Ο σχολιασμός των ημερών μας παραπέμπει στη σχέση του βρετανού πρωθυπουργού, Νέβιλ Τσάμπερλεν, με τον δικτάτορα Αδόλφο Χίτλερ. Σεπτέμβριος 1938 στο Μόναχο, για τη διακύβευση της γερμανόφωνης Σουδητίας στην Τσεχοσλοβακία. Η προσπάθεια του Βρετανού να αποφύγει έναν νέο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον οδήγησε στην παράδοση της Σουδητίας στον Χίτλερ, ο οποίος στη συνέχεια κατέλαβε το σύνολο της Τσεχοσλοβακίας. Το γεγονός σημαδεύει την εποχή πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο με μια επαίσχυντη παράδοση.
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ είχε τότε συνοψίσει την παράδοση με τον δικό του μοναδικό τρόπο: «Είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα στην ντροπή και τον πόλεμο. Επιλέξαμε την ντροπή και θα εισπράξουμε και τον πόλεμο».
Η κακομεταχείριση του Ζελένσκι από τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, 25 Φεβρουαρίου 2025, σκοπό είχε να μεταφέρει το μήνυμα στον Πούτιν ότι οι Αμερικανοί τον λογαριάζουν περισσότερο από τον Ουκρανό του αντίπαλο. Οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας ανάμεσα σε Ρώσους και Αμερικανούς, αποτελούν νέο αναθεωρητικό μήνυμα προς την ΕΕ για τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ.
Είναι φανερό από τις αντιδράσεις του νέου γερμανού καγκελάριου και της κ. Φον ντερ Λάιεν ότι τα μηνύματα των Αμερικανών ελήφθησαν. Μένει να δούμε αν ο χρόνος φτάνει για μία θωράκιση της ΕΕ έναντι όσων την επιβουλεύονται. Οι Ευρωπαίοι έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στη δημιουργία ενός δικού τους συστήματος ασφάλειας, εκτός ΝΑΤΟ, ή την εξαγορά των ΗΠΑ αγοράζοντας περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες τους και διατηρώντας το ευρωπαϊκό τμήμα του ΝΑΤΟ εν ζωή.
Η εποχή Τραμπ υπόσχεται να συνεχίσει να υπάρχει και μετά το τέλος της σημερινής θητείας του. Ο αντιπρόεδρός του, Τζέι Ντι Βανς, αποτελεί την αυτοδημιούργητη εκδοχή του σημερινού προέδρου. Ομως, η κατάργηση των κανόνων και των αξιών της Δύσης, με τις οποίες η Ευρώπη πορεύτηκε τον περασμένο αιώνα, θα έχει αντίκτυπο στο ηθικό των Ευρωπαίων. Ενα σύμπλεγμα αξιών υπό τον Τραμπ είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Μένει να αποδειχθεί αν η προεδρία του θα πετύχει στον ανταλλακτικό τομέα.
Η λεγόμενη «πράσινη μετάβαση» σε πηγές ενέργειας που δεν ρυπαίνουν το περιβάλλον, όπως κάνουν τα ορυκτά καύσιμα, έχει αντιπάλους τους παραγωγούς άνθρακα, πετρελαίου και αερίου. Στην Ευρώπη, γίνεται εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ώστε περιοχές με ηλιοφάνεια και αιολικό δυναμικό να αποκτούν ιδιαίτερη αξία.
Ο Θάνος Μ. Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής
Πολιτικής Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης
του Πανεπιστημίου Αθηνών
Πηγή: tanea.gr
