Πρόεδρος Τραμπ: Συγχαρητήρια για τη μεγάλη νίκη. Παρακολουθούσαμε όλοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες και κάνατε καταπληκτική δουλειά. Ο τρόπος με τον οποίο ήρθατε από το πουθενά, κάποιος που θεωρούνταν αουτσάιντερ, και τελικά κερδίσατε εύκολα. Είναι ένα φανταστικό επίτευγμα. Συγχαρητήρια.
Πρόεδρος Ζελένσκι: Εχετε απόλυτο δίκιο κ. Πρόεδρε. Πράγματι νικήσαμε άνετα και δουλέψαμε σκληρά γι’ αυτό. Δουλέψαμε πολύ, αλλά θα ήθελα να σας εξομολογηθώ ότι είχα την ευκαιρία να μάθω από εσάς. Χρησιμοποιήσαμε αρκετές από τις δεξιότητες και τις γνώσεις σας και μπορέσαμε να τις χρησιμοποιήσουμε ως παράδειγμα για τις δικές μας εκλογές και ναι, είναι αλήθεια ότι ήταν μοναδικές εκλογές. […] Είμαι σε θέση να σας πω τα εξής: πρώτη φορά μου τηλεφωνήσατε για να με συγχαρείτε όταν κέρδισα τις προεδρικές εκλογές και δεύτερη, μου τηλεφωνείτε τώρα που το κόμμα μου κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές. Νομίζω ότι πρέπει να κατεβαίνω πιο συχνά υποψήφιος ώστε να με παίρνετε πιο συχνά τηλέφωνο και να μιλάμε πιο συχνά.
Πρόεδρος Τραμπ: (γέλιο) Πολύ καλή ιδέα. […]
Είναι 25 Ιουλίου του 2019, λίγο μετά τις 9 το πρωί ώρα Ουάσιγκτον, 4 το απόγευμα ώρα Ουκρανίας. O πρώην κωμικός Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι πρόεδρος αυτής της τελευταίας εδώ και δύο μήνες, επικράτησε στον δεύτερο προεδρικό γύρο με 73%. Ο Ντόναλντ Τραμπ, πάλι, είναι πρόεδρος των ΗΠΑ εδώ και δυόμισι χρόνια, κέρδισε τις εκλογές του 2016 μέσα σε ένα σύννεφο καταγγελιών για ρωσική παρέμβαση. Η έρευνα που ακολούθησε δεν απέδειξε κάποια εγκληματική συνωμοσία για τον επηρεασμό των εκλογών, ούτε όμως απάλλαξε τον πρόεδρο των ΗΠΑ από την κατηγορία της παρεμπόδισης της δικαιοσύνης. Οπως επιβεβαιώνεται από τις φιλοφρονήσεις που αντάλλαξαν με το «καλημέρα», πρόκειται για τη δεύτερη τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στους δύο ηγέτες. Είναι το τηλεφώνημα που οδήγησε, το φθινόπωρο, στην (πρώτη) παραπομπή του Ντόναλντ Τραμπ σε δίκη με το ερώτημα της καθαίρεσης.
Λίγοι, ενδεχομένως, θυμούνται πως ο Τραμπ είχε ζητήσει σε αυτό το τηλεφώνημα δύο «χάρες» από τον Ζελένσκι. Δεν αξίωσε μόνο να ερευνήσει τον Τζο Μπάιντεν και τον γιο του Χάντερ, και δη τις ανυπόστατες καταγγελίες πως ο τότε αντιπρόεδρος του Μπαράκ Ομπάμα, και βέβαιος αντίπαλός του στις προεδρικές εκλογές του 2020, είχε ασκήσει πίεση στο Κίεβο ώστε να αποπεμφθεί, το 2015, ένας κορυφαίος εισαγγελέας της χώρας επειδή ερευνούσε για διαφθορά μια ιδιωτική εταιρεία ενέργειας, την Burisma, που μετρούσε μεταξύ των μελών του ιδιωτικού της συμβουλίου τον γιο του. Ο Τραμπ, που όλως τυχαίως είχε μόλις παγώσει μία εγκεκριμένη από το Κογκρέσο στρατιωτική βοήθεια ύψους 391 εκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία, ζήτησε επίσης από τον νέο και άπειρο τότε ουκρανό ομόλογό του βοήθεια προς επίρρωσιν της θεωρίας που προωθούσε ότι τα μέιλ του Δημοκρατικού Κόμματος που είχαν διαρρεύσει λίγο πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016, τορπιλίζοντας την υποψηφιότητα της Χίλαρι Κλίντον, δεν τα είχαν χακάρει στην πραγματικότητα Ρώσοι αλλά Ουκρανοί προκειμένου να δυσφημήσουν τους Ρώσους. Κάλεσε λοιπόν τον Ζελένσκι να ερευνήσει το θέμα, πιο συγκεκριμένα να βρει τον διακομιστή της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος που υποτίθεται ότι βρισκόταν στην Ουκρανία. «Η χώρα μας έχει περάσει πολλά», του είπε, «και η Ουκρανία γνωρίζει πολλά για αυτό».
Η συνέχεια ανήκει στην ιστορία. Υπό την έμμεση πλην ξεκάθαρη απειλή της παρακράτησης στρατιωτικής βοήθειας, ο Τραμπ επιχείρησε να εκβιάσει τον ηγέτη άλλης χώρας ώστε να παρέμβει στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2020. Αρκετοί από τους αμερικανούς αξιωματούχους που άκουσαν το τηλεφώνημα ή διάβασαν την απομαγνητοφώνησή του θορυβήθηκαν, ένας από αυτούς υπέβαλε ανώνυμα καταγγελία. Ο Τραμπ παραπέμφθηκε σε δίκη με το ερώτημα της καθαίρεσης, η ελεγχόμενη από τους Ρεπουμπλικανούς Γερουσία τον έσωσε, το ίδιο θα έκανε και τον Φεβρουάριο του 2021, στη δεύτερη παραπομπή που του επιφυλάχθηκε, για την προσπάθεια να ανατρέψει το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020.
Το θέμα όμως εδώ είναι άλλο. Οτι για τον Τραμπ, μόνο το προσωπικό είναι πολιτικό. Το επιβεβαιώνει το γεγονός ότι θυμήθηκε αυτό το διαβόητο τηλεφώνημα κατά τη συνάντηση που είχε με τον Ζελένσκι στον Trump Tower τον περασμένο Σεπτέμβριο, λίγο πριν από την επανεκλογή του – υποστηρίζοντας, ψευδώς, ότι ο ουκρανός πρόεδρος είχε δηλώσει «δυνατά και καθαρά» πως «ο πρόεδρος Τραμπ δεν έκανε απολύτως τίποτα κακό». Το επιβεβαιώνει, επίσης, το γεγονός ότι θυμήθηκε τις καταγγελίες περί ρωσικής παρέμβασης στις εκλογές του 2016 στη διάρκεια αυτής της κοσμοϊστορικής συνάντησής του με τον Ζελένσκι, την περασμένη Παρασκευή, στον Λευκό Οίκο – διαβεβαιώνοντας πως ο Βλαντίμιρ Πούτιν τον σέβεται γιατί «πέρασε πολλά μαζί μου. Υπέμεινε ένα ψεύτικο κυνήγι μαγισσών…».
Με δυο λόγια: όποιον μπορεί να εκβιάσει, ο Τραμπ τον εκβιάζει. Κι όποιον θεωρεί ότι πρέπει να εκδικηθεί, τον εκδικείται. Σεβασμό δείχνει μόνο στους πιο αδίστακτους από εκείνον. Για όλους τους υπόλοιπους, μαζί και τη δημοκρατία, έχει μόνο περιφρόνηση. Κατόπιν αυτών, μπορεί κανείς να ψέξει την Αθήνα για τη σιγήν ιχθύος που τηρεί εδώ και μέρες;
Μπορεί.
Ή μάλλον…
Πηγή: tanea.gr
