Η λαίλαπα της πολιτικής και κοινωνικής οπισθοδρόμησης που ξέσπασε με την εκλογή του Τραμπ δεν έχει αφήσει αλώβητα ούτε τα δικαιώματα των γυναικών. Απειλές για καθολική απαγόρευση των αμβλώσεων, η προβολή ενός ανδρικού στερεότυπου μισογυνισμού, ενός γυναικείου προσώπου «κούκλας» με περιορισμένη ορατότητα και η συστηματική επίθεση στην αναγκαιότητα της συμπερίληψης της διαφορετικότητας χαρακτηρίζουν τη νέα εποχή.
Παράλληλα, υπάρχουν απειλές αποχώρησης από τον ΟΗΕ, δαιμονοποίηση της Ευρώπης και του κράτους πρόνοιας (ό,τι έχει απομείνει) και αναστολές στην ενίσχυση των εθνικών συστημάτων υγείας και πρόνοιας. Ολα αυτά συμβαίνουν στις ΗΠΑ, αλλά φοβόμαστε βάσιμα ότι θα υπάρξουν σύντομα αρνητικές επιπτώσεις στη χώρα μας.
Η δαιμονοποίηση της woke agenda στις αμερικάνικες εκλογές ικανοποίησε αποτελεσματικά τα ρατσιστικά και μισογυνικά αντανακλαστικά πολλών λευκών ψηφοφόρων και απειλεί με εξαφάνιση πολλές δημοκρατικές κοινωνικές κατακτήσεις. Ο κίνδυνος επιστροφής σε κοινωνικές καταστάσεις όπου είναι αποδεκτή μόνον η ετεροκανονικότητα και κυριαρχούν πρότυπα θηλυκότητας και αρρενωπότητας που βασίζονται στην άσκηση εξουσίας είναι περισσότερο παρά ποτέ υπαρκτός.
Σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες που δημιουργεί η κυβέρνηση Τραμπ, η («νεοφιλελεύθερη και πατριαρχική») Ευρώπη γίνεται σανίδα σωτηρίας. Οι αξίες του διαφωτισμού που ενέπνευσαν την αστική επανάσταση, και το κράτος δικαίου αποκτούν νέα σημασία. Επιστρατεύονται στον αγώνα κατά των διακρίσεων στη βάση του φύλου, της φυλής, της εθνικής καταγωγής, της ηλικίας, της αναπηρίας και των πεποιθήσεων με τη δημιουργία ενός ισχυρού νομοθετικού οπλοστασίου. Οι αξίες του φεμινισμού και της απελευθέρωσης των γυναικών που κατοχύρωσαν τα δικαιώματα των γυναικών και ενίσχυσαν τις δημόσιες πολιτικές ισότητας αποκτούν νέα σημασία. Καλούνται να συμβάλουν στην αντίσταση κατά του νεομισογυνισμού του Τραμπ. Στις νέες (αμερικάνικες) συνθήκες, ορισμένες αξίες που ίσως θεωρούσαμε μέχρι σήμερα δεδομένες, γίνονται ζητούμενο για τη σωτηρία του κράτους δικαίου και της αποδοχής της διαφορετικότητας. «Ας μείνουμε Ευρώπη» λοιπόν, όχι μόνον για οικονομικούς λόγους, αλλά κυρίως για λόγους κοινωνικής επιβίωσης.
Παλιά λέγαμε για την 8η Μαρτίου ότι «δεν γιορτάζουμε, ούτε δεχόμαστε επισκέψεις» θέλοντας να τονίσουμε ότι είναι μια μέρα αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών και όχι πανηγυρισμού. Σήμερα που στις ΗΠΑ απειλείται η ύπαρξη ακόμα και του στόχου της κοινωνικής ισότητας, θέλουμε να γιορτάσουμε το κράτος δικαίου και τα δικαιωμάτων των γυναικών! Και να δεχθούμε επισκέψεις, ώστε να συνεργασθούμε με όσες και όσους συγκροτούμε την κοινωνία των πολιτών που θέλουμε να ζήσουμε σε κοινωνίες με κοινωνική και έμφυλη ισότητα, παρά τις διαφορές μας ως προς το φύλο, την εθνική καταγωγή ή την τάξη.
Η Μαρία Στρατηγάκη είναι αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Ισότητας του Δήμου Αθηναίων
Πηγή: tanea.gr
