτυχίας για τον ίδιο είναι ένα και είναι απλό – να σταματήσουμε να επιθυμούμε «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» και να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς μπορούμε να αναπτύξουμε ακόμα περισσότερο αυτήν τη χώρα με τον πιο συμπεριληπτικό τρόπο για όλους – νέα παιδιά, μετανάστες κ.ά. – μέσω της αλληλοβοήθειας και της αγάπης. «Αγαπάω αυτό το κράτος, πονάω για αυτό το κράτος, θέλω ευκαιρίες για όλους», ανέφερε εμφατικά επισημαίνοντας πως κατά τη γνώμη του, αλλά και σύμφωνα με το τι έχει δείξει η εμπειρία της ζωής, ο βατήρας ανέλιξης βρίσκεται στο εκπαιδευτικό σύστημα.
«Κλειδί η εκπαίδευση»
«Η εκπαίδευση είναι το κλειδί για να αναπτυχθεί κι άλλο η Ελλάδα», σημείωσε χαρακτηριστικά ζητώντας μας να γίνουμε κι εμείς φορείς αυτού του μηνύματος αλλαγής η οποία απαιτείται για να επιτευχθεί η πολυπόθητη ώθηση προς τα επάνω. Στο δείπνο που ακολούθησε η θεματολογία της συζήτησης μεταξύ των συνδαιτυμόνων υπήρξε ευρεία με – σχεδόν – αυτονόητες στάσεις στη διάδοχο Κίμπερλι Γκιλφόιλ, την πυρκαγιά στο Λος Αντζελες, την κλιματική κρίση, την αρχή της θητείας του (την ημέρα – 10 Μαΐου 2022 – που του επέτρεψε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας να παραστεί και η μητέρα του στην αίθουσα όπου θα έδινε τα διαπιστευτήριά του), τη μεγαλύτερη επιτυχία του που αφορούσε τα F-35 στην Ελλάδα.
Μίλησε ακόμα και για μια –και εντός της ημέρας– σημαντική ανακοίνωση από τον πρόεδρο Μπάιντεν με επίκεντρο την Κύπρο, ενώ έγιναν αναφορές στα ήρεμα νερά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που ήταν μία εκ των βασικών αποστολών του, την αξία του διαλόγου και τους ανθρώπους από κάθε μετερίζι της ελληνικής κοινωνίας με τους οποίους σχετίστηκε τόσο μέσα από τα καθήκοντά του όσο και μέσα από την τάση του να οργώνει την ενδοχώρα και τα ελληνικά νησιά ανακαλύπτοντας τις πιο ταπεινές ταβέρνες με τις πιο σπουδαίες νοστιμιές, από αντικριστό μέχρι ψαρόσουπα.
Και οι αποχαιρετισμοί για τον Τζορτζ Τσούνη φαίνεται πως δεν τελειώνουν εδώ αφού αύριο το μεσημέρι σειρά έχει ένα ακόμη γεύμα αποχαιρετιστήριο, το οποίο θα παραθέσει προς τιμήν του ο Γιώργος Γεραπετρίτης σε κεντρικό ξενοδοχείο με προσκεκλημένους πρέσβεις από χώρες όπως η Τουρκία, η Κύπρος, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Αίγυπτος, η Αυστραλία.
Πηγή: tanea.gr
