Οι δημοσκοπήσεις για τις αυριανές εκλογές στη Γερμανία προεξοφλούν νίκη της Χριστιανικής Ενωσης (CDU/CSU). Ο Χριστιανοδημοκράτης Φρίντριχ Μερτς χτυπάει την πόρτα της καγκελαρίας. Θα είναι το τέλος μιας μεγάλης διαδρομής με ανεβοκατεβάσματα που οδήγησαν τον νομικό Μερτς για χρόνια εκτός πολιτικής, στην ιδιωτική οικονομία, για μια περίοδο στην Black Rock Γερμανίας, μέχρι που τελείωσε η θητεία της Ανγκελα Μέρκελ. Με την τρίτη προσπάθεια εξελέγη πρόεδρος του CDU μετά την Ανεγκρέτ Κραμπ – Κάρενμπαουερ και τον Αρμιν Λάσετ. Την πολιτική διαδρομή του Μερτς παρακολούθησε δημοσιογραφικά ο Ντάνιελ Γκόφαρτ, επικεφαλής Οικονομίας και Πολιτικής στην εφημερίδα «Χάντελσμπλατ», διευθυντής σύνταξης του «Fokus» στο Βερολίνο και σήμερα αρχισυντάκτης ρεπορτάζ στο οικονομικό περιοδικό «Βίρτσαφτς-Βόχε» (WiWo). Πριν από λίγες ημέρες κυκλοφόρησε «Η βιογραφία» του Μερτς από τις εκδόσεις LMV που έγραψε ο Γκόφαρτ μαζί με τη Γιούτα Φάλκε – Ισινγκερ. «Ξέρει τι θέλει», λέει στα «ΝΕΑ» και ειδικά στο Μεταναστευτικό προεξοφλεί «τριβές» στην Ευρώπη.
Οι αντίπαλοι του Μερτς, και ιδιαίτερα
ο σημερινός καγκελάριος Ολαφ Σολτς, ήλπιζαν σε κάποιο στραβοπάτημα του υποψήφιου καγκελαρίου της Χριστιανικής Ενωσης. Πώς είδατε τον προεκλογικό αγώνα του Φρίντριχ Μερτς;
Για τον Μερτς κυκλοφορεί η ρήση: «Ο μόνος στον οποίο μπορεί να σκοντάψει είναι ο ίδιος ο Μερτς». Συνηθίζει να κάνει εν θερμώ απερίσκεπτες δηλώσεις. Πιστεύω ότι τον προειδοποίησαν και είναι προσεκτικότερος. Στο ντιμπέιτ με τον καγκελάριο Σολτς ήταν ψύχραιμος, έδειξε ηγετικό προφίλ, δεν ήταν ο γνωστός, επιθετικός Μερτς της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η στρατηγική αυτή απέδωσε, το επιβεβαιώνουν και οι δημοσκοπήσεις, στις οποίες το κόμμα του προηγείται σταθερά με διπλάσια ποσοστά από το SPD και τον καγκελάριο Σολτς.
Ο Μερτς είναι προικισμένος ρήτορας. Ομως, παρά τα 69 χρόνια του – ο μεγαλύτερος από τους τέσσερις υποψηφίους για την καγκελαρία –, δεν έχει καμία εμπειρία διακυβέρνησης. Ενας άνθρωπος που δεν εκλέχτηκε ούτε καν δήμαρχος μπορεί να κυβερνήσει τη μεγαλύτερη χώρα της ΕΕ;
Πράγματι, του λείπει η πολιτική εμπειρία σε αξιώματα. Είχε εκλεγεί προ πολλού πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του CDU/CSU, αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, μια σημαντική πολιτικά θέση. Ωστόσο, δεν ήταν ποτέ δήμαρχος, πρωθυπουργός σε ομόσπονδο κρατίδιο. Αυτή η εμπειρία τού λείπει, και θα πρέπει να μάθει να διευθύνει, και όχι να τα κάνει όλα μόνος του, όπως έκανε για πολλά χρόνια. Αλλά έχει σχέδιο, εργάστηκε πολύ για αυτή τη στιγμή, έχει συγκεκριμένες ιδέες για την οικονομία, το Μεταναστευτικό. Το εκλογικό πρόγραμμα του CDU έχει τη δική του υπογραφή. Αλλά ως καγκελάριος θα πρέπει να είναι οπλισμένος με περισσότερη υπομονή.
Προγραμματική «υπογραφή» και στόχος του Μερτς είναι να βάλει τέλος στην εποχή Μέρκελ, επαναφέροντας το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα στον συντηρητικό χώρο της Δεξιάς.
Είναι σίγουρα πιο συντηρητικός από τη Μέρκελ, η οποία ανήκε στην αριστερή πτέρυγα της Χριστιανοδημοκρατίας. Αλλά είναι φιλελεύθερος, πιστεύει ακράδαντα στην ελεύθερη αγορά, θέλει τη λιγότερο δυνατή κρατική ανάμειξη στην οικονομία και θα προσπαθήσει να το εφαρμόσει. Θέλει να μειώσει τη γραφειοκρατία που έφερε η σημερινή κυβέρνηση στην προσπάθεια μετασχηματισμού της γερμανικής οικονομίας, η οποία απέτυχε, έχουμε την τρίτη κατά σειρά χρονιά στασιμότητας στη Γερμανία. Αυτά θα τα αλλάξει σίγουρα.
Τι σημαίνει για το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας το ότι ο Μερτς μετατοπίζει το CDU από το κέντρο προς τα δεξιά;
Δεν συμφωνώ με τη θέση ότι το CDU εγκαταλείπει το κέντρο. Ως κόμμα ευρείας λαϊκής βάσης καλύπτει ένα φάσμα από τη χριστιανοδημοκρατική εργατική πτέρυγα που είναι κοντά στα συνδικάτα μέχρι τους εκπροσώπους της αγοράς. Ο Φρίντριχ Μερτς ανήκει στη συντηρητική πτέρυγα του CDU και ενίσχυσε αυτή την πτέρυγα του κόμματος, η οποία είχε σχεδόν εξαφανιστεί επί Μέρκελ. Εκείνο που θέλει είναι να περιορίσει το κράτος και να ενισχύσει τη λειτουργία της αγοράς. Αυτό είναι σημαντικό για τη γερμανική βιομηχανία και την αναμόρφωσή της, διότι μόνο με κρατικές ενισχύσεις και διατάξεις δεν θα ορθοποδήσει.
Η πρώτη μεγάλη πρόκληση μετά τις εκλογές θα είναι να επιλέξει κυβερνητικό εταίρο, πιθανότατα ανάμεσα στους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους. Αλλά ο Χριστιανοκοινωνιστής Μάρκους Ζέντερ αποκλείει ήδη συγκυβέρνηση με τους Πράσινους.
Πιστεύω ότι ο Μερτς θα επιχειρήσει έναν συνασπισμό με τους Σοσιαλδημοκράτες, διότι για τη μετάβαση στην οικονομία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας Χριστιανοδημοκράτες και Πράσινοι έχουν εντελώς διαφορετικές θέσεις. Επίσης στο Μεταναστευτικό θα είναι δύσκολο να βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ CDU/CSU και Πρασίνων. Για αυτό πιστεύω ότι ο Mερτς θα προτιμήσει το SPD. Θα είναι δύσκολο να σχηματίσει κυβερνητικό συνασπισμό μετά και τη σύγκρουση για τη σύμπλευση με το AfD. Αλλά εάν ο Σολτς δεν είναι πλέον καγκελάριος, όπως όλα δείχνουν, θα ακολουθήσουν άλλοι εκπρόσωποι του SPD, Μπόρις Πιστόριους, Λαρς Κλίνκμπαϊλ, οι οποίοι θέλουν να παραμείνουν στην κυβέρνηση. Αν δεν υπάρξει πλειοψηφία με δύο κόμματα, τότε θα είναι δύσκολα.
Οταν ο Μερτς εξελέγη πρόεδρος του CDU, υποσχέθηκε ότι θα μείωνε στο μισό το AfD. Το AfD έχει διπλασιαστεί σε μέγεθος. Μετά τη σύμπλευση στην ψηφοφορία στο Μπούντεσταγκ για το Μεταναστευτικό, πόσο βέβαιο είναι ότι δεν θα καταφύγει ξανά στη στήριξη του AfD, αν δει τα δύσκολα;
H αξιοπιστία του επλήγη με τη διαχείριση αυτή. Στην κυβέρνηση ο ρόλος του είναι διαφορετικός. Αν συγκυβερνά με το SPD και αναζητήσει πλειοψηφία με το AfD, θα είναι και το τέλος του κυβερνητικού συνασπισμού.
Οι προτάσεις του για μόνιμους ελέγχους σε όλα τα γερμανικά σύνορα παραπέμπουν στην επανεθνικοποίηση της Ευρώπης. Ποια εικόνα της Ευρώπης έχει στην πραγματικότητα ο Μερτς;
Ο Μερτς ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα στην Ευρώπη ως ευρωβουλευτής. Ξέρει καλά την Ευρώπη. Αλλά στο Μεταναστευτικό ούτε το νέο Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου θα λειτουργήσει, και υπάρχουν χώρες που έχουν κλείσει τα σύνορα – Πολωνία, Δανία, Φινλανδία…
Υπάρχει ωστόσο διαφορά αν κλείνει τα σύνορα η Φινλανδία ή η Γερμανία…
Ισχύει, αλλά η Γερμανία έχει δεχτεί περισσότερους πρόσφυγες από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Εκείνο που θέλει ο Μερτς είναι διαφορετική κατανομή και διαφορετικές αρχές διαχείρισης του Μεταναστευτικού. Ως καγκελάριος θα θελήσει να το αλλάξει. Αυτό θα φέρει σίγουρα σοβαρές τριβές στην Ευρώπη με Αυστρία, Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, αλλά η ανισοκατανομή επί πολλά χρόνια δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Να περιμένουμε λοιπόν ότι με καγκελάριο τον Μερτς τα εθνικά συμφέροντα της Γερμανίας θα έχουν προτεραιότητα έναντι της Ευρώπης;
Τουλάχιστον στη διαχείριση του Μεταναστευτικού, ναι. Είναι διακηρυγμένος στόχος του.
Πηγή: tanea.gr
