Χαρακτήρας. Προσωπικότητα. Βάρος της φανέλας. Ταλέντο. Αποφασιστικότητα. Βάσεις. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά σχηματίζουν το πιο όμορφο κομμάτι του Ολυμπιακού. Τα παιδιά του. Τα παιδιά που τον κάνουν περήφανο και για ακόμη μία φορά έκαναν την Ευρώπη να τους βγάλει το καπέλο. Διότι, δεν ξέρω εάν το καταλάβατε, αλλά ο Ολυμπιακός είναι και φέτος στους «8» Youth League. Του Champions League Νέων. Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Το επίτευγμα είναι συγκλονιστικό. Πρωτοφανές για τα ελληνικά χρονικά. Εξαιρετικά δύσκολο και σπάνιο ακόμη και για τους «μεγάλους» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου: Ο πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός, όχι μόνο δεν λύγισε, όχι μόνο δεν «έσπασε» από τις απουσίες, τους τραυματισμούς, τις ατυχίες και τις τεράστιες αλλαγές από την περσινή χρυσή γενιά. Αλλά αντ’ αυτού, εξοπλίστηκε με δύναμη, πείσμα, πάθος, αποφασιστικότητα και είναι ξανά στον δρόμο για τη… Νιόν. Στον δρόμο για τον τελικό.
Για να γίνει αντιληπτό τι πέτυχε ο Ολυμπιακός στην Αυστρία, έχει σημασία να αναφέρουμε ότι σε σχέση με την υπερταλαντούχα περσινή φουρνιά, ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει τον βασικό τερματοφύλακα (Σίνα), έχασε τον φετινό βασικό του με τραυματισμό (Γεωργακόπουλος), έχασε τους δύο από τους τρεις βασικούς στόπερ του (Κουτσίδης, Κώστας Κωστούλας), δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον Τανούλη και τον Λώλη οι οποίοι θα είχαν βασικό ρόλο.
Έχασε τον αρχηγό και βασικό δεξιό μπακ χαφ (Κουτσογούλας). Εχασε τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές του, Μπακούλα, Μουζακίτη και Μπάμπη Κωστούλα. Σήμερα, έχασε στη διάρκεια του αγώνα με τραυματισμό τον Πάρη Πλειώνη. Απουσίες που αποτυπώνουν με εμφατικό, αποστομωτικό τρόπο, το μέγεθος της επιτυχίας.
Ο Ολυμπιακός άξιζε να έχει προκριθεί επί της πρωταθλήτριας Αυστρίας, Στουρμ Γκρατς, από την κανονική διάρκεια του αγώνα στη «Mekrur Arena». Τι κι αν οι αυστριακοί είχαν μαζέψει σχεδόν 10.000 οπαδούς στην έδρα της πρώτης ομάδας. Τι κι αν οι… στοιχηματικές έδιναν τους Ερυθρόλευκους μεγάλο… αουτσάιντερ.
Τι κι αν το γκολ της ισοφάρισης ήρθε στο 94′, με τον αντίπαλο επιθετικό να χρησιμοποιεί το χέρι του. Οι εν ενεργεία Πρωταθλητές Ευρώπης είχαν όλες τις σωστές απαντήσεις. Και ο Κουράκλης, στη μοναδική φορά που έπεσε στη σωστή γωνία του, έπιασε το ένα πέναλτι που χρειαζόταν. Καθώς οι συμπαίκτες του είχαν φροντίσει να κάνουν τη δουλειά, ευστοχώντας σε όλα.
Μια σημαντική επισήμανση. Ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει στην Αυστρία στις 1 ή 2 Απριλίου, για να αντιμετωπίσει πάλι σε μονό αγώνα την πανίσχυρη Σάλτσμπουργκ. Με το βλέμμα, όχι στα προβλήματα, τις απουσίες ή στο ποιοι δεν παίζουν. Αλλά στο… Final 4. Διότι όποιοι κι αν αγωνιστούν. Όποιους κι αν επιλέξει ή έχει στη διάθεσή του ο Ρομέν Πιτό, το ζητούμενο δεν αλλάζει. Ο Ολυμπιακός, θα παίξει για να υπερασπιστεί τον δικό του τίτλο.
Διότι, πλέον, η Ακαδημία του Θρύλου, αντιμετωπίζεται από τους αντιπάλους της, ως μια ελίτ ποδοσφαιρική δομή, παραγωγής ταλέντου. Και αυτό είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα. Που δεν μπορεί να το σβήσει κανένα αρνητικό αποτέλεσμα. Και κυρίως, δείχνει το μέλλον.
Ναι, οι Ερυθρόλευκοι δεν διαθέτουν την ίδια ποιότητα με πέρυσι. Ναι, επιθετικά δεν είναι το ίδιο «θελκτικοί» με την περσινή χρονιά. Αλλά την ίδια στιγμή, βλέπεις στο γήπεδο αυτό που πρέπει σε αυτές τις ηλικίες. Βλέπεις «σκυλιά του πολέμου», έτοιμα να αφήσουν στο χορτάρι ό,τι διαθέτουν.
Από ταλέντο και προσπάθεια, έως ιδρώτα, πάθος και αυταπάρνηση. Μπορεί ο σχηματισμός να είναι διαφορετικός. Τα χαρακτηριστικά διαφορετικά. Αλλά η ιδέα είναι ίδια με εκείνη της πρώτης ομάδας. Η νοοτροπία Μεντιλίμπαρ είναι φανερό ότι έχει μπολιάσει και τους «μικρούς». Διότι αυτά τα παιδιά δεν φοβούνται κανέναν. Οσο «βαρύ» κι αν είναι το όνομά του.
Με τον Ολυμπιακό της Ευρώπης να δείχνει σε όλα τα επίπεδα, ότι είναι εδώ. Ότι είναι δυνατός, ισχυρός και με βάσεις. Με προσωπικότητα. Με πλάνο, σε Ανδρες και Νέους. Και με διάθεση να μην βάζει όρια στις επιθυμίες και τους στόχους του. Και αυτό είναι κάτι που δεν αγοράζεται. Χτίζεται με τον καιρό, το πλάνο και την κατάλληλη μενταλιτέ. Ο Ολυμπιακός «ξεκλείδωσε». Και ακόμη είναι στη μέση του δρόμου…
Πηγή: in.gr
