Θα μπορούσε να περιγραφεί και ως συναπάντημα ενός «μετώπου λογικής»: η ανθρωπογεωγραφία στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιάννη Βούλγαρη («Στην άκρη του γκρεμού: Ελλάδα 2007-2019: Κρίση – πολιτικοί σεισμοί – ακροβασίες – διέξοδος»), από τους ομιλητές έως τους παρευρισκομένους, κάποια στιγμή στα χρόνια της κρίσης βρέθηκαν στο ίδιο στρατόπεδο. Πλέον ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους, αλλά υπό μια έννοια εκπροσωπούν ένα κομμάτι των κεντρώων, όσων ψηφοφόρων βρέθηκαν (ενδεχομένως μετεωρίζονται ακόμα) μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Με κεντρικό πρόσωπο στο κοινό τη μέχρι πρότινος Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαρoπούλου, μπορούσε κανείς να εντοπίσει τον πρώην βουλευτή της ΔΗΜΑΡ, Σπύρο Λυκούδη, να κουβεντιάζει με το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Γιάννη Μεϊμάρογλου, την Αννα Διαμαντοπούλου να ανταλλάσσει χειραψία με τον υπουργό Δικαιοσύνης, Γιώργο Φλωρίδη, και τον άρτι παραιτηθέντα Αρίστο Δοξιάδη να συστήνεται στον Χρήστο Πρωτόπαπα – για όσους τον γνώριζαν και ήταν παρόντες καμία σημασία δεν είχε η παραίτηση του Δοξιάδη, ο ίδιος είχε από όλους θερμή υποδοχή, με αγκαλιές και λόγια συμπαράστασης.
Το ίδιο κοινό – στο οποίο βρίσκονταν πολιτικοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί επιστήμονες και ακαδημαϊκοί με πολιτική καταγωγή από την ανανεωτική Αριστερά ή την Κεντροαριστερά, χειροκρότησε όταν ο Πάνος Τσακλόγλου ανέφερε τα χρόνια του συγγραφέα στον «Ρήγα Φεραίο». Το ίδιο συνέβη με όλους τους ομιλητές – είτε βρίσκονταν, όπως ο πρώην υφυπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στο υπουργικό σχήμα του Κυριάκου Μητσοτάκη είτε βρίσκονται σήμερα, όπως η Διαμαντοπούλου, στο Πολιτικό Κέντρο του ΠΑΣΟΚ. Υπεύθυνη γι’ αυτό είναι η ώσμωση των χρόνων που περιγράφει στο βιβλίο του ο Βούλγαρης, όταν η προηγούμενη κομματική ένταξη είχε σταματήσει να παίζει ρόλο. Κι αυτό παρότι τα πολιτικά πράγματα έχουν αλλάξει και πάλι, με τους διαρκούς μετασχηματισμούς του νέου δικομματισμού – ή, σε κάθε περίπτωση, αποτέλεσμα αυτού που σχολίασε, μιλώντας για το βιβλίο, ο Γιώργος Παγουλάτος: «Η εθνική τραγωδία δεν κατέληξε σε εθνική καταστροφή».
Η εμπειρία της κρίσης
Πρώτος μίλησε ο Γιάννης Στουρνάρας, που μίλησε για την κληρονομιά της κρίσης: «Εχουμε μάθει από τα λάθη μας; Μετά το 2019 έχουμε μια νέα κανονικότητα, ο δρόμος μπροστά μας δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα» εκτιμώντας πως η εμπειρία της κρίσης θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αφετηρία. Για τον Παγουλάτο, στην κρίση φτιάχτηκαν σχέσεις ζωής για τους ανθρώπους που βρέθηκαν στην ίδια όχθη, ενώ για τη Διαμαντοπούλου ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ υπήρξε το μόνο κόμμα που πλήρωσε την κρίση και τη δεκαετία που «θα θέλαμε να μην έχουμε ζήσει» ήταν πως δεν έκανε «τη σωτηρία της πατρίδας ένα αφήγημα για το οποίο θα ήταν περήφανο». Για τον Βούλγαρη, το βιβλίο είναι μια συμβολή στον «εθνικό αναστοχασμό»: «Ο,τι έχει συμβεί εντός και εκτός της χώρας τον τελευταίο καιρό επιβεβαιώνει ότι το 2008 μπορεί να μην είναι η αφετηρία, αλλά το ορόσημο μιας νέας εποχής (…) Είναι δύσκολο να μιλήσουμε για επούλωση του τραύματος, ωστόσο η ονοματοποίηση μειώνει το βάρος».
Πηγή: tanea.gr
