Μέχρι και σήμερα, στο καταστατικό του δεξιού εθνικιστικού κόμματος Νέα Φλαμανδική Συμμαχία (N-VA) εξακολουθεί να αναφέρεται ως μακροπρόθεσμος στόχος η απόσχιση της ολλανδόφωνης περιοχής της Φλάνδρας από το Βέλγιο.
Αν και τα αυτονομιστικά πάθη στο κράτος-μέλος της ΕΕ και έδρα της, ένεκα των Βρυξελλών, φαντάζει οξύμωρο το γεγονός ότι ο εδώ και 20 χρόνια ηγέτης του N-VA είναι ο νέος πρωθυπουργός της χώρας.
Δήμαρχος της Αμβέρσας από το 2013 -και μέχρι την ανάληψη των νέων καθηκόντων του, στις 3 Φεβρουαρίου, o 54χρονος Μπαρτ ντε Βέβερ είναι πολιτικό «τέκνο» του φλαμανδικού κινήματος υπέρ της αυτονομίας στον βελγικό βορρά.
Σε συνέντευξη στο Der Spiegel τo 2010 χαρακτήριζε το Βέλγιο των περίπου 12 εκατομμυρίων κατοίκων «ασθενή της Ευρώπης» και «χωρίς μέλλον μακροπρόθεσμα», «πολύ μικρό για μεγαλύτερες πολιτικές φιλοδοξίες και πολύ ετερογενές για μικρότερα πράγματα, όπως οι φόροι και τα κοινωνικά ζητήματα».
Όμως τα τελευταία χρόνια έκανε πολιτικό… rebranding.
Πλέον αυτοπροσδιορίζεται ως ατλαντιστής συντηρητικός εθνικιστής, σταθερά πολέμιος μεν του βελγικού φεντεραλισμού, πλην όμως θιασώτης πια μιας συνομοσπονδίας.
Δεδηλωμένος θαυμαστής του Ιρλανδού Έντμουντ Μπερκ -φιλοσοφικού «πατέρα» του σύγχρονου συντηρητισμού- και του θατσερικού νεοφιλελευθερισμού, το πολιτικό του πρόγραμμα συγκλίνει περισσότερο με αυτό των κεντροδεξιών συντηρητικών κομμάτων της Ευρώπης.
Το κόμμα του ανήκει ωστόσο στη χαρακτηριζόμενη… soft ευρωσκεπτικιστική ακροδεξιά ευρωομάδα ECR (Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών), που έχει συμπροέδρους από το υπερσυντηρητικό εθνικιστικό πρώην κυβερνών κόμμα PiS της Πολωνίας και τα μεταφασιστικά «Αδέλφια της Ιταλίας» της Τζόρτζια Μελόνι.
Κατά τα λοιπά, ο πολιτικά «αναγεννημένος» Μπαρτ ντε Βέβερ εμφανίζεται ως πολιτικός αντίπαλος της Ακροδεξιάς και «ανάχωμα» στην άνοδο της στο Βέλγιο.
Ήταν πάντως η εστίασή του στην κακή δημοσιονομική κατάσταση του Βελγίου και στην «καταπολέμηση του αριστερο-πράσινου ρεύματος» που το N-VA πήρε την πρωτιά τις βουλευτικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου, αφήνοντας πίσω το ακροδεξιό «Φλαμανδικό Συμφέρον» (Vlaams Belang), το οποίο είχε προβάδισμα στις δημοσκοπήσεις.
![](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/02/2025-02-03T125335Z_942282098_RC2WMCA1LUFS_RTRMADP_5_BELGIUM-GOVERNMENT-1200x803.jpg)
Ο βασιλιάς Φίλιππος του Βελγίου κοιτά με διερευνητικό βλέμμα τον νεοδιορισθέντα πρωθυπουργό της χώρας, Μπαρτ Ντε Βέβερ, αμέσως μετά την τελετή ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης, στο Βασιλικό Παλάτι των Βρυξελλών (Frederic Andrieu/Pool via REUTERS)
Βελγικός συμβιβασμός
Στους σχεδόν οκτώ μήνες που μεσολάβησαν από τις εκλογές μέχρι τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης συνασπισμού στο Βέλγιο, ο Μπαρτ ντε Βέβερ συναντήθηκε 18 φορές με τον βασιλιά Φίλιππο της Ομοσπονδιακής Βασιλευομένης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Το διάστημα αυτό δεν ήταν καν εθνικό ρεκόρ στη χώρα, όπου οι βαθιές διαφορές μεταξύ των Φλαμανδών και γαλλόφωνων Βαλλόνων καθιστούν παραδοσιακά τον σχηματισμό κυβέρνησης έναν πολύμηνο «γρίφο» (το μεγαλύτερο διάστημα ήταν 541 ημέρες μεταξύ 2010-2011).
Αν και οι εκλογές στο πρόσφατο παρελθόν σηματοδοτούσαν μια πύρρειο νίκη για το N-VA, αυτή τη φορά τα σκληρά παζάρια αφενός, αφετέρου η αλλαγή στάσης στο αυτονομιστικό ζήτημα και η δέσμευση του του Μπαρτ ντε Βέβερ στο δημοκρατικό «τείχους προστασίας» έναντι της ακροδεξιάς έφεραν μια ιστορική αλλαγή.
Για πρώτη φορά, ένας Φλαμανδός εθνικιστής έγινε επικεφαλής της κυβέρνησης.
Λάτρης και των ρωμαϊκών χρόνων, ο ντε Βέβερ επέλεξε τη ρήση του Ιούλιου Καίσαρα «ο κύβος ερρίφθη» για να ανακοινώσει τη συμφωνία του ετερογενούς κυβερνητικού συνασπισμού.
Μαζί με το N-VA, συμμετέχουν οι γαλλόφωνοι Μεταρρυθμιστές (MR) -που στις τελευταίες εκλογές πήραν τη θέση των Σοσιαλιστών ως η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στην περιοχή της Βαλλονίας- οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Σοσιαλιστές της Φλαμανδίας, καθώς και κεντρώο κόμμα Les Engagés των γαλλοφώνων.
Χαρακτηρίζονται «Συνασπισμός της Αριζόνα», λόγω των χρωμάτων τους (πορτοκαλί, μπλε, κόκκινο, κίτρινο), που ως σύνθεση θυμίζουν τη σημαία της νοτιοδυτικής πολιτείας των ΗΠΑ.
Όμως ο λεγόμενος «compromis à belge», ήτοι η κουλτούρα πολιτικών συμβιβασμών στο Βέλγιο -που συχνά αναφέρεται ως πρότυπο για την ΕΕ- αποτελεί επί του πρακτέου μια αντανάκλαση της σημερινής ευρωπαϊκής πολυκρίσης.
![](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/02/2025-02-03T131437Z_1850912091_RC2ZMCA6UK4Q_RTRMADP_5_EU-SUMMIT-1200x800.jpg)
![](https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/02/2025-02-03T131437Z_1850912091_RC2ZMCA6UK4Q_RTRMADP_5_EU-SUMMIT-1200x800.jpg)
Γέλια σε «πηγαδάκι» μεταξύ του ΓΓ του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, με τον νέο πρωθυπουργό του Βελγίου, τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και τον υπηρεσιακό καγκελάριο της Αυστρίας, στο γεύμα εργασίας της άτυπης συνόδου κορυφής της ΕΕ, στις Βρυξέλλες, στις 3 Φεβρουαρίου (Geert Vanden Wijngaert/Pool via REUTERS)
Αύξηση αμυντικών δαπανών, με κοινωνικό «χαράτσι»
Μεταβαίνοντας σχεδόν αμέσως μετά την ορκωμοσία του στην πρόσφατη άτυπη σύνοδο κορυφής των «27» για την άμυνα, στις Βρυξέλλες, ο Μπαρτ ντε Βέβερ δήλωσε ότι θα ήταν λάθος να πιστέψει η Ευρώπη πως μπορεί να υπερασπιστεί μόνη τον εαυτό της.
«Ήμασταν λίγο τεμπέληδες από πλευράς άμυνας. Ο Πούτιν μας ξύπνησε», τόνισε, εν μέσω των απειλών του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για εμπορικούς δασμούς στην ΕΕ και των αξιώσεών του για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ στο ΝΑΤΟ.
«Ελπίζουμε ότι οι αμυντικές δαπάνες μας θα φτάσουν στο 2% του ΑΕΠ, οι συζητήσεις για έναν υψηλότερο στόχο είναι για αργότερα», δήλωσε ο Βέλγος πρωθυπουργός για την υπερχρεωμένη χώρα του, στην οποία ετοιμάζει δημοσιονομικό «πέλεκυ».
Με το Βέλγιο εκ των επτά κρατών-μελών, για τα οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε από τον περασμένο Ιούνιο την έναρξη διαδικασίας περί υπερβολικού ελλείμματος, η κυβέρνηση ντε Βέβερ στοχεύει σε εξοικονόμηση περίπου 20 δισεκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2029, κυρίως με περικοπές συντάξεων και επιδομάτων ανεργίας.
Στο κυβερνητικό πρόγραμμα προβλέπεται αντίθετα αύξηση των αμυντικών δαπανών.
Σε αντάλλαγμα, οι φλαμανδοί Σοσιαλιστές εξασφάλισαν την επιβολή φόρου υπεραξίας 10% για ποσά 10.000 ευρώ και άνω, καθώς και διατήρηση της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των μισθών.
Μεταξύ άλλων μέτρων, συμφωνήθηκε η επιστροφή στην πυρηνική ενέργεια και περιορισμοί στην πολιτική ασύλου «σε συνεργασία με την ΕΕ».
Προωθείται επίσης «κρατική μεταρρύθμιση» μέχρι το τέλος της νομοθετικής περιόδου, ήτοι σε τέσσερα χρόνια, με αποκέντρωση των εξουσιών και με το βλέμμα στραμμένο πάντα ανήσυχα στο ακροδεξιό Vlaams Belang.
«Το Βέλγιο ήταν πάντα ισχυρός υπερασπιστής του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Προσβλέπουμε σε μια καλή συνεργασία», σχολίασε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σε συγχαρητήρια ανάρτηση στο X για τον διορισμό του Μπαρτ ντε Βέβερ.
«Ας συνεργαστούμε στενά», προσέθεσε, «για την ευρωπαϊκή ατζέντα ανταγωνιστικότητας, μετανάστευσης και ασφάλειας»…
Πηγή: in.gr