Οι τελευταίες εκλογές στη Γερμανία ανέδειξαν για μία ακόμα φορά το Μεταναστευτικό σαν κυρίαρχο ζήτημα στην Ευρώπη. Η Γερμανία για τον λόγο αυτόν έδωσε μεγάλη δύναμη στο AfD που έχει εκδηλώσει αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Το κόμμα αυτό, αν και περιέχει κάποιους με ακραίες θέσεις, σαν σύνολο δεν αποτελεί φασιστικό, ξενοφοβικό ή ακροδεξιό κίνημα. Εχω γράψει και παλαιότερα πως η συναρχηγός του είναι εκδηλωμένη γκέι γυναίκα που συζεί με μία άλλη με προέλευση τη Σρι Λάνκα. Επειδή όλα αυτά χαλούν κάπως το κυρίαρχο αφήγημα, τα σχετικά ρεπορτάζ τείνουν να αποσιωπούν ή και να αγνοούν τα σχετικά γεγονότα. Και επιμένουν στα ακροδεξιά, ρατσιστικά αφηγήματα. Το AfD κατά κύριο λόγο ανησυχεί για την ανεξέλεγκτη μετανάστευση μουσουλμανικών κυρίως πληθυσμών που εισρέουν στην Ευρώπη, στη Γερμανία εν προκειμένω, με πιθανή ανατρεπτική ατζέντα και με προοπτικές πλημμυρίδας σε πόλεις και γειτονιές που θα οδηγούσαν σε αλλοίωση του πληθυσμού και μεταστροφή των τοπικών ή περιφερειακών κοινωνικών αξιών και αντιλήψεων.
Αξίζει εδώ να θυμηθούμε την περίφημη ομιλία του τότε άγγλου βουλευτή και διανοούμενου, ακαδημαϊκού στελέχους του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, Ινοχ Πάουελ στο Μπίρμιγχαμ τον Απρίλιο του 1968, που αποκλήθηκε η «ομιλία των ποταμών αίματος». Εκεί ο Πάουελ, μιλώντας τότε βέβαια για την Αγγλία, προέβλεπε ένα μέλλον συγκρούσεων και αντιπαραθέσεων λόγω φυλετικών διαφορών και εισόδου, μέχρι το έτος 2000, χιλιάδων νέων μεταναστών. Τα λόγια του Ινοχ Πάουελ είχαν τότε γίνει δεκτά με περιφρόνηση και καταγγελίες περί φασισμού και ρατσισμού από το τότε πολιτικό κατεστημένο. Δυστυχώς, η εποχή δεν ήταν ακόμη ώριμη να ακουστούν πικρές αλήθειες. Και κάθε προειδοποίηση για το μέλλον έπρεπε να απορριφθεί από τα δεδομένα και τις κυρίαρχες, αριστερόστροφες, αντιλήψεις των ημερών εκείνων.
Από τότε μέχρι τώρα πολλά έχουν συμβεί. Και σε πολλά επίπεδα τα λόγια και οι προβλέψεις του Πάουελ έχουν επιβεβαιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οχι μόνο για την Αγγλία, αλλά για ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη. Και αυτές ακριβώς οι αλλαγές και τα νέα δεδομένα είναι που πυροδοτούν τις πολιτικές μεταβολές που παρατηρούμε και που κάποιους εντυπωσιάζουν. Ολα αυτά όμως συμβαίνουν γιατί η κυρίως πολιτική, σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, δεν δεχόταν να αφουγκραστεί τις ανησυχίες του κόσμου. Οπως και πολλές προειδοποιήσεις που είχαν εκφραστεί από πολλούς άλλους παρατηρητές. Οι αντιλήψεις των ελίτ κυριαρχούσαν και κάθε άλλη φωνή ριχνόταν στο περιθώριο σαν γραφική, εξωπραγματική ή ακραία. Ενα εξαιρετικό βιβλίο που κυκλοφόρησε το 2018 στην Αγγλία διατύπωσε τους λόγους για τους οποίους η ομιλία εκείνη του Ινοχ Πάουελ έχει δικαιωθεί από τα γεγονότα. Με τίτλο «Enoch was Right» (Ο Ινοχ είχε δίκιο) και με συγγραφέα τον ινδο-μουσουλμανικής καταγωγής Ραχίμ Κασάμ (γνωστό από το προηγούμενο βιβλίο του «No Go Zones», που αφορά τις ελεγχόμενες από ισλαμοφανατικής προέλευσης ανθρώπους γειτονιές της Βρετανίας), το βιβλίο αναλύει την τρομερή επικαιρότητα της αξιομνημόνευτης εκείνης ομιλίας του 1968 στο Μπίρμιγχαμ. Και προβάλλει διεξοδικά όλα τα σημεία στα οποία η σημερινή επικαιρότητα δικαιώνει τις τότε προβλέψεις της.
Οι αντιδράσεις όλο και μεγαλύτερων λαϊκών στρωμάτων της Ευρώπης στα κύματα των μουσουλμάνων μεταναστών ίσως αφυπνίσει επιτέλους τα πολιτικά μας συστήματα στις νέες πραγματικότητες που έχουν δημιουργηθεί.
Πηγή: tanea.gr
