Τον Αύγουστο του περασμένου έτους, το σύνθημα Alice für Deutschland («η Άλις για τη Γερμανία») εμφανίστηκε σε εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε η Άλις Βάιντελ, συν-επικεφαλής του AfD.
Το κόμμα τύπωσε μπλε καρδιές από χαρτόνι με το σύνθημα και τις μοίρασε στα μέλη του, τα οποία τις κρατούσαν ψηλά σε συγκεντρώσεις για να δείξουν την στήριξη τους, λέει ο Guardian.
Ωστόσο το σύνθημα αυτό προέκυψε από παράφραση του Alles für Deutschland, («τα πάντα για τη Γερμανία»), το οποίο ήταν κάποτε ένα σύνθημα της χιτλερικής Γερμανίας.
Μάλιστα, αυτό υιοθετήθηκε προηγουμένως από τον Μπιόρν Χόκε, υψηλόβαθμο μέλος του κόμματος, ο οποίος διώχθηκε ποινικά για την χρήση του.
Η AfD στο επίκεντρο της γερμανικής πολιτικής σκηνής
Η 46χρονη έχει θεωρηθεί ως η κινητήρια δύναμη πίσω από την επιτυχία του AfD στις εκλογές του περασμένου μήνα.
Σε ένα συνταρακτικό αποτέλεσμα, το κόμμα διπλασίασε το ποσοστό των ψήφων του σε 20,8% .
Για πρώτη φορά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ένα ακροδεξιό κόμμα είναι τώρα η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στο κοινοβούλιο.
Όταν η νεοεκλεγείσα Μπούντεσταγκ συγκληθεί για πρώτη φορά την Τρίτη, θα καταλάβει 152 από τις 630 έδρες ως η κύρια δύναμη της αντιπολίτευσης στο νέο κοινοβούλιο, όπου η Βάιντελ έχει ορκιστεί να δώσει σκληρή μάχη με τους αντιπάλους της.
«Το AfD είναι πλέον σταθερά εδραιωμένο ως λαϊκό κόμμα», δήλωσε η Βάιντελ τη νύχτα των εκλογών.
Υπό την επίβλεψή της, το AfD προσέλκυσε δωρεές από Γερμανούς εκατομμυριούχους, και κατά την προεκλογική περίοδο επαινέθηκε από τον Έλον Μασκ, ο οποίος επανειλημμένα χαιρέτισε το AfD στην πλατφόρμα του X ως το μόνο κόμμα που μπορεί να σώσει τη Γερμανία.
Μία παράδοξη ακροδεξιά ηγέτης
Από πολλές απόψεις, η προϊστορία και η οικογενειακή της ζωή την καθιστούν μια απίθανη φιγούρα για ένα ριζοσπαστικό αντιμεταναστευτικό κόμμα που παρακολουθείται από τις αρχές ασφαλείας για υποψίες εξτρεμισμού.
Μιλώντας μανδαρινικά και έχοντας ζήσει στο παρελθόν στη Σιγκαπούρη και το Χονγκ Κονγκ, ζει στην Ελβετία με τη σύζυγό της που γεννήθηκε στη Σρι Λάνκα και τα παιδιά τους.
Η σχέση της την φέρνει σε αντίθεση με τις πολιτικές του ίδιου του AfD σχετικά με την οικογενειακή μονάδα, την οποία ορίζει με αυστηρά ετεροφυλόφιλους όρους.
Το κόμμα απορρίπτει ρητά άλλους ορισμούς και έχει κάνει εκστρατεία για την κατάργηση του γάμου μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.
«Δεν έχει ακριβώς τα κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά που θα περίμενε κανείς από έναν ψηφοφόρο του AfD», δήλωσε ο Άντρεας Μπους, πολιτικός επιστήμονας στο Πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν.
Ερωτηθείσα για τη δική της άποψη, η Βάιντελ έχει δηλώσει στο παρελθόν ότι «δεν βλέπει το χρώμα του δέρματος» και ότι «δεν είμαι queer, απλώς είμαι παντρεμένη με μια γυναίκα που γνωρίζω εδώ και 20 χρόνια».
Το νέο πρόσωπο της AfD
Με το σήμα κατατεθέν της, τα κρεμ πόλο και τα μαργαριταρένια κολιέ της, η Βάιντελ έχει αναμφίβολα προσδώσει έναν διαφορετικό αέρα σε ένα κόμμα του οποίου ηγούνταν γερασμένοι άνδρες καθηγητές και οικονομολόγοι, όταν ιδρύθηκε το 2013 ως ευρωσκεπτικιστική εναλλακτική λύση στο συντηρητικό CDU.
Η εικόνα, λένε οι αναλυτές, μετράει πολύ: ακόμη και όταν το κόμμα έχει κινηθεί όλο και πιο δεξιά σε θέματα μετανάστευσης και Ισλάμ, η Βάιντελ έχει βοηθήσει κατά κάποιο τρόπο να το κάνει λιγότερο «τοξικό» στα μάτια ορισμένων ψηφοφόρων.
«Συχνά χαμογελά την ίδια στιγμή που έχει πολύ επιθετική ρητορική», δήλωσε ο Μπους, ο οποίος πρόσθεσε ότι κατά καιρούς διατηρούσε μια «επικίνδυνη ασάφεια» προκειμένου να διευρύνει την εκλογική απήχηση του AfD.
H «δημιουργική ασάφεια» και οι απόψεις της Βάιντελ
Από τη μία πλευρά, έχει υιοθετήσει με ενθουσιασμό τη χρήση του όρου «επαναπατρισμός» (remigration), μιας εξαιρετικά αμφιλεγόμενης και ασαφούς ακροδεξιάς έννοιας που συνήθως νοείται ως η μαζική απέλαση ανθρώπων που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό – ακόμη και αν είναι πολιτογραφημένοι πολίτες.
«Αλλά την ίδια στιγμή που χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο, λέει «φυσικά και χρειαζόμαστε τη μετανάστευση»», δήλωσε ο Μπους.
«Είναι αυτή η δημιουργική ασάφεια που της επιτρέπει να απευθύνεται σε διαφορετικά τμήματα του εκλογικού σώματος».
«Είναι … επικίνδυνη αλλά και εκλογικά ελκυστική».
Λιγότερο διφορούμενος ήταν ο εναγκαλισμός της με στελέχη του AfD που κάποτε επικριθεί για τον εξτρεμισμό τους.
Έχει πει ότι θέλει να κάνει τον Χόκε – ο οποίος έχει δύο καταδίκες για συνειδητή χρήση ναζιστικών εκφράσεων σε πολιτική εκδήλωση – έναν από τους υπουργούς της. Και τον περασμένο μήνα καλωσόρισε τους Μαξιμίλιαν Κραχ και Ματίας Χέλφεριχ – οι οποίοι είχαν τεθεί στο περιθώριο για σχόλια που έκαναν σχετικά με τους Ναζί – στην κοινοβουλευτική ομάδα του AfD.
Ο Ντέικε Ντίενινγκ, δημοσιογράφος του Spiegel, ο οποίος πέρασε μήνες παρακολουθώντας τη Βάιντελ κατά την προεκλογική περίοδο, δήλωσε ότι εκείνη είχε υιοθετήσει ταυτόχρονά δύο διαφορετικούς ρόλους.
Από την μία ανέβηκε στην κορυφή του κόμματος και φλερτάροντας ακόμη και την πιο ριζοσπαστική δεξιά πτέρυγα του, ενώ παράλληλα παρέμενε «το συγκριτικά φιλικό πρόσωπο του AfDγια το ευρύ κοινό».
Το μέλλον του AfD και της Γερμανίας
Έχοντας μιμηθεί τις εκλογικές επιτυχίες άλλων γυναικών της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη, κυρίως της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία και της Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία, η Βάιντελ αντιμετωπίζει τώρα την πρόκληση να οδηγήσει το κόμμα της αντιπολίτευσης προς τον τελικό στόχο της νίκης στις επόμενες εκλογές του 2029.
«Την ενδιαφέρει κυρίως να κερδίσει την εξουσία και εκεί βρίσκεται τώρα η κύρια πρόκληση. Το ερώτημα είναι αν θα κρατήσει το AfD επικεντρωμένο στη δυσαρέσκεια, συνεχίζοντας τον θεμελιώδη αντιπολιτευτικό του ρόλο, ή αν τελικά ενδιαφέρεται για κάποιου είδους προοπτική εξουσίας, κάτι που θα απαιτούσε να μετριάσει τη ρητορική της», λέει ο Μπους.
Βραχυπρόθεσμα, η Βάιντελ δεν έχει πολλές ελπίδες να σπάσει το «τείχος προστασίας» που έχουν υψώσει τα άλλα κυρίαρχα κόμματα για να εμποδίσουν την είσοδο του AfD στην κυβέρνηση.
Αλλά αν ένας άλλος δυσκίνητος, εριστικός συνασπισμός αποτύχει να επαναφέρει τη Γερμανία στο σωστό δρόμο, το κόμμα της θα περιμένει υπομονετικά στα παρασκήνια.
Πηγή: in.gr
