Η συνάντηση του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν τόσο προσβλητική για τον πρόεδρο της Ουκρανίας, ο οποίος πήγαινε στον Λευκό Οίκο σαν… «έτοιμος από καιρό» να υπογράψει την συμφωνία για τα ορυκτά με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, γι’ αυτό και τόσο παράλογη, που δεν μπορεί παρά να ήταν στημένη – κάτι το οποίο αντιλήφθηκαν, εξάλλου, αναλυτές αλλά και ηγέτες, όπως ο επόμενος, κατά πάσα πιθανότητα, καγκελάριος της Γερμανίας, που έκανε λόγο για «κατασκευασμένη κλιμάκωση».
Το δίδυμο Τραμπ – Τζέι ντι Βανς (σ.σ. εξίσου ευγενέστατος κύριος – πάλι καλά που έλειπε ο Έλον Μασκ), πριν αποφασίσει να διασύρει σε παγκόσμια ζωντανή μετάδοση τον Ζελένσκι, είχε φροντίσει πρώτα να πιέσει την Ευρώπη, μετά να προσβάλει την Ευρωπαϊκή Ένωση και, τελικά, να την φέρει εκεί ακριβώς όπου ήθελε.
Εν ολίγοις, στην παροχή βοήθειας και εγγυήσεων στην Ουκρανία, αλλά κυρίως στην αύξηση των αμυντικών δαπανών του μπλοκ.
Και πράγματι, μετά από αυτές τις δραματικές για το Κίεβο εξελίξεις, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε την Τρίτη (4/3) ότι τα νέα σχέδια της ΕΕ για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας και την αύξηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν σχεδόν 800 δισεκατομμύρια ευρώ.
Παράλληλα, η ευρωπαϊκή στήριξη στο Κίεβο προβλέπει χρηματοδότηση ύψους 30,6 δισ. ευρώ για το 2025, με 12,5 δισ. ευρώ από το Ταμείο για την Ουκρανία και 18,1 δισ. ευρώ μέσω της πρωτοβουλίας G7 ERA.
Στρατιωτικά, η ΕΕ εντείνει τις προσπάθειες μέσω της αποστολής EUMAM Ukraine, εστιάζοντας σε αεράμυνα, πυρομαχικά και εκπαίδευση, ενώ υποστηρίζει την ανάπτυξη της ουκρανικής αμυντικής βιομηχανίας.
Επιπλέον, θα δηλώσει έτοιμη να συνεισφέρει σε εγγυήσεις ασφάλειας, πιθανώς μέσω της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ), σε συνεργασία με την Ουκρανία και διεθνείς εταίρους, σεβόμενη τις ιδιαιτερότητες των πολιτικών άμυνας των κρατών μελών.
Πώς εξηγείται η στάση του Τραμπ απέναντι στον Ζελένσκι;
Μία γραμμή άμυνας που επιστρατεύεται από τα ρεπουμπλικανικά «γεράκια» για να εξηγήσει τις συνεχείς προσπάθειες του Ντόναλντ Τραμπ να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ, είναι ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θέλει στην πραγματικότητα να ωθήσει την Ευρώπη να δαπανήσει περισσότερα για τη δική της άμυνα.
Θα πρέπει να σημειωθεί, βέβαια, πως όταν οι ευρωπαϊκές χώρες δήλωσαν έτοιμες να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες στο επίπεδο που ο Τραμπ ισχυριζόταν ότι ήθελε, ο Αμερικανός πρόεδρος ανέβασε την απαίτησή του στο 5% του ΑΕΠ.
Επιπλέον, τάχθηκε υπέρ της εκλογής του ακροδεξιού και αντινατοϊκού κόμματος AfD στην Γερμανία, κάτι που διεθνείς αναλυτές εκλαμβάνουν ως παράδοδο, αν ο στόχος του είναι να ωθήσει τους συμμάχους της Αμερικής να υπερασπιστούν τον εαυτό τους απέναντι στη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, αλλά ως μια απολύτως λογική θέση αν ο στόχος του είναι να υπονομεύσει την αντιρωσική συμμαχία.
Δηλώνει αποφασισμένη η Ευρώπη, αλλά δεν κάνει χωρίς τις ΗΠΑ
Την ίδια στιγμή και ενώ η πρωτοβουλία του Βρετανού πρωθυπουργού, Κιρ Στάρμερ, να συγκαλέσει στο Λονδίνο την σύνοδο «των προθύμων» να στηρίξουν την Ουκρανία – μετά την ψυχρολουσία που επιφύλαξε στον Ζελένσκι ο Ντόναλντ Τραμπ – κατέληξε στη διακήρυξη ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι προσηλωμένοι στην ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης του Κιέβου και της συνεχιζόμενης στρατιωτικής υποστήριξής της, έδειξε καθαρά πως χωρίς τις ΗΠΑ η Ευρώπη ούτε θέλει, ούτε μπορεί.
Εξάλλου, ο ίδιος ο Στάρμερ, μιλώντας σε δημοσιογράφους μετά τη σύνοδο κορυφής, επέμεινε ότι το σχέδιο του «συνασπισμού των προθύμων» πρέπει να έχει την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών.
Για την ακρίβεια, ο Βρετανός πρωθυπουργός μίλησε για τις τρεις προϋποθέσεις που χρειάζονται για μια βιώσιμη ειρήνη στην Ουκρανία:
- Μια «δυνατή Ουκρανία» που θα βρεθεί σε ισχυρή διαπραγματευτική θέση.
- Εγγυήσεις ασφαλείας από την Ευρώπη.
- Αμερικανικός μηχανισμός στήριξης.
Κερδισμένος ο Τραμπ – Η Ευρώπη;
«Αυτό που μοιραστήκαμε επίσης σήμερα είναι ότι τελικά όλοι μας έχουμε τον ίδιο στόχο: η Ιταλία, η Ευρώπη, το ΝΑΤΟ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, και αυτός ο στόχος είναι η επίτευξη μιας διαρκούς και δίκαιης ειρήνης στην Ουκρανία», τόνισε από την πλευρά της η Ιταλίδα πρωθυπουργός, Τζόρτζια Μελόνι, η οποία είναι και πολύ πιο κοντά στον Τραμπ και τις απόψεις του, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους – πλην Βίκτορ Όρμπαν…
Όπως τόνισε, μάλιστα, η Μελόνι, «στη συνέχεια, υπάρχει μια συζήτηση για το πώς θα γίνει αυτό, και εδώ το ζήτημα γίνεται σαφώς πιο περίπλοκο, αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να φανούμε ικανοί σε αυτό το στάδιο να μην κάνουμε το λάθος να διχάσουμε ή να ευνοήσουμε μια διαίρεση της Δύσης, η οποία θα ήταν καταστροφική για όλους».
Εν ολίγοις, το πρώτο σοκ και τον θυμό που προκάλεσε ο εξευτελισμός του Ζελένσκι από τον Τραμπ, διαδέχθηκαν οι προσεκτικοί και ήπιοι τόνοι απέναντι στον Αμερικανό πρόεδρο, ακόμη και οι εκφράσεις ευγνωμοσύνης για τον ρόλο των ΗΠΑ, όπως και οι υποσχέσεις για μεγαλύτερη συμβολή των Ευρωπαίων στις αμυντικές δαπάνες του ΝΑΤΟ.
Και σαν να μην έφθαναν αυτά, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ και η Ουκρανία σχεδιάζουν να υπογράψουν την πολυσυζητημένη συμφωνία για τα ορυκτά, με τον Αμερικανό πρόεδρο να φέρεται ότι είπε στους συμβούλους του πως θέλει να ανακοινώσει τη συμφωνία στην ομιλία του στο Κογκρέσο το βράδυ της Τρίτης (Τετάρτη 5/3, ώρα Ελλάδας).
Από κάθε άποψη, ο Τραμπ βγαίνει κερδισμένος. Για την Ευρώπη και την Ουκρανία, θα δείξει.
Πηγή: tanea.gr
