Του Χάρη Φλουδόπουλου
Οι τιμές φυσικού αερίου θεωρούνται βασικός ρυθμιστής της ενεργειακής αγοράς, με την αυξανόμενη παραγωγή σε Κατάρ, Αυστραλία και ΗΠΑ να αναμένεται να οδηγήσει τις τιμές σε μείωση έως και 80%, εφόσον παράλληλα τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή πάντως εντείνεται ο σκεπτικισμός απέναντι στις κλιματικές πολιτικές που έχει εφαρμόσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κυρίως λόγω του αυξημένου κόστους που έχει πλήξει τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά αλλά και την ευρωπαϊκή βιομηχανία. Στο πλαίσιο αυτό εκτιμάται ότι στην ατζέντα της νέας Επιτροπής η ενεργειακή μετάβαση πιθανόν έχει πιο μετριασμένο ρόλο.
Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές ότι οι γεωπολιτικές εξελίξεις διαμορφώνουν το
κόστος του φυσικού αερίου, επηρεάζοντας άμεσα και τις τιμές ηλεκτρισμού.
Στελέχη της αγοράς σημειώνουν ότι οι τιμές του φυσικού αερίου θα μπορούσαν να μειωθούν σημαντικά, φτάνοντας ακόμη και κάτω από τα 10 ευρώ ανά μεγαβατώρα, από τα 47 ευρώ που βρίσκονται σήμερα. Στους παράγοντες που εκτιμάται ότι θα βοηθήσουν στην αποκλιμάκωση των τιμών συμπεριλαμβάνεται η αύξηση της παραγωγής στο Κατάρ και ο διπλασιασμός της παραγωγής των Ηνωμένων Πολιτειών μέσα στην επόμενη πενταετία, ενώ καθοριστικό ρόλο θα έπαιζε και πιθανός τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία. Στο ιδανικό σενάριο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν συνθήκες υπερπροσφοράς αερίου στην αγορά.
Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι το φυσικό αέριο θα παραμείνει στο ενεργειακό μίγμα για δεκαετίες, καθώς οι απαιτούμενες τεχνολογίες αποθήκευσης ενέργειας δεν είναι ακόμα αρκετά ανεπτυγμένες. Ταυτόχρονα, η διείσδυση των ΑΠΕ περιορίζεται από την έλλειψη επαρκούς υποδομής στα δίκτυα. Μάλιστα προκειμένου να επιτευχθούν οι πράσινοι στόχοι και να αυξηθεί η διείσδυση των ΑΠΕ προτείνεται η ιδιωτικοποίηση μέρους των δικτύων διανομής που θα οδηγούσε σε επιτάχυνση των επενδύσεων.
Πάντως σοβαρό πρόβλημα παραμένουν οι αντιδράσεις απέναντι στις πράσινες πολιτικές της Ε.Ε. κυρίως λόγω του υψηλού κόστους της πράσινης μετάβασης που αποτελεί πηγή δυσαρέσκειας. Παρά την ευρεία υποστήριξη στην ενεργειακή
μετάβαση, λίγοι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν το σημαντικά υψηλότερο κόστος
που αυτή συνεπάγεται για το εισόδημά τους. Την ίδια στιγμή το αυξημένο κόστος δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων έχει πλήξει την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανία και κλάδοι όπως η χαλυβουργία κινδυνεύουν από τη λεγόμενη “διαρροή άνθρακα”. Είναι χαρακτηριστικό ότι υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι το 90% των καταναλωτών απαντά ότι είναι υπέρ της “πράσινης” μετάβασης, την ίδια στιγμή το 80% απαντά αρνητικά στο ερώτημα αν θα ήταν διατεθειμένοι να καταβάλουν το 30% του εισοδήματός τους για την αντιμετώπισή της.
Στο πλαίσιο αυτό εκτιμάται ότι πιθανόν η Ε.Ε. θα αναπροσαρμόσει τις προτεραιότητές της και θα καθυστερήσει την εφαρμογή νέων μέτρων για την ενεργειακή μετάβαση. Το “πράσινο” ζήτημα, που άλλοτε ήταν προτεραιότητα, δεν περιλαμβάνεται πλέον στις πρώτες θέσεις της ατζέντας. “Η Κομισιόν βρίσκεται σε μετάλλαξη. Στην προηγούμενη θητεία, το Νο1 θέμα στην ατζέντα ήταν η πράσινη μετάβαση, θέμα που πλέον δεν περιλαμβάνεται καν στην πρώτη 10αδα”, τονίζουν πηγές της αγοράς. Αντίστοιχες αλλαγές τέλος καταγράφονται και σε πολιτικό επίπεδο από τις πολιτικές ηγεσίας κρατών-μελών, όπως η Γερμανία, με τους ηγέτες να ζητούν φρένο στην ενεργειακή μετάβαση για τη διάσωση της βιομηχανίας.
Πηγή: capital.gr
