Την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου, οι υπουργοί Άμυνας του ΝΑΤΟ συναντώνται στις Βρυξέλλες, ενώ την επομένη μέρα, στις 14, θα ξεκινήσει η Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου. Για κάποια «γεράκια» όμως, αυτές οι μέρες είναι η ιδανική ευκαιρία για να μπλέξουν την Ευρώπη στα λασπωμένα μέτωπα της Ουκρανίας.
«Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτή τη στιγμή για να εκφράσουν στον Τραμπ μια ατσάλινη αποφασιστικότητα να αλλάξει τον «συσχετισμό δυνάμεων» αποφασιστικά εναντίον της Ρωσίας».
Αυτό υποστηρίζουν, σε κοινό τους άρθρο, οι πρώην Αμερικανός Αναπληρωτής Υφυπουργός Άμυνας για την Ευρώπη και την πολιτική του ΝΑΤΟ Ίαν Μπρζεζίνσκι και Λεονί Αλάρντ, πρώην αξιωματούχος του γαλλικού υπουργείου Ενόπλων Δυνάμεων.
Μπρζεζίνσκι και Αλάρντ από τη θέση τους ως στελέχη της δεξαμενής Σκέψης Ατλαντικό Συμβούλιο, εξηγούν ότι αυτό σημαίνει σημαντική αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία, εντεινόμενη οικονομική πίεση στη Ρωσία και εντατικοποίηση των προσπαθειών για δημιουργία πολιτικής αντίθεσης στον πόλεμο του Πούτιν.
Ωστόσο, κεντρικό στοιχείο της «στρατηγικής» τους, είναι η αποστολή ευρωπαϊκών –όχι αμερικανικών- στρατευμάτων στην Ουκρανία, μεγέθους που δεν θα υπερβαίνει τις δυνατότητες της Ευρώπης, όπως λένε χαρακτηριστικά.
«Μια τέτοια ανάπτυξη θα περιλάμβανε «υποστήριξη» των ΗΠΑ» καθώς «η στρατιωτική δύναμη θα είναι κατά κύριο λόγο ευρωπαϊκή σε σύνθεση και θα χρησιμεύσει ως ο πυρήνας μιας εγγύησης ασφάλειας στην Ουκρανία» λένε.
Ο Πούτιν θα καταλάβει
Συγκεκριμένα, μια τέτοια αποτρεπτική δύναμη θα μπορούσε να αποτελείται από δύο ή τρεις μεραρχίες, εκ των οποίων περισσότερο από το 80% του προσωπικού και του εξοπλισμού θα παρέχεται από τα ευρωπαϊκά κράτη και τον Καναδά.
Αυτό θα περιλαμβάνει ισχυρή αεροπορία, αεροπορική και αντιπυραυλική άμυνα και στοιχεία κρούσης μεγάλης εμβέλειας. Η αμερικανική συνεισφορά, συνεχίζουν οι δύο ειδικοί, θα μπορούσε να συνίσταται από τη διοίκηση, καθώς και από αεροσκάφη, αντιπυραυλική άμυνα, καθώς και όπλα μεγάλης εμβέλειας, που βρίσκονται ήδη σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Οι ΗΠΑ δηλαδή θα βοηθάνε δίχως να αυξήσουν τα αμερικανικά στρατεύματα στην ήπειρο.
«Η καλύτερη στιγμή για να τεθεί αυτή η προσφορά στο τραπέζι και να ξεκινήσει η ανάπτυξη μιας τέτοιας αποτρεπτικής δύναμης είναι τώρα, όταν η Ρωσία αγωνίζεται να προωθήσει τα εδαφικά της κέρδη έναντι της Ουκρανίας και δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τη Συμμαχία» αναφέρουν.
Τονίζουν δε, ότι μια τέτοια αποτρεπτική δύναμη θα ενίσχυε την άμυνα της Ουκρανίας στο έδαφος και τους πληθυσμούς που ελέγχει τώρα το Κίεβο και θα επέτρεπε στην Ουκρανία να συγκεντρώσει πιο αποτελεσματικά τις δυνάμεις της ενάντια στη ρωσική επίθεση.
«Ο Πούτιν θα συνειδητοποιούσε ότι μια επίθεση σε μια τέτοια αποτρεπτική δύναμη θα έθετε σε κίνδυνο την ρωσική άμυνα στα ουκρανικά εδάφη που έχει καταλάβει» λένε.
Και αν δεν πειστεί ο Τραμπ;
Μια τέτοια ευρωπαϊκή προσφορά παρουσιάζει στις ΗΠΑ τα στοιχεία μιας στρατηγικής που είναι απαραίτητη για να αλλάξει η αντίληψη του Πούτιν για τον συσχετισμό των δυνάμεων που περιβάλλει τη φιλοδοξία του να υποτάξει την Ουκρανία και να τον πείσει να επιδιώξει διαπραγματεύσεις. Παρέχει επίσης τη βάση για την εγγύηση ασφάλειας που είναι απαραίτητη μακροπρόθεσμα για την προστασία της κυριαρχίας της Ουκρανίας και την εδραίωση διαρκούς στρατιωτικής σταθερότητας στην Ανατολική Ευρώπη.
Η ανάλυση του Ατλαντικού Συμβουλίου θεωρεί ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο δυνητικός συνασπισμός των Ευρωπαίων, που θα πουν το ναι σε μια τέτοια πρόταση, τόσο ισχυρότερος θα είναι και τόσο πιο πιθανό να λάβουν την αμερικανική υποστήριξη.
Βέβαια, παραδέχονται ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι ο Τραμπ θα πειστεί, «αλλά η αποτυχία να γίνει μια τέτοια συντονισμένη ευρωπαϊκή πρόταση», υπογραμμίζουν, «θα μπορούσε να θέσει σε κίνηση αποφάσεις των ΗΠΑ που θα υπονόμευαν την Ουκρανία, θα αύξαναν τον κίνδυνο ενός ευρύτερου πολέμου στην Ευρώπη και αλλού και θα αποδυναμώσουν την ενότητα και την αξιοπιστία της διατλαντικής συμμαχίας».
Έτσι οι Μπρζεζίνσκι και Αλάρντ καταλήγουν ότι μια τέτοια πρόταση, προσφέρει στον Τραμπ έναν ξεκάθαρο τρόπο για να εκπληρώσει την υπόσχεσή του να επαναφέρει την ειρήνη στην Ευρώπη.
Συνταγή καταστροφής
Κοντολογίς, οι συνεργάτες του Ατλαντικού συμβουλίου προτείνουν αποστολή ευρωπαϊκών στρατευμάτων για να μην χάσει νέα εδάφη η Ουκρανία, όχι για να ανακτήσει τα χαμένα.
Ο όγκος των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία είναι τέτοιος που τρεις μεραρχίες δεν θα μπορέσουν να κάνουν τη διαφορά. Τουναντίον, θα παρατείνουν τον πόλεμο και θα εμπλέξουν την Ευρώπη στην επόμενη μεγάλη σύγκρουση μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Υπενθυμίζεται ότι σε έρευνα από το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών μελετών (CSIS) που εξέταζε το κόστος υπεράσπισης καταδεικνυόταν μια άλλη πραγματικότητα.
Μόνο για να νικηθούν οι Ρωσόφωνοι Ουκρανοί πολίτες της ανατολικής Ουκρανίας ώστε να διατηρηθεί η ειρήνη στη χώρα, θα χρειαζόταν μια νατοϊκή δύναμη 130.000 στρατευμάτων.
Αν και το μέγεθος της δύναμης θα μειωνόταν με την πάροδο του χρόνου, η δύναμη είναι εντυπωσιακή που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ στο παρελθόν.
Αν και θεωρητικά επιτεύξιμη, μια τέτοια νατοϊκή επιχείρηση, σύμφωνα με την έκθεση, θα ήταν πολύ απαιτητική δεδομένων των περιορισμένων δυνατοτήτων ανάπτυξης του ΝΑΤΟ, με το συνολικό κόστος να κυμαίνεται έως 480 δισ ευρώ.
Οι Μπρζεζίνσκι και Αλάρντ δεν προτείνουν συνταγή ειρήνης, αλλά τις βάσεις πολλών Βερντέν.
Πηγή: in.gr
