Η αλλαγή παρουσιάζεται συχνά ως δώρο που χορηγείται από τους ισχυρούς, αλλά έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τον αγώνα και τη θυσία από τα κάτω.
Από τους βαρόνους που τα έβαλαν με έναν αυθαίρετο βασιλιά μέχρι τα αιτήματα του σήμερα, η διαμαρτυρία έχει αλλάξει τον κόσμο.
Αρχαία Ελλάδα
Πριν αναπτυχθεί η δημοκρατία στην καρδιά της Αθήνας το πολιτικό σύστημα ήταν πολύ διαφορετικό.
Τότε, η Αθήνα κυβερνιόταν από μια ομάδα ατόμων που ονομάζονταν άρχοντες ή αρχιδικαστές.
Τα μέλη αυτών των θέσεων ήταν αριστοκράτες που χρησιμοποιούσαν τη θέση τους στην εξουσία για να ωφελήσουν τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους.
Με άλλα λόγια, το σύστημα ήταν διεφθαρμένο και ο λαός είχε επιτέλους βαρεθεί.
Εν τέλει 508 π.Χ., ο λαός βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί για το σύστημα με την ελπίδα να φέρει επανάσταση στην πολιτική της Αθήνας.
Λίγο καιρό μετά τις διαμαρτυρίες, γεννήθηκε το νέο σύστημα.
Πρώιμη Σύγχρονη Περίοδος
Στην πρώιμη νεωτερική περίοδο παρατηρήθηκε η άνοδος των μαζικών πολιτικών διαμαρτυριών, συχνά ως απάντηση στις αναδυόμενες πολιτικές ιδεολογίες, στην επέκταση του καπιταλισμού και στην αποικιοκρατία.
Αγγλικός εμφύλιος πόλεμος (1642-1651)
Η πολιτική αναταραχή για την εξουσία της μοναρχίας, τη φορολογία και τις θρησκευτικές ελευθερίες οδήγησε σε εκτεταμένες διαμαρτυρίες και ένοπλες συγκρούσεις.
Γαλλική Επανάσταση (1789-1799)
Μια από τις πιο διάσημες και επιδραστικές πολιτικές διαμαρτυρίες στην ιστορία, που προκλήθηκε από την κοινωνική ανισότητα, την οικονομική κρίση και την απογοήτευση για την απολυταρχική μοναρχία. Η έφοδος στη Βαστίλη έγινε σύμβολο της επανάστασης.
19ος αιώνας
Ο 19ος αιώνας είδε την άνοδο πολιτικών ιδεολογιών όπως ο φιλελευθερισμός, ο σοσιαλισμός και ο εθνικισμός, οι οποίες έδωσαν αφορμή για διάφορες διαμαρτυρίες και επαναστάσεις.
Το Χαρτιστικό Κίνημα (1838-1850)
Στη Βρετανία, η εργατική τάξη άρχισε να πιέζει για δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, όπως η καθολική ψηφοφορία, η μυστική ψηφοφορία και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Αν και οι διαμαρτυρίες αυτές ήταν σε μεγάλο βαθμό μη βίαιες, αντιμετωπίστηκαν με κυβερνητική καταστολή.
20ός αιώνας
Τον 20ό αιώνα παρατηρήθηκε σημαντική αύξηση της κλίμακας και του εύρους των διαδηλώσεων, των ταραχών και των πολιτικών κινημάτων, κυρίως λόγω της εκβιομηχάνισης, της επέκτασης του δικαιώματος ψήφου και της ανόδου νέων ιδεολογιών όπως ο κομμουνισμός και ο φασισμός.
Ρωσική Επανάσταση (1917)
Η Επανάσταση του Φεβρουαρίου του 1917 και η Οκτωβριανή Επανάσταση αργότερα την ίδια χρονιά προκλήθηκαν από τη φτώχεια του ρωσικού λαού, την αποτυχία του τσαρικού καθεστώτος και τη διάχυτη δυσαρέσκεια για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό κατέληξε στην ανατροπή του Τσάρου και την άνοδο της εξουσίας των Μπολσεβίκων υπό τον Βλαντιμίρ Λένιν.
Κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα (δεκαετία 1950-1960)
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο αγώνας για φυλετική ισότητα είχε διαμαρτυρίες, πορείες και σημαντικά γεγονότα όπως η πορεία στην Ουάσιγκτον (1963) και οι πορείες από τη Σέλμα στο Μοντγκόμερι (1965).
Προσωπικότητες όπως ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ έγιναν εμβληματικοί ηγέτες της ειρηνικής διαμαρτυρίας κατά του φυλετικού διαχωρισμού και των διακρίσεων.
Διαμαρτυρίες του 1968
Έτος παγκόσμιων διαδηλώσεων, με σημαντικές ταραχές στη Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες (συμπεριλαμβανομένων των διαδηλώσεων κατά του πολέμου του Βιετνάμ) και την Τσεχοσλοβακία (Άνοιξη της Πράγας).
Στις ΗΠΑ, στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών το 1968 σημειώθηκαν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας και αντιπολεμικών διαδηλωτών.
Μία από τις εκφάνσεις αυτής της περιόδου ήταν και η εξέγερση του Πολυτεχνείου που διαδραμάτισε κρίσιμο ρόλο στην ανατροπή της Χούντας το 1974.
Κίνημα κατά του απαρτχάιντ (1948-1994)
Οι διαμαρτυρίες κατά του συστήματος φυλετικού διαχωρισμού και διακρίσεων στη Νότια Αφρική απέκτησαν παγκόσμια προσοχή.
Ο Νέλσον Μαντέλα και άλλοι ηγήθηκαν διαδηλώσεων που τελικά συνέβαλαν στην κατάργηση του απαρτχάιντ τη δεκαετία του 1990.
Τέλη του 20ου αιώνα έως αρχές του 21ου αιώνα
Στα τέλη του 20ού και στις αρχές του 21ου αιώνα συνεχίστηκαν οι διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο, οι οποίες συχνά συνδέονταν με την παγκοσμιοποίηση, τον νεοφιλελευθερισμό και τον αγώνα για τη δημοκρατία.
Η σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν (1989)
Στην Κίνα, φοιτητές και πολίτες συγκεντρώθηκαν για διαδηλώσεις υπέρ της δημοκρατίας. Η κινεζική κυβέρνηση κατέστειλε βίαιη επίθεση, με αποτέλεσμα εκατοντάδες ή και χιλιάδες νεκρούς. Η εμβληματική εικόνα ενός άνδρα που στέκεται μπροστά σε μια σειρά από τανκς έγινε σύμβολο προκλητικότητας.
China, Beijing, April-June 1989
Tiananmen Square protests.
Chine, Pékin, avril-juin 1989
Manifestations de la place Tian’anmen.
Manuel Vimenet / Agence VU
Αραβική Άνοιξη (2010-2012)
Ξεκινώντας από την Τυνησία, οι διαμαρτυρίες εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, μεταξύ άλλων στην Αίγυπτο, τη Λιβύη και τη Συρία. Πολλές από αυτές τις εξεγέρσεις τροφοδοτήθηκαν από την απογοήτευση για τα αυταρχικά καθεστώτα, τη διαφθορά και τις κακές οικονομικές συνθήκες.
Ορισμένες οδήγησαν σε αλλαγές καθεστώτων, ενώ άλλες σε εμφύλιους πολέμους όπως στη Συρία.
Occupy Wall Street (2011)
Ένα παγκόσμιο κίνημα κατά της οικονομικής ανισότητας, της εταιρικής απληστίας και της επιρροής του χρήματος στην πολιτική, το οποίο ξεκίνησε από τη Νέα Υόρκη και εξαπλώθηκε παγκοσμίως.
Πηγή: Newsweek
Το σύνθημα «Είμαστε το 99%» συμβόλιζε την αντίθεση του κινήματος στη συγκέντρωση του πλούτου.
Διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις του 21ου αιώνα
Στη σύγχρονη εποχή συνεχίζονται οι μαζικές διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις που οδηγούνται από μια σειρά θεμάτων.
Black Lives Matter
Με αφορμή τον θάνατο του Trayvon Martin και την επακόλουθη αθώωση του δολοφόνου του, το κίνημα Black Lives Matter εξελίχθηκε σε παγκόσμια διαμαρτυρία κατά της αστυνομικής βίας, του συστημικού ρατσισμού και της δυσανάλογης μεταχείρισης των μαύρων στις ΗΠΑ και παγκοσμίως.
Οι διαμαρτυρίες εντάθηκαν μετά από γεγονότα όπως ο θάνατος του Τζορτζ Φλόιντ το 2020.
Απεργίες για το κλίμα
Με επικεφαλής προσωπικότητες όπως η Γκρέτα Θούνμπεργκ, οι απεργίες για το κλίμα υπό την ηγεσία της νεολαίας ζήτησαν επείγουσα δράση για την κλιματική αλλαγή.
Το παγκόσμιο κίνημα Fridays for Future υποστηρίζει πολιτικές για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής κρίσης.
Αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες
Χώρες όπως η Λευκορωσία, η Μιανμάρ και το Ιράν βίωσαν σημαντικές διαμαρτυρίες, με τον κόσμο να απαιτεί πιο δημοκρατική διακυβέρνηση, προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, την παραίτηση αυταρχικών ηγετών.
Πορεία για τα Τέμπη, 28 Φεβρουαρίου 2024
Σήμερα
Οι ταραχές και οι πολιτικές διαμαρτυρίες έχουν διαμορφώσει και αναδιαμορφώσει τις κοινωνίες σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας.
Σήμερα, η άνοδος των social media έχει επηρεάσει τις πολιτικές διαμαρτυρίες σε παγκόσμιο επίπεδο με ποικίλους τρόπους, δίνοντας νέα διάσταση στις μορφές και τη δυναμική των κινημάτων.
Από την αρχή της δεκαετίας του 2000 και μετά, οι πλατφόρμες όπως το Facebook, το Twitter, το Instagram, και το TikTok έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών κινημάτων.
Τα social media έχουν μετατραπεί σε ένα σημαντικό εργαλείο των πολιτικών διαμαρτυριών τόσο για την οργάνωση όσο και για την άμεση καταγραφή της κρατικής καταστολής.
Πηγή: tanea.gr
