Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον σκοπό και τη σύνδεση, όχι μόνο στον πλούτο ή στην επιτυχία.
Έχει γίνει πολλή συζήτηση για το αν τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία. Κάποιοι υποστηρίζουν πειστικά ότι μπορεί, ενώ άλλοι διαφωνούν κάθετα. Σε ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσίευσε στο Psychology.com ο Jordan Grumet, συγγραφέας του The Purpose Code: How to Unlock Meaning, Maximize Happiness, and Leave a Lasting Legacy, εξηγεί γιατί πιστεύει ότι τα χρήματα δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία και αναλύει μερικές από τις πιο γνωστές μελέτες για αυτό το θέμα. Αυτές οι μελέτες υποδηλώνουν τελικά ότι ο σκοπός –και συγκεκριμένα οι μικροί στόχοι– μπορεί να κρατά το κλειδί για την ευτυχία.
Μελέτες για το χρήμα και την ευτυχία
Η ιδέα ότι τα χρήματα συσχετίζονται με την ευτυχία έχει αναλυθεί εκτενώς και πολλά ευρήματα υποδηλώνουν μια περίπλοκη σχέση. Ας δούμε τρεις μελέτες που έχουν διαμορφώσει αυτή τη συζήτηση.
Η μελέτη Kahneman και Deaton 2010
Το 2010, ο Daniel Kahneman και ο Angus Deaton διεξήγαγαν μια μελέτη που αναλύει δεδομένα από το Gallup Pathways Well-being Index. Αυτή η έρευνα συγκέντρωσε πληροφορίες από 450.000 κατοίκους των ΗΠΑ το 2008 και το 2009, ζητώντας από τους συμμετέχοντες να αναλογιστούν την ικανοποίηση από τη ζωή και τις συναισθηματικές τους εμπειρίες. Δεδομένου ότι τα δεδομένα είχαν ήδη συλλεχθεί, αυτή ήταν μια αναδρομική μελέτη.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το εισόδημα, στην πραγματικότητα, συσχετίστηκε με την ευτυχία – αλλά μόνο σε ένα σημείο. Τα ευρήματά τους πρότειναν ότι η ευτυχία αυξήθηκε με εισόδημα έως και 75.000 $ ετησίως (προσαρμοσμένο για τον πληθωρισμό σήμερα, αυτό το ποσοστό θα ήταν υψηλότερο). Πέρα από αυτό το όριο, το πρόσθετο εισόδημα δεν βελτίωσε σημαντικά τη συναισθηματική ευεξία.
Ενώ η μελέτη παρείχε πολύτιμες γνώσεις, είχε περιορισμούς: ανέλυσε μόνο ένα στενό χρονικό πλαίσιο (μόνο ένα έως δύο χρόνια) και βασίστηκε σε δεδομένα που αναφέρθηκαν από τον ίδιο τον εαυτό. Εξαιτίας αυτού, τα συμπεράσματά του πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή.
Η μελέτη Matthew Killingsworth 2016
Το 2016, ο Matthew Killingsworth διεξήγαγε μια μελέτη παρακολούθησης χρησιμοποιώντας μια σύγχρονη προσέγγιση. Συνέλεξε δεδομένα μέσω μιας πλατφόρμας που βασίζεται σε εφαρμογή που ονομάζεται Track Your Happiness, η οποία παρακινούσε τους συμμετέχοντες πολλές φορές την ημέρα να αναφέρουν τη συναισθηματική τους κατάσταση, τις δραστηριότητες και το πλαίσιο σε πραγματικό χρόνο. Αυτή η μελέτη, όπως αυτή του Kahneman και του Deaton, ήταν αναδρομική.
Τα ευρήματα του Killingsworth ήταν παρόμοια: καθώς αυξανόταν το εισόδημα, τόσο αυξανόταν η ευτυχία. Είναι ενδιαφέρον ότι η μελέτη του πρότεινε ότι ακόμη και πέρα από το όριο των 75.000 δολαρίων, ο πρόσθετος πλούτος θα μπορούσε να επιφέρει σταδιακές αυξήσεις στην ευτυχία – αλλά όχι στον ίδιο βαθμό με τα προηγούμενα κέρδη.
Ενώ αυτή η μελέτη χρησιμοποίησε καινοτόμες μεθόδους συλλογής δεδομένων, είχε επίσης τους περιορισμούς της: διήρκεσε μόνο επτά ή οκτώ χρόνια και ακόμα δεν μπορούσε να καθορίσει αιτιότητα μεταξύ χρημάτων και ευτυχίας – μόνο συσχέτιση.
Η μελέτη του Χάρβαρντ για την ανάπτυξη ενηλίκων
Για μια πιο ισχυρή προοπτική, ας στραφούμε σε μια από τις πιο μακροχρόνιες και πιο ολοκληρωμένες μελέτες για την ευτυχία: τη Μελέτη του Χάρβαρντ για την Ανάπτυξη των Ενηλίκων. Σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες μελέτες, αυτή ήταν μια προοπτική μελέτη, που σημαίνει ότι παρακολουθούσε τους συμμετέχοντες με την πάροδο του χρόνου, συλλέγοντας δεδομένα σε τακτά χρονικά διαστήματα σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Η μελέτη ξεκίνησε το 1938 με 724 άνδρες, χωρισμένους σε προπτυχιακούς φοιτητές του Χάρβαρντ και αγόρια από μειονεκτούσες γειτονιές της Βοστώνης. Με τις δεκαετίες, επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει τις συζύγους και τα παιδιά τους, περιλαμβάνοντας τελικά χιλιάδες συμμετέχοντες. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν συνεντεύξεις, ερωτηματολόγια, ιατρικές εξετάσεις και άλλα, παρακολουθώντας τους συμμετέχοντες για 80 χρόνια.
Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά. Η ευτυχία, βρήκαν, δεν συσχετίστηκε έντονα με το εισόδημα, τον πλούτο, τα επιτεύγματα ή ακόμα και τον ίδιο τον σκοπό. Αντίθετα, η ευτυχία ήταν πιο στενά συνδεδεμένη με τις διαπροσωπικές σχέσεις – τις σχέσεις μας και την αίσθηση της κοινότητας.
Γιατί ο σκοπός εξακολουθεί να έχει σημασία
Ίσως αναρωτιέστε: Εάν η ευτυχία σχετίζεται περισσότερο με τις διαπροσωπικές σχέσεις, πού έρχεται ο σκοπός; Ο προσανατολισμένος στη διαδικασία σκοπός — συμβάλλει στην ευτυχία, την υγεία και τη μακροζωία.
Να πώς να συνδέσετε τις τελείες: Όταν επιδιώκεις τον μικρό σου σκοπό –τις δραστηριότητες που σε φωτίζουν και σε κάνουν να ζωντανεύεις– γίνεσαι φυσικά ο καλύτερος εαυτός σου. Και όταν το κάνετε αυτό, οι άνθρωποι έλκονται κοντά σας όπως οι νυχτοπεταλούδες στη φλόγα. Χτίζετε σχέσεις και κοινότητα γύρω από τα πράγματα που αγαπάτε.
Οι άνθρωποι με γνώμονα τον σκοπό προσελκύουν συνεργάτες, συντρόφους, μαθητές και δασκάλους. Δημιουργούν κοινότητες με επίκεντρο τα πάθη τους. Με αυτόν τον τρόπο, ο σκοπός γίνεται το θεμέλιο για την οικοδόμηση των συνδέσεων που η μελέτη του Χάρβαρντ προσδιόρισε ως απαραίτητες για την ευτυχία.
Η μελέτη του Χάρβαρντ για την ανάπτυξη ενηλίκων προσφέρει ένα πιο συναρπαστικό συμπέρασμα. Πάνω από 80 χρόνια προοπτικής έρευνας διαπίστωσε ότι η ευτυχία έχει τις ρίζες του στις διαπροσωπικές σχέσεις. Και όταν καταφέρνετε να πετύχετε τον μικρό σας σκοπό, φυσικά δημιουργείτε αυτές τις συνδέσεις. Δημιουργείτε κοινότητες με γνώμονα το σκοπό, που μπορεί να είναι το αληθινό κλειδί για μια ευτυχισμένη ζωή.
Οπότε μην κυνηγάτε τα χρήματα για την ευτυχία. Κυνηγήστε το σκοπό σας και οι συνδέσεις —και η χαρά— θα ακολουθήσουν.
Πηγή: allyou.gr
