Ο Δημήτρης Κολλάτος τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας. Φίλοι και συγγενείς αυτήν την ώρα τον αποχαιρετούν στην τελευταία κατοικία του.
Ο Δημήτρης Κολλάτος και το έργο του
Γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1937 στην Αθήνα. Έγραψε την πρώτη του ποιητική συλλογή το 1956, ενώ ήταν μαθητής στο λύκειο.
Το 1959-1960 ίδρυσε το Πειραματικό Θέατρο Τσέπης ανεβάζοντας, εκείνη και τις επόμενες δύο θεατρικές περιόδους, σε ένα υπόγειο της οδού Στουρνάρη, τη Φαλακρή Τραγουδίστρια του Ιονέσκο, το Τέλος του Παιχνιδιού του Σάμιουελ Μπέκετ και το Δωμάτιο του Χάρολντ Πίντερ, Ένα βροχερό Απόγευμα του Ουίλιαμ Ινγκ, Ο Μακαρίτης Ρενέ ντε Ομπαλντιά.
Στις 7 Οκτωβρίου 1961 στο Παρίσι ανέβασε την Ιφιγένεια εν Ταύροις του Ευριπίδη, στο Centre Culturel με πρωταγωνιστές: Arlette Baumann, Roger Jandly, Nicolas Ruffieux,M.-F. Bonte, F. Guiman.
Το γαλλικό περιοδικό L’Express χαρακτήρισε την παράσταση «μία άνοιξη στο γαλλικό θέατρο». Η Arlette Baumann έγινε σύζυγός του, από την οποία απέκτησε δύο γιούς, τον Αλέξανδρο και τον Άλκη.
Το 1962 γύρισε την πρώτη του ταινία μικρού μήκους Αθήνα Χι Ψι Ξι
που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε η μεσαίου μήκους ταινία του, Ελιές το 1964, που και αυτή βραβεύτηκε.
Το 1966 η μεγάλου μήκους ταινία του, Θάνατος του Αλέξανδρου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία, πήρε όμως τρία βραβεία κριτικών (καλύτερης ταινίας, καλύτερου σεναρίου, καλύτερης μουσικής) και γνώρισε όχι μόνο καλλιτεχνική αλλά και εισπρακτική επιτυχία, αφού όταν κατάφερε να προβληθεί στους αθηναϊκούς κινηματογράφους έκοψε σε μία εβδομάδα, 29.900 εισιτήρια.
Η δικτακτορία και το θέατρο
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Γαλλία, όπου ανέβασε 20 θεατρικές παραγωγές, δημιουργώντας το Θέατρο της Τέχνης (Théatre de l’Art) στο ίδιο κτίριο του Châtelet Σατλέ, στο Παρίσι.
Εκεί παρουσίασε, μεταξύ άλλων, το έργο Philippe Pétain και το θεατρικό έργο του Γυναίκα του Σωκράτη, ένα μονόλογο με πρωταγωνίστρια τη σύζυγό του Αρλέτ Μπωμάν που ανέβασε στο θέατρο Τέχνης.
Η πρεμιέρα έγινε στις 22 Δεκεμβρίου 1973. Επιλέχτηκε ως καλύτερη παράσταση της χρονιάς, και παρουσιάστηκε στο θέατρο των εθνών στις Βρυξέλλες και επαναλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1975 και το Σεπτέμβριο του 1976.
Γύρισε επίσης την ταινία Συμπόσιο (1972), με θέμα τον έρωτα και την ομοφυλοφιλία.
Το 1974 ανέβασε το θεατρικό του έργο Καλησπέρα κύριε Τσέχοφ με συμπρωταγωνίστριες την Αρλέτ Μπωμάν και την Φανί Αρντάν.
Ο Κολλάτος και το «θέατρο καταγγελίας»
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1975, άρχισε να ανεβάζει μια σειρά παραστάσεων που από πολλούς θεωρήθηκαν πως ήθελαν να προκαλέσουν τα χρηστά ήθη όπως τα Σόδομα και Γόμορρα με γυμνό που εκείνη την εποχή έκανε σάλο ή έστω τον πολιτικοκοινωνικό ακτιβισμό και όχι την τέχνη, όπως οι Οι εφοπλιστές, Άγιος Πρεβέζης που έγινε και ταινία το 1982, και Οι Γιατροί.
Ο Κολλάτος, αιρετικός και επαναστάτης στο πνεύμα αγαπούσε το λεγόμενο «θέατρο καταγγελίας».
O Κολλάτος και ο αυτισμός
Ακτιβιστής κέρδισε τον κόσμο με τη μαχητική του στάση όσον αφορά τα δικαιώματα των αυτιστικών παιδιών, ορμώμενος από την προσωπική του εμπειρία με τον γιο του Άλκη, και τη δημιουργία ειδικού χώρου στην Αίγινα για τα αυτιστικά παιδιά.
Στην αυτοβιογραφική ταινία Ζωή με τον Άλκη (1988), το ρόλο του αυτιστικού νεαρού έπαιξε ο άλλος του γιος, Αλέξανδρος Κολλάτος, που βραβεύτηκε με ειδική Μνεία για την ερμηνεία του στο ρόλο του αυτιστικού αδελφού του. Ο Αλέξανδρος έκτοτε έγινε ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Άλλη μια ταινία, Κόκκινα τριαντάφυλλα σου έκοψα (1993), μιλά όχι μόνο για την εμπειρία ενός γονιού με αυτιστικό παιδί αλλά και για την αυτοκτονία της συζύγου του Αρλέτ Μπωμάν.
Στην ταινία του Αλέξανδρος και Αϊσέ (1998), πάλι με πρωταγωνιστή τον γιό του Αλέξανδρο, προσεγγίζει το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας μέσα από μια ερωτική ιστορία ενώ στη Διαθήκη του ιερέα Ζαν Μεσλιέ (2009), επιστρέφει πάλι στο θέμα της θρησκείας και το ρόλο της εκκλησίας.
Στη Γαλλία το 1977 γύρισε τη μεσαίου μήκους Η Γαλλία του Ζισκάρ, μια κριτική ματιά στη Γαλλία της δεκαετίας του ’70.
«Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία»
Στην τηλεόραση είχε για ένα χρόνο δική του εκπομπή με τίτλο: «Ο Κολλάτος χωρίς λογοκρισία».
Το 1989 και ξανά το 2013 έθεσε υποψηφιότητα ως ευρωβουλευτής ενώ το 2011 δημιούργησε την Ένωση Πολιτών Πόρτα-Πόρτα, μια νέα μορφή πολιτικής παρέμβασης που οργανώνει διάφορα χάπενινγκ διαμαρτυρίας κατά της πολιτικής ηγεσίας, της παρέμβασης ξένων δυνάμεων στη χώρα κτλ.
Το 2014 γύρισε την ταινία Διόνυσος, με θέμα την Ελλάδα της κρίσης που συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Η βράβευση
Το 1993, στο 34ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, απονεμήθηκε στον Κολλάτο ειδικό βραβείο για το θέμα της ταινίας του Κόκκινο τριαντάφυλλο σου έκοψα.
Πηγή: in.gr
