Τον Αύγουστο του 2019 παρακολουθήσαμε έκπληκτοι τον βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον να αναστέλλει εσπευσμένα τις εργασίες της Βουλής για να αποφύγει την κοινοβουλευτική κριτική ως προς τη συμφωνία αποχώρησης της Βρετανίας από την ΕΕ. Ευτυχώς λίγο αργότερα το Ανώτατο Δικαστήριο επανέφερε τη Βουλή σε λειτουργία μην αναγνωρίζοντας το κύρος του διατάγματος αναστολής και διασώζοντας το κύρος του Κοινοβουλίου.
Το διαφαινόμενο συνοπτικό κλείσιμο των εργασιών της επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης για τη διερεύνηση πιθανών ευθυνών του υφυπουργού Τριαντόπουλου παρουσιάζει ομοιότητες με την παραπάνω περίπτωση, από την άποψη ότι είναι μια ενέργεια που επίσης εντέλει στρέφεται κατά μιας οχληρής Βουλής. Βεβαίως, το φινάλε αυτό είναι μόνο το φυσικό επακόλουθο μιας σταδιακής θεσμικής απαξίωσης της Βουλής, την οποία παρακολουθούμε καιρό. Είναι γνωστό ότι το φθινόπωρο του 2022 υπάλληλοι της ΕΥΠ αρνήθηκαν να καταθέσουν στο αντιπροσωπευτικό όργανο επικαλούμενοι υπηρεσιακό απόρρητο, ενώ οι εξεταστικές επιτροπές για τα Τέμπη και τις υποκλοπές ολοκλήρωσαν το έργο τους με αναπάντητα ερωτήματα από μαρτυρίες που δεν δόθηκαν και μάρτυρες που δεν κλήθηκαν. Και δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τη λήψη αποφάσεων από τη Διάσκεψη των Προέδρων με πλειοψηφία υπολειπόμενη της νόμιμης.
Επί του παρόντος η Βουλή στιγματίζεται επιπλέον ως ο «αφύσικος» δικαστής, που πρέπει να παρακαμφθεί στον δρόμο προς τον «φυσικό» δικαστή. Ωστόσο, ο φυσικός δικαστής είναι «απλώς» ο νόμιμος δικαστής και τίποτε το ωραιότερον. Το Σύνταγμα ορίζει την Ολομέλεια της Βουλής εν προκειμένω, επικουρούμενη από την επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης, ως τον νόμιμο δικαστή για την κίνηση της δίωξης. Αυτή είναι εν προκειμένω ο φυσικός δικαστής. Διαφορετικά θα έπρεπε να δεχτούμε ότι πάνω από το Σύνταγμα βρίσκεται ο ιδεότυπος του δικαστή ή κάποιο ανεξιχνίαστο φυσικό δίκαιο, που μας υποδεικνύουν έναν φυσικό δικαστή ο οποίος είναι άλλος από τον νόμιμο. Στο δημοκρατικό πολίτευμα τίποτε ευτυχώς από τα παραπάνω δεν υπερισχύει του Συντάγματος.
Διαφορετικό είναι βεβαίως το ερώτημα εάν η Βουλή είναι ο κατάλληλος δικαστής ή το ερώτημα πώς θα έπρεπε να βελτιωθεί η διαδικασία· ερωτήματα που θα συζητηθούν ενόψει της πιθανής αναθεώρησης του άρθρου 86 Σ., η οποία θα λήξει πάντως όπως όταν κι εάν θα αποφασίσουν οι βουλευτές μιας επόμενης αναθεωρητικής Βουλής. Μέχρι τότε ισχύει το Σύνταγμα.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι μεταξύ των λόγων για τους οποίους το άρθρο 86 Σ. προβλέπει την εμπλοκή της Βουλής στη διαδικασία δίωξης ενός υπουργού είναι η ευρύτερη δημοσιότητα, την οποία εξασφαλίζει η κοινοβουλευτική διαδικασία. Εντέλει, αυτός είναι γενικότερα ο λόγος της συστηματικής υπονόμευσης της Βουλής.
Η Βασιλική Χρήστου είναι επίκ. καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή ΕΚΠΑ
Πηγή: tanea.gr
