Ο πόλεμος στο Σουδάν συνεχίζεται και η σύγκρουση απειλεί τη ζωή αθώων πολιτών. Βόμβες πέφτουν παντού σε αγορές και κατοικημένες περιοχές, σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους του σουδανικού λαού. Διαπράττονται πράξεις εκδίκησης και σφαγές, που απειλούν την ενότητα και την ακεραιότητα της χώρας. Αυτό που συμβαίνει τώρα στο Σουδάν, με εγκληματικές και εκδικητικές πρακτικές κατά των πολιτών, ήταν ο φόβος πολλών που ύψωσαν το σύνθημα «Οχι στον πόλεμο». Ηταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι αυτός ο πόλεμος θα σκότωνε αθώους ανθρώπους και ότι οι ανταγωνιστές για την εξουσία και τα οφέλη θα άφηναν πίσω τους το χάος και ένα κατεστραμμένο μέλλον για τα παιδιά τους.
Ο πόλεμος έχει προκαλέσει μέχρι στιγμής τον θάνατο περισσότερων από 150.000 ατόμων, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Επιπλέον, εκατομμύρια είναι οι εκτοπισμένοι και πρόσφυγες, ενώ υπάρχει απειλή λιμού που θα μπορούσε να θυμίζει εκείνον που έπληξε την Αιθιοπία τη δεκαετία του 1980. Τα κέντρα υποδοχής προσφύγων στις γειτονικές χώρες δεν μπορούν πλέον να φιλοξενήσουν άλλους σουδανούς πρόσφυγες.
Τα νέα που έρχονται από εκεί καθημερινά δεν φέρνουν ελπίδα. Οι διεθνείς οργανισμοί προειδοποιούν ότι 26 εκατομμύρια Σουδανοί κινδυνεύουν από λιμό λόγω των ζημιών στο αρδευτικό σύστημα και της επίδρασής τους στις αγροτικές καλλιέργειες. Παράλληλα, αυξάνεται η εξάπλωση της χολέρας, οι βιασμοί και τα βασανιστήρια. Επιπλέον, όλο και περισσότεροι Σουδανοί καταφεύγουν εκτός των γειτονικών χωρών και στην Ευρώπη αναζητώντας ασφάλεια και καλύτερη ζωή.
Δυστυχώς για το Σουδάν και τον λαό του ο πόλεμος ξέσπασε σε μια δύσκολη περίοδο, καθώς η διεθνής κοινότητα είναι απασχολημένη με τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο και την έκρηξη της σύγκρουσης στη Γάζα με την ισραηλινή κατοχή. Αυτό έχει οδηγήσει σε σημαντική διεθνή αδιαφορία για το Σουδάν. Σε αυτό το πλαίσιο, η Αφρικανική Ενωση προσπάθησε να παρέμβει για να προωθήσει την ειρήνη και να ενθαρρύνει τις πλευρές να διαπραγματευτούν, αλλά δεν ανταποκρίθηκε και έτσι αποχώρησε από τη διαμεσολάβηση.
Στην καρδιά του Νταρφούρ, βρίσκεται ο προσφυγικός καταυλισμός Ζαμζάμ. Εκεί ζουν περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι που διέφυγαν από τη φρίκη του πολέμου που άναψε η παραστρατιωτική ομάδα των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης. Αυτοί οι εκτοπισμένοι αντιμετωπίζουν ακραία πείνα, δίψα και φόβο. Εδώ και μήνες, η απειλή του λιμού σκεπάζει τον καταυλισμό, μετατρέποντας τη ζωή σε καθημερινό αγώνα για επιβίωση.
Οι παρατηρητές επισημαίνουν ότι η στρατιωτική εξίσωση από μόνη της δεν μπορεί να οδηγήσει στην ειρήνη στο Σουδάν. Οι πόλεμοι εκεί χαρακτηρίζονται από συνεχείς εναλλαγές μεταξύ νίκης και ήττας. Καμία δύναμη δεν είναι ικανή να επιβάλει πλήρη έλεγχο ή να καθοδηγήσει την πορεία της σύγκρουσης. Επομένως, η μόνη λύση φαίνεται να είναι η επιστροφή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπως συνέβη σε πολλούς προηγούμενους σουδανικούς πολέμους που κατέληξαν σε ειρηνευτικές συμφωνίες.
Οι Σουδανοί πρέπει να συμφωνήσουν να σταματήσουν τον πόλεμο και να απομονώσουν τις ένοπλες ομάδες που σπέρνουν τη διχόνοια και υπονομεύουν την ενότητα του σουδανικού λαού. Κάθε μέρα που περνά καθιστά πιο δύσκολη την επίτευξη ενότητας στη χώρα και δίνει περισσότερο χρόνο σε όσους επιδιώκουν τον διαχωρισμό και την καταστροφή για να πετύχουν τους στόχους τους. Για αυτόν τον λόγο, ο πόλεμος πρέπει να σταματήσει, οι υπεύθυνοι για εγκλήματα κατά του σουδανικού λαού πρέπει να λογοδοτήσουν, τα κλεμμένα πρέπει να επιστραφούν και να κατευθυνθούν στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης, και πρέπει ΟΛΟΙ να δουλέψουν για να οικοδομηθεί ένα κράτος δικαιοσύνης και δικαίου.
Ο Μπαρακάτ Αμπντελσατάρ είναι ανταποκριτής της αιγυπτιακής εφημερίδας «Al Ahram» στην Αθήνα
Πηγή: tanea.gr
