Με θέμα «Το υδρογεωλογικό καθεστώς της λίμνης Κάρλας. Προτάσεις και προκλήσεις για την επαναφορά της φυσικής λειτουργίας» θα μιλήσει Μάρκος Βαξεβανόπουλος: Δρ. Γεωλογίας Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στην διημερίδα που διοργανώνει το ΤΕΕ Μαγνησίας στις 28 και 29 Μαρτίου στο αμφιθέατρο του τοπικού Τμήματος. Θέμα της διημερίδας είναι «Το υδατικό πρόβλημα και οι επιπτώσεις του στα μεγάλα περιβαλλοντικά ζητήματα της Θεσσαλίας σε συνθήκες κλιματικής κρίσης».
Μιλώντας στην ΕΡΤ Βόλου ο κ. Βαξεβανόπουλος ανέφερε ότι από τις αρχές του 2000 μελετά την καρστική υδροφορία της Κάρλας, δηλαδή πως κινείται το νερό της βροχής, επιφανειακά και υπόγεια μέσα στα πετρώματα, διαχρονικά. Με την αποξήρανση της λίμνης το 1962 διακόπηκε η λειτουργία της με πολλά άσχημα αποτελέσματα για το περιβάλλον, όπως η δημιουργία μεγάλων ρωγμών σε όλη την περιοχή, πρόβλημα στην υδροφορία, αλλαγή του μικροκλίματος της περιοχής και φυσικά διακοπή τη σχέσης της λίμνης με τον υπόγειο υδροφορέα. «Υπάρχουν κάποια πετρώματα, τα λεγόμενα καρστικά στα οποία δημιουργούνται τα σπήλαια, δηλαδή μεγάλοι αγωγοί νερού τα οποία τροφοδοτούνταν από το νερό της λίμνης. Θα πρέπει να πούμε ότι τη λίμνη Κάρλα θα πρέπει να την έχει στο μυαλό του ο κόσμος σαν μια λεκάνη υπερχείλισης του ποταμού Πηνειού. Η λίμνη Κάρλα με την σειρά της όταν πλημμύριζε, μέσω των συγκεκριμένων οπών των πετρωμάτων το νερό περνούσε στο υπέδαφος. Αυτές οι οπές ονομάζονται καρστικές καταβόθρες. Αυτό το σύστημα διακόπηκε με την αποξήρανση, δηλαδή ήταν μια καταστροφή αυτής της υδρολογικής λειτουργίας της λίμνης Κάρλας. Δεν είναι η πρώτη φορά που άνθρωπος επεμβαίνει τόσο βάναυσα στο υδρογεωλογικό καθεστώς».
Ο κ. Βαξεβανόπουλος επισήμανε ότι θα δείξει σε ποιο βαθμό έχει δεχθεί σοκ το σύστημα και πώς μπορεί να γίνει επαναφορά εάν μελετηθεί και μάλιστα με οικονομικούς όρους. Η λίμνη δηλαδή να επιστρέψει στα παλαιότερα όριά της και ίσως αυτές οι συνέπειες να μειωθούν, να επανέλθει το μικροκλίμα, οι ρωγμές να μην ξαναδημιουργηθούν στα πετρώματα και να υπάρχει ποιοτικό νερό στον υδροφόρο ορίζοντα. Εξήγησε ότι με την αποκατάσταση της λίμνης, τσιμεντώθηκαν πολλές καταβόθρες. «Οι μελετητές φαίνεται να μην είχαν καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει νερό σε αυτό το υπόγειο σύστημα. Έγινε ένα έργο με χρήματα της Ε.Ε. χωρίς όραμα αν και ονομάστηκε το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, αλλά δυστυχώς εγώ θα το έκρινα ως τη μεγαλύτερη περιβαλλοντική αποτυχία της νοτιοανατολικής Ευρώπης, διότι δόθηκαν πολλά χρήματα, χωρίς καταρχάς να γίνει ένα ολοκληρωμένο έργο. Πολλά από αυτά που προέβλεπε το έργο δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα, άρα είναι σχεδόν ημιτελές και επίσης ένα κομμάτι αυτού του έργου που προέβλεπε υδροδότηση του Βόλου από εκείνη την περιοχή δεν υλοποιήθηκε αν και έγιναν οι γεωτρήσεις. Κι αυτό γιατί προκαβατολικά δεν είχε ελεγχθεί η ποιότητα του νερού. Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν, αλλά πέρα από την επιστημονική συμβολή για την αναστροφή της καταστροφής, χρειάζεται και πολιτική απόφαση», εξήγησε.
Tο πρόγραμμα της διημερίδας
www.ertnews.gr
Πηγή: ertnews.gr
