«Ταμ ταμ ταμ!», φώναξε ο Φειδίας κατεβαίνοντας τα σκαλιά του αμφιθεάτρου του Πανεπιστημίου Λευκωσίας σε μια είσοδο θεατρικά εξαίσια. Το συγκεκριμένο δεν μεταδιδόταν στο Διαδίκτυο, αφού το streaming δεν είχε αρχίσει ακόμα, οπότε εμείς οι εκατό και κάτι που το ζήσαμε μάλλον θα πρέπει να θεωρούμε εαυτούς τυχερούς. Ο χαβαλές που ακολούθησε με τον Φειδία να «λαλεί πελλάρες» (να λέει ανοησίες) όπως ο ίδιος είπε, επίσης πριβέ. Ο ευρωβουλευτής ψυχαγώγησε τον κόσμο μέχρι ο καλεσμένος να κατέβει και να καθίσει δίπλα σε ένα τραπεζάκι στο κέντρο του οποίου βρισκόταν το βιβλίο του.
«Μα είσαι τόσον γέρος;», είπε ο Φειδίας στον Στέφανο Κασσελάκη όταν άκουσε για τα 36 του χρόνια. Εκείνος έδειξε να ξαφνιάζεται αλλά να μην ενοχλείται. «Σοφός!» απάντησε γελώντας κάπως αμήχανα. Ισως να ήταν και χρήσιμο το σοκ, ώστε ο πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας να διαχειριστεί ψύχραιμα όσα θα ακολουθούσαν, κυρίως τις συνεχείς διακοπές από το κοινό με την άδεια του οικοδεσπότη, για λόγους αμεσότητας όπως εξήγησε και οι οποίες, διακοπές, είτε μετέφεραν τις απόψεις ακροατών, πριν καλά καλά ο φιλοξενούμενος προλάβει να μιλήσει, είτε ερωτήσεις συνήθως ακατανόητες λόγω περιεχομένου. Καθώς και το ότι σε κάποια φάση ο Φειδίας σηκώθηκε και προσφέρθηκε να κάνει μασάζ στον πρόεδρο του Κινήματος Δημοκρατίας για να απαντήσει την ερώτησή του. Η αλήθεια ήταν ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν απέφευγε να απαντήσει. Αντιθέτως. Απλώς δεν τον άφηναν!
Με το χέρι στην καρδιά; Ηταν μια εμπειρία σουρεάλ όσο λίγες. Αν δεν έβλεπε κανείς «Το μέλλον της πολιτικής» στην οθόνη πίσω δεν θα μπορούσε να θυμηθεί ποιο ήταν το θέμα του happening. Σε μία ώρα μέσα «συζητήθηκαν» τα πάντα: εάν η ιστορία με το εργαστήριο στην Ουχάν ήταν «ψευδής information», όπως είπε ο Φειδίας, τα εμβόλια, ο Γαλιλαίος και το εάν η Γη ήταν ή όχι το κέντρο του κόσμου, ο φασισμός. Υπήρχαν βέβαια και τα λογύδρια, το πλέον φιλοσοφημένο από το οποίο (ο συγγραφέας του το είχε φέρει γραμμένο και το ανέγνωσε) ξεκίνησε με επίκληση φράσης «του μεγάλου Χάρι Κλιν, Βασίλη Τριαναφυλλίδη» (sic) και κατέληξε με το «καλώ όλο τον κόσμο να βάλει το λιθαράκι του γιατί το μυαλό είναι το πιο ισχυρό όπλο που υπάρχει στο σύμπαν» (sic). Το μυαλό, σίγουρα, χρειαζόταν να είναι πολύ ισχυρό για να αντέξει το όλο.
«Παιθκιααά περνάτε καλά;», φώναξε σε κάποια στιγμή ο Φειδίας. Το «ναι» που ακούστηκε ήταν υποτονικό. «Εν πειράζει εν να περάσουμεν» απάντησε. «Δεν το βλέπω», σχολίασε ο Στέφανος Κασσελάκης, γελώντας. Αμήχανα και πάλι εδώ. «Θα θέλουν χάπια», πρόσθεσε. Η επιστήμη βέβαια δεν έφτασε σε τόσο προηγμένα επίπεδα θωράκισης του «πιο ισχυρού όπλου στο σύμπαν», το ένα από τα δύο κοινώς αποδεκτά απέραντα πράγματα. Κάπου ετέθη και το ζήτημα της τεχνητής νοημοσύνης, εάν θα χαθούν δουλειές, τα ρομπότ και άλλα. Αν ο αναγνώστης νιώθει ότι ζαλίστηκε, αυτό ήταν μια σύντομη περιγραφή. Αλλο πράγμα η εμπειρία ως τέτοια.
Ξαφνική και η ερώτηση του Φειδία «πώς είναι να είσαι ομοφυλόφιλος στην πολιτική;». Ο Στέφανος Κασσελάκης είπε ότι είναι περήφανος, ότι προσωπικά δεν τον επηρέασε και ότι ελπίζει πως κάτι άλλαξε και σ’ αυτό το θέμα η δική του παρουσία. «Δεν είμαι ΛΟΑΤΚΙ ακτιβιστής» εξήγησε, προσθέτοντας ότι εκείνοι αξίζουν τον όποιο έπαινο. Στο Ιντερνετ κάποιος υπέβαλε και την ερώτηση «πότε κατάλαβες ότι ήσουν ομοφυλόφιλος;» προκαλώντας έναν θόρυβο απαρέσκειας στο ακροατήριο και την ατάκα «έχει κι από τους άλλους, δεν θα έχει;». Ο φιλοξενούμενος απάντησε ότι δεν θέλει να λογοκρίνει κανέναν. «Το θέμα δεν είναι πότε το καταλαβαίνεις αλλά πότε το αποδέχεσαι», είπε και μίλησε για τη δική του εμπειρία και την ανάγκη όλοι να αποδεχθούν ότι ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός.
«Δεν τον διέλυσα εγώ!»
Ερωτήθηκε και για τα του ΣΥΡΙΖΑ. Μίλησε για όσα έζησε στο κόμμα και το πώς φαγώθηκε διότι, όπως είπε, ήταν ρίσκο για πολλούς. Μίλησε για το Εκλογικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, για τους «μπράβους της νύχτας» που είχαν επιστρατευθεί, όπως είπε, για την κακή πορεία του κόμματος έπειτα από όλα αυτά και για το πώς εκείνοι που έμειναν θα κριθούν. «Αρα τον διέλυσες τον ΣΥΡΙΖΑ», είπε ο Φειδίας. «Δεν τον διέλυσα εγώ!», απάντησε. «Αρα λέω μαλακίες;», είπε γελώντας ο ευρωβουλευτής. Με τον πρόεδρο του Κινήματος Δημοκρατίας να λέει πως τον ΣΥΡΙΖΑ τον διέλυσαν εκείνοι που διέλυσαν τη δημοκρατία στο κόμμα.
Η κουβέντα έφτασε (και) στο δυστύχημα των Τεμπών, το έγκλημα όπως τόνισε ο Στέφανος Κασσελάκης, εξηγώντας ότι τα Τέμπη τον ώθησαν να κατέβει στην πολιτική. Ζήτησε δε από τον Φειδία να προβάλει το θέμα για να υπάρξει έρευνα και δικαίωση. Ο Φειδίας είπε ότι νιώθει «τρομερά συγκινημένος λίγο» (sic) για αυτά τα ζητήματα και επειδή ως πολιτικός μπορεί να ασχοληθεί με αυτά.
Το μέλλον της πολιτικής; Δεν συζητήθηκε σχεδόν καθόλου. Εάν πάλι αυτό που έγινε εκεί ήταν το μέλλον της πολιτικής, τότε είναι πολύ πιο ζοφερό από ό,τι οι πιο απαισιόδοξοι έχουν προβλέψει. Παράπλευρη απώλεια της βραδιάς – μαζί με το μυαλό που λέγαμε – ήταν σίγουρα η ελληνική γλώσσα, όπως πάντα συμβαίνει με την εμπειρία Φειδίας – ήδη η αποδοχή του αιτήματος εγγραφής στην εκδήλωση είχε έρθει στο e-mail με ένδειξη «έγγριση». Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο οποίος πάσχιζε να καταλάβει ούτως ή άλλως τα κυπριακά ειδικά του Φειδία, είχε μάλλον όπως και οι υπόλοιποι το ίδιο πρόβλημα με τα ελληνικά του και με φράσεις όπως «το κόμμα διασχίστηκε» και «θα εκπληχτείς με πόσο λίγα ξέρω…». Το τελευταίο σίγουρα μια θαρραλέα στιγμή αυτογνωσίας.
Η βραδιά έκλεισε με φαΐ το οποίο όπως και την αίθουσα, μας εξήγησε ο Φειδίας, τα πλήρωσε το Ευρωκοινοβούλιο. Αντε μετά να γλιτώσει η Ευρώπη από τους Ορμπαν και τις Λεπέν.
Πηγή: tanea.gr
