Στο υπουργικό συμβούλιο της περασμένης εβδομάδας παρουσιάστηκε το νομοσχέδιο για τις Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης, που αναμένεται να λειτουργήσουν το επόμενο διάστημα.
Μπορεί τα δημόσια ΙΕΚ – νυν ΣΑΕΚ (Σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης) να έχουν σοβαρά προβλήματα, όπως ότι χιλιάδες εκπαιδευτές εργάζονται χωρίς ενεργή σύμβαση, με πολύμηνες καθυστερήσεις πληρωμών και με τον κίνδυνο να χάσουν την ασφαλιστική τους ικανότητα. Όμως αυτά είναι ψιλά γράμματα μπροστά στη νέα εποχή που ξημερώνει.
Οι υπό ίδρυση Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης θα λειτουργούν σε συνεργασία με επιχειρήσεις ή επιμελητήρια, επισημοποιώντας την είσοδο των ιδιωτών και στην τεχνική δημόσια εκπαίδευση, μετά την είσοδό τους στη γενική παιδεία, με τα Ωνάσεια σχολεία. Ουσιαστικά οι Ακαδημίες Επαγγελματικής εκπαίδευσης θα λειτουργούν με καθεστώς ΣΔΙΤ, σύμπραξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπου το δημόσιο κυρίως θα πληρώνει και η επιχείρηση κυρίως θα επωφελείται.
Πώς θα λειτουργούν οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης
Το Δημόσιο αναλαμβάνει εκτός από την ίδρυση και τη λειτουργία της Ακαδημίας, την ανεύρεση κτιριακών υποδομών και την κάλυψη των αποδοχών των εκπαιδευτών και του διοικητικού προσωπικού. Η επιχείρηση θα διαμορφώνει τους οδηγούς κατάρτισης – δηλαδή τα προγράμματα σπουδών, και το υπουργείο Παιδείας θα τα εγκρίνει.
Οι επιχειρήσεις ή συμπράξεις επιχειρήσεων ως «συνεργαζόμενοι οικονομικοί φορείς» θα συμβάλλουν παρέχοντας υλικοτεχνικό και μηχανολογικό εξοπλισμό, απασχολώντας τους καταρτιζόμενους για πρακτική άσκηση ή μαθητεία – η οποία επίσης αμείβεται από το κράτος.
Οι εκπαιδευτές θα προέρχονται από το ίδιο μητρώο με τα ΣΑΕΚ και ο τίτλος σπουδών που θα αποκτούν οι απόφοιτοι θα είναι κατηγορίας 3 και 5 του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Δηλαδή θα ισοδυναμεί είτε με πτυχίο μεταγυμνασιακής τεχνικής εκπαίδευσης (κατώτερο από το Λύκειο), όπως οι Επαγγελματικές Σχολές Μαθητείας του πρώην ΟΑΕΔ (ΔΥΠΑ), είτε με πτυχία μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Η επιχείρηση θα δεσμεύεται ότι ένα συγκεκριμένο ποσοστό αποφοίτων της Ακαδημίας (το οποίο θα ορίζει ο νόμος), θα απορροφάται από την ίδια.
Διευκρινίζεται ότι η φοίτηση θα είναι δωρεάν για τους σπουδαστές – αυτό έλειπε να πλήρωναν και δίδακτρα για κάτι που ήδη πληρώνει το δημόσιο, άρα οι ίδιοι οι φορολογούμενοι.
Αυτοί που θα επωφεληθούν πρωτίστως από το «δωρεάν» θα είναι οι ιδιώτες, αφού όλα τα έξοδα θα τα βάζει το κράτος, κι εκείνοι θα πλάθουν εργάτες «μιας χρήσης», κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους.
Το νομοσχέδιο για τις Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο, από τον υπ. Παιδείας Κ. Πιερακκάκη και την υφυπουργό Ι. Λυτρίβη.
Η τοποθέτηση του πρωθυπουργού
Το σχέδιο νόμου για τις Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης παρουσιάστηκε στο τελευταίο υπουργικό Συμβούλιο από τον υπουργό Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Κυριάκο Πιερρακάκη και την υφυπουργό Ιωάννα Λυτρίβη.
Σύμφωνα με την τοποθέτηση του πρωθυπουργού η νομοθετική ρύθμιση του υπουργείου Παιδείας «συνδέεται με την ανάπτυξη και την εργασία, μέσω των Ακαδημιών Επαγγελματικής Κατάρτισης». Όπως είπε θα πρόκειται για «παραρτήματα δημόσιων σχολείων, τα οποία θα μπορούν να συμπράττουν με επιμελητήρια, με επιχειρήσεις, συνδέοντας την επιχειρηματικότητα με την εκπαίδευση και την εξειδίκευση στην απασχόληση».
Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε τις νέες Ακαδημίες ΣΔΙΤ ως «ένα μεγάλο κρίσιμο στοίχημα, αυτό της επαγγελματικής κατάρτισης, το οποίο πρέπει να κερδίσουμε» και που θα «θεσμοθετεί τη συνέργεια μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με στόχο την παραγωγή στελεχών υψηλής εξειδίκευσης και έμφαση στις ανάγκες κάθε περιοχής της χώρας».
Τοπικές κοινωνίες
Σύμφωνα με ανεπίσημες ανακοινώσεις, οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης θα αποκτήσουν τη δική τους δυναμική στην τοπική κοινωνία. Για παράδειγμα, στην Ημαθία θα εστιάσουν στην οινοπαραγωγή, στην Αρκαδία στη φαρμακευτική βιομηχανία, στη Σπάρτη στην παραγωγή ελαιόλαδου. O υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης είχε προαναγγείλει την ίδρυση των Ακαδημιών τον περασμένο Νοέμβριο, στη βιομηχανική περιοχή του Κιλκίς, με πιθανό αντικείμενο σπουδών τον ανερχόμενο κλάδο της μηχανοτρονικής – που συνδυάζει μηχανολογία – ηλεκτρολογία και πληροφορική.
Ενστάσεις και ερωτηματικά
Σε αναμονή της παρουσίασης του νομοσχεδίου από το υπουργείο, οι εκπαιδευτικοί που θα αποτελέσουν τη «δεξαμενή» του προσωπικού που θα στελεχώσει τις Ακαδημίες Επαγγελματικής Κατάρτισης, δεν έχουν ακόμα τοποθετηθεί επίσημα μέσα από τον συνδικαλιστικό τους φορέα (Σωματείο Εκπαιδευτών Δημόσιων ΙΕΚ και Λοιπών Φορέων Δια Βίου Μάθησης του Δημοσίου).
Ωστόσο εκπαιδευτικοί σε δημόσιες σχολές τεχνικής εκπαίδευσης, όπως τα ΕΠΑΛ, που διδάσκουν επίσης και σε δημόσια ΙΕΚ, εκφράζουν τις ανησυχίες τους για το πώς θα υλοποιηθεί το νέο μοντέλο ΙΕΚ-ΣΔΙΤ.
Όπως τονίζουν εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών, πρόκειται για άλλη μια κίνηση έμμεσης ιδιωτικοποίησης και αλλοίωσης του χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, στο ίδιο πλαίσιο με τα Ωνάσεια σχολεία, αυτή τη φορά στον χώρο της τεχνικής εκπαίδευσης.
Πτυχία με ημερομηνία λήξης
Ο Θανάσης Μαχτσίρας, μέλος του γενικού συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ και εκπαιδευτικός σε ΕΠΑΛ, μας λέει ότι οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Εκπαίδευσης θα εξυπηρετούν τα στενά συμφέροντα των ιδιωτών, με έξοδα του δημοσίου.
Μια επιχείρηση που θα θέλει για τα επόμενα πέντε χρόνια να εκπαιδεύσει προσωπικό με βάση τη δική της τεχνολογία, θα το κάνει με τις υποδομές και τους εκπαιδευτικούς του δημόσιου σχολείου. Μετά, όταν η τεχνολογία λήξει ή τεθεί σε αχρηστία, θα «λήγουν» και οι μετα-μαθητές.
«Οι Ακαδημίες Επαγγελματικής Εκπαίδευσης ιδρύονται με βάση τον διακηρυγμένο στόχο της ΕΕ και των επιχειρήσεων, για το πώς θα συνδεθούν άμεσα οι εφήμερες – βραχυχρόνιες δεξιότητες που έχουν ανάγκη οι εταιρείες, για να προχωρήσουν στην παραπέρα σύνδεση της επαγγελματικής εκπαίδευσης με την αγορά», δηλώνει ο κ. Μαχτσίρας.
Θα αναρωτιόταν κανείς πού βρίσκεται το κακό σε αυτό, αφού ο στόχος των επαγγελματικών σχολών είναι ακριβώς η επαγγελματική κατάρτιση και αποκατάσταση των σπουδαστών. Η ένσταση είναι ότι τα πτυχία-πιστοποιήσεις που θα παρέχουν αυτού του είδους οι ημι-ιδιωτικοποιημένες σχολές, θα εξυπηρετούν αποκλειστικά τις πρόσκαιρες ανάγκες της κάθε επιχείρησης, που θα διαμορφώνουν κατά το δοκούν το πρόγραμμα σπουδών. Τα πτυχία θα μπορεί να είναι επιπέδου 3 ή 5, ανάλογα με το πώς οι επιχειρήσεις θέλουν να απασχολήσουν το εργατικό δυναμικό.
Υποβάθμιση δημόσιων ΙΕΚ
Ήδη λειτουργούν πιλοτικά διετείς επαγγελματικές σχολές εντός επιχειρήσεων, σε συνεργασία με ιδιώτες, κυρίως σε ναυπηγεία, ενώ τώρα το μοντέλο των ΣΔΙΤ ανοίγει σε όλο το φάσμα της επαγγελματικής εκπαίδευσης.
«Ακόμα και αν ήθελαν να φτιάξουν ακαδημίες οι επιχειρήσεις, ας το έκαναν με τα δικά τους μέσα και πόρους. Τώρα τους παραδίδονται οι υποδομές και οι πόροι του κράτους, για να φτιάξουν τις αντίστοιχες σχολές που θέλουν στα δικά τους μέτρα», συμπληρώνει ο εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ.
Ήδη, μας λέει, οι δημόσιες σχολές επαγγελματικής εκπαίδευσης, είναι τραγικά υποβαθμισμένες και παραμελημένες σκόπιμα από το κράτος, με απαρχαιωμένο εξοπλισμό και εργαστήρια, απαρχαιωμένα βιβλία και προγράμματα σπουδών, με ελλείψεις προσωπικού, με εκπαιδευτές που εργάζονται απλήρωτοι, αφού η εξόφληση δεδουλευμένων γίνεται συνήθως με καθυστέρηση 7 και 8 μηνών.
Ένα άλλο δείγμα της υποβάθμισης των δημόσιων επαγγελματικών σχολών, είναι ότι εξετάσεις πιστοποίησης έχουν να πραγματοποιηθούν από το 2021, αφήνοντας χιλιάδες αποφοίτους στον αέρα.
Δεξιότητες αντί για γνώσεις
Αντί οι νέοι σπουδαστές να έχουν ένα ανώτερο, πιο σύγχρονο επίπεδο επαγγελματικής εκπαίδευσης, αποκτώντας στέρεες γνώσεις σε κάθε αντικείμενο, ώστε να μπορούν στη συνέχεια να τις εμπλουτίζουν, τώρα στο όνομα της αναβάθμισης, «στενεύει» ακόμα περισσότερο ο γνωστικός ορίζοντας. Αντί για βασικές γνώσεις αποκτούν πρόσκαιρες δεξιότητες, με ημερομηνία λήξης, που θα πρέπει συνεχώς να τις ανανεώνουν, μέσω αμφιβόλου ποιότητας προγραμμάτων κατάρτισης – δια βίου μάθησης.
«Η λογική πίσω από αυτό είναι η εξής: Γιατί να έχει ένας νέος ευρύτερες γνώσεις μηχανολογίας και να μην έχουμε απευθείας τις ειδικότητες που έχει ανάγκη κάθε εταιρεία; Π.χ. ελασματουργούς, ηλεκτροσυγκολλητές, που ο καθένας θα ξέρει μόνο ένα κομμάτι της δουλειάς, ενώ ο μηχανολόγος ξέρει όλη τη διαδικασία. Πρόκειται για μια διαρκή πολυδιάσπαση προσόντων και δεξιοτήτων, με αντίστοιχη πολυδιάσπαση στα επαγγελματικά δικαιώματα σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης», καταλήγει το στέλεχος της ΑΔΕΔΥ.
Πηγή: in.gr
