Οι καθηγητές Πανεπιστημίου στην Κωνσταντινούπολη προβληματίστηκαν όταν τον περασμένο Νοέμβριο ο μεταπτυχιακός φοιτητής και σύρος πρόσφυγας Ασαντ Χασάν αλ Σαϊμπάνι τους ενημέρωσε ότι έπρεπε να χάσει μερικά μαθήματα. Λίγες εβδομάδες αργότερα, περιγράφει ο «Economist», o 38χρονος επανεμφανίστηκε στη Δαμασκό, στο υπουργικό συμβούλιο της νέας προσωρινής κυβέρνησης της Συρίας. Στις 15 Ιανουαρίου ο Αλ Σαϊμπάνι επέστρεψε στην Τουρκία, όπου ζούσε για πάνω από μια δεκαετία. Αυτή τη φορά ήταν ωστόσο στο πλαίσιο επίσημης επίσκεψης, ως ο σύρος νέος υπουργός Εξωτερικών…
Η ιστορία αποτελεί ένα μόνο παράδειγμα για την αυξανόμενη επιρροή, αλλά και τα υψηλά διακυβεύματα της Αγκυρας στη Συρία της μετά Ασαντ εποχής. Η Τουρκία του Ερντογάν στήριξε τόσο το τζιχαντιστικό κράτος εν κράτει που είχε δημιουργήσει στη βορειοδυτική συριακή επαρχία Ιντλίμπ η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS) – η τρομοκρατική οργάνωση του de facto νέου ηγέτη της Συρίας, Αχμαντ αλ Σάρα – όσο κυρίως το συνονθύλευμα των ένοπλων (μέχρι πρότινος αντικαθεστωτικών) ανταρτών του επονομαζόμενου «Συριακού Εθνικού Στρατού». Σήμερα οι τελευταίοι είναι όχι μόνο οι «φρουροί» στα υπό τουρκική κατοχή εδάφη στη Βόρεια Συρία – όπου η Τουρκία θέλει να μετεγκατασταθεί η πλειονότητα των τριών και πλέον εκατομμυρίων σύρων προσφύγων που σήμερα φιλοξενεί – αλλά και δύναμη κρούσης της Αγκυρας κατά των Κούρδων της Συρίας, στα βορειοανατολικά.
Τώρα απειλεί να εξαπολύσει νέα επιχείρηση κατά της πολιτοφυλακής YPG, την οποία η Τουρκία χαρακτηρίζει «τρομοκρατική» και παρακλάδι του PKK, αλλά οι ΗΠΑ και η Δύση τη θεωρούν κομβικό σύμμαχο στον πόλεμο κατά των τρομοκρατών του ISIS. Πιστή στον αναθεωρητισμό της, η κυβέρνηση Ερντογάν θέλει να καταπνίξει την κουρδική αυτονομία σε αυτό το τμήμα της Συρίας, ενόσω δηλώνει πρόθυμη να βοηθήσει τη νέα ηγεσία της Δαμασκού στην εκπαίδευση και στον εξοπλισμό ενός νέου συριακού στρατού, στην κατάρτιση νέου Συντάγματος και στην ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης χώρας, ανακτώντας έτσι την επιρροή της σε εδάφη που κάποτε ήλεγχε.
Ομως η πολιτική αυτή κινδυνεύει να τη φέρει αντιμέτωπη με σημαντικές νέες περιφερειακές προκλήσεις. Η Σαουδική Αραβία στέλνει ήδη ανθρωπιστική βοήθεια στη Συρία και έχει προσφερθεί να αντικαταστήσει το Ιράν ως κύριο προμηθευτή πετρελαίου, επισημαίνει ενδεικτικά ο «Economist». Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος δυσανασχετούν με την υποστήριξη Ερντογάν σε ισλαμιστικές ομάδες. Το δε Ισραήλ, που έχει πλέον καταλάβει νέα εδάφη στα Υψίπεδα του Γκολάν, τάσσεται διά στόματος του ΥΠΕΞ του υπέρ της στήριξης των Κούρδων της Συρίας. Οχι τυχαία, πρόσφατη έκθεση κυβερνητικής επιτροπής στο Ισραήλ προειδοποιεί ότι η χώρα θα πρέπει να προετοιμάζεται ακόμη και για το ενδεχόμενο σύγκρουσης με την Τουρκία. Ητοι μεταξύ δύο στενών περιφερειακών συμμάχων των ΗΠΑ – εκ των οποίων η Αγκυρα είναι και μέλος του ΝΑΤΟ.
Προσώρας, αναφέρει ο ιστότοπος Arab Weekly διαπραγματευτές από τις ΗΠΑ, την Τουρκία, τη Συρία και τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) στοχεύουν σε πιθανή συμφωνία για την τύχη των κουρδικών δυνάμεων στη χώρα. «Το πόση αυτονομία θα διατηρήσουν οι κουρδικές φατρίες πιθανότατα εξαρτάται από το αν ο Τραμπ, θα συνεχίσει τη μακρόχρονη υποστήριξη της Ουάσιγκτον στους κούρδους συμμάχους της» επισημαίνει.
Καταδεικνύοντας δε πόσο ρευστό είναι το σκηνικό σε μια ριζικά μεταβαλλόμενη Μέση Ανατολή, ο επικεφαλής του Συμβουλίου Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων της Τουρκίας (DEIK), Ναΐλ Ολπάκ, δήλωσε χθες ότι η χώρα του θα μπορούσε να ξαναρχίσει το διμερές εμπόριο με το Ισραήλ «εφόσον η ειρήνη γίνει μόνιμη» στη Λωρίδα της Γάζας. Αλλο ένα μεγάλο «εάν»…
Πηγή: tanea.gr
