Η κουβέντα με την υφυπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ Σάρεν Χάσκελ έγινε μεσημέρι στο υπουργείο Εξωτερικών στην Ιερουσαλήμ, την ώρα που ακριβώς απέναντι το Ανώτατο Δικαστήριο εξέταζε τις τελευταίες ενστάσεις για τη συμφωνία με τη Χαμάς. Ηταν μια μέρα αγωνίας. Και στις δύο πλευρές. Ξεκινήσαμε από εκεί.
Πώς είναι για έναν Ισραηλινό το να περιμένει την απελευθέρωση των ομήρων;
Είναι πολύ δύσκολο. Απίστευτο αίσθημα αλλά και βαρύ. Εκατοντάδες τέρατα που έχουν διαπράξει εγκλήματα θα αφεθούν ελεύθερα. Πώς να νιώθει ένας πατέρας λ.χ. ο οποίος έχασε τη σύζυγο και τις δύο κόρες του όταν ξέρει ότι ο δολοφόνος θα αφεθεί σήμερα ελεύθερος; Πώς να νιώθουμε όλοι όταν ξέρουμε ότι οι πλείστοι μόλις βγουν θα σχεδιάσουν την επόμενη επίθεση; Είναι πολύ δύσκολη η αντίφαση των συναισθημάτων.
Μιλώντας για αντιφάσεις, το Ισραήλ και σήμερα ακόμα είπε ότι η Χαμάς θα εξαλειφθεί. Πώς θα γίνει αυτό διατηρώντας την εκεχειρία στην οποία συμφωνήσατε;
Η επιλογή ήταν μεταξύ δύο κακών. Δεν ήταν επιθυμία μας. Ομως πρωτίστως θέλουμε πίσω τους ανθρώπους μας. Η εκεχειρία είναι προσωρινή. Θα διαπραγματευτούμε με ανοιχτή καρδιά. Θα συζητήσουμε και παράταση της εκεχειρίας. Δεν εξαρτάται όμως από εμάς. Είναι στα χέρια μιας τρομοκρατικής οργάνωσης.
Τι γίνεται με το ζήτημα του ποιοι όμηροι είναι εν ζωή;
Ακόμη και τώρα η Χαμάς παραβιάζει αυτόν και άλλους όρους. Εμείς αγωνιζόμαστε ώστε όλοι οι όμηροί μας να γυρίσουν. Ξέρετε, αυτοί δεν είναι μόνο εβραίοι Ισραηλινοί της 7ης Οκτωβρίου. Εχουμε έναν ισραηλινό πολίτη μουσουλμάνο Βεδουίνο με αναπηρία ο οποίος κρατείται για δέκα ολόκληρα χρόνια στη Γάζα, μαζί με έναν επίσης ανάπηρο εβραίο Ισραηλινό αιθιοπικής καταγωγής. Δέκα χρόνια! Ομως, πιστέψτε με, θα τους φέρουμε όλους.
Η εικόνα του Ισραήλ έχει πληγεί διεθνώς λόγω του αριθμού των θυμάτων στη Γάζα. Στα μάτια και της Δύσης είναι πολύ άσχημη αυτή η εικόνα.
Κοιτάξτε. Ο εχθρός μας, οι τζιχαντιστές, δεν μας πολεμά μόνο στρατιωτικά αλλά και μέσω πολιτικών οργανώσεων στη Δύση, των ΜΜΕ και των ΜΚΔ. Το Al Jazeera, το φερέφωνο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ριζοσπαστικοποιεί τις νεότερες μουσουλμανικές γενιές εδώ και πολλά χρόνια σε όλον τον κόσμο. Είναι το πιο δημοφιλές δίκτυο. Αραβικές χώρες και η ίδια η Παλαιστινιακή Αρχή το απαγόρευσαν. Γιατί; Διότι γνωρίζουν τι κάνει. Οταν ένας μετανάστης από τη Μέση Ανατολή διενεργεί τρομοκρατική επίθεση στη Δύση, τι νομίζετε; Οτι απλά ξύπνησε ένα πρωί και είπε «θα πάω να πατήσω με το αυτοκίνητο πενήντα ανθρώπους σε μια χριστουγεννιάτικη αγορά;». Οχι. Προηγήθηκαν χρόνια πλύσης εγκεφάλου. Ο κίνδυνος για εσάς δεν διαφέρει από τον κίνδυνο για εμάς.
Ωστόσο, η κακή εικόνα του Ισραήλ δεν αλλάζει, έτσι;
Η κακή εικόνα του Ισραήλ είναι απλώς μια δικαιολογία. Το Ισραήλ τον δικό σας πολιτισμό είναι που συμβολίζει εδώ. Τη δημοκρατία, την ελευθερία της έκφρασης, τα δικαιώματα των γυναικών. Τις κοινές μας αξίες. Αυτά μισούν. Τα αποκαλούν «διεφθαρμένα». Πρέπει λοιπόν να καταλάβετε ότι το «πρόβλημα της εικόνας του Ισραήλ» δεν είναι μόνο δικό μας. Είναι ήδη και δικό σας πρόβλημα. Και θα χειροτερέψει. Αυτό πολεμάμε.
Τι γίνεται με την επιρροή της Αγκυρας στο νέο συριακό καθεστώς;
Οι διάφορες ισλαμιστικές δυνάμεις, με διαφορές μεν, καταλήγουν στην παγκόσμια κυριαρχία του Ισλάμ. Ο Ερντογάν εδώ και χρόνια επιδιώκει και την ανασύσταση Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Τουρκία στη Συρία δεν κατέχει απλώς εδάφη. Τα θέτει υπό τουρκική κυριαρχία. Ο Ερντογάν χτίζει τουρκικά ταχυδρομεία και τράπεζες, εισήγαγε την τουρκική λίρα εκεί. Είναι βέβαια εύκολο να ρίχνει λάσπη στο Ισραήλ με ψέματα για να μεταθέσει τη διεθνή προσοχή. Εμείς παρακολουθούμε στενά τη Συρία και θα φροντίσουμε για την ασφάλειά μας, πιέζοντας και για προστασία των μειονοτήτων εκεί, οι οποίες δέχονται επιθέσεις.
Μπαίνω στον πειρασμό να ρωτήσω: Τελικά, με την τροπή που πήραν
τα πράγματα, τι ήταν καλύτερο για
το Ισραήλ, ο αποδυναμωμένος Ασαντ
ή ο Αλ Γκολάνι;
Και οι δύο ήταν κακοί. Οχι μόνο για το Ισραήλ αλλά και για την περιφερειακή σταθερότητα για ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα. Και οι δύο καταστάσεις είναι τερατώδεις. Την προηγούμενη την ήλεγχε το Ιράν. Με τη νέα κατάσταση, οι του ISIS μιλούν ωραία, έβαλαν κοστούμια αλλά δεν άλλαξαν. Οι ίδιοι σφαγείς είναι.
Οι τελευταίοι 14 μήνες είχαν κάποιον αντίκτυπο στη σχέση ανάμεσα στο Ισραήλ, την Ελλάδα και την Κύπρο; Ηταν πισωγύρισμα ο πόλεμος;
Εχουμε μια εξαιρετικά ισχυρή σχέση. Σε θέματα ασφάλειας, οικονομίας αλλά και μεταξύ των ανθρώπων. Οι ηγεσίες των δύο χωρών επισκέφθηκαν το Ισραήλ και αντιστρόφως πολλές φορές. Προφανώς, ειδικά κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος, θα εκτιμούσαμε εάν αυτή η εξαιρετικά ισχυρή τριμερής σχέση είχε μεταφερθεί και στους διεθνείς οργανισμούς.
Μιλάτε για τις ψηφοφορίες στον ΟΗΕ;
Ναι, και κάποιες δηλώσεις σχετικά με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και το Διεθνές Δικαστήριο. Eίναι πολύ λυπηρό ότι έχουν πολιτικοποιηθεί αυτά τα δικαστήρια. Θεσμοί που έχουμε θεσπίσει εμείς, η διεθνής κοινότητα, για να διώκουν πραγματικούς εγκληματίες και θηριωδίες χρησιμοποιούνται ως πολιτικό μέσο ενάντια στο Ισραήλ και προκειμένου να μας εξισώσουν με μια τρομοκρατική οργάνωση, η οποία διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ενώ το Ισραήλ είναι δεσμευμένο στο διεθνές δίκαιο και το τηρεί.
Και αυτό έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά. Είναι μια πολιτική θεατρική παράσταση. Αυτό είναι.
Πώς αντιδράσατε όταν είδατε την είδηση ότι ο εισαγγελέας του ΔΠΔ πήγε στη Δαμασκό για να δει τον Αλ Γκολάνι ενώ κατηγορείται από εσάς ότι δεν ήρθε για έρευνα εδώ πριν εκδώσει τα εντάλματα;
Δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Συναντά τους σφαγείς του ISIS, ανθρώπους που αποκεφάλισαν γυναίκες, τις βίασαν, τις υποδούλωσαν, δολοφόνησαν τόσους άλλους ανθρώπους.
Και τους σφίγγει το χέρι. Και μετά ψεύδεται για το κράτος του Ισραήλ. Σας είπα όμως: είναι μια πολιτική θεατρική παράσταση. Ο Καρίμ Χαν είναι απλώς ένας από τους πρωταγωνιστές της.
Ο Κωστής Κωνσταντίνου είναι ανταποκριτής της ERT News στην Κύπρο και το Ισραήλ
Πηγή: tanea.gr
