Η σύγχρονη εφηβεία είναι μια σκηνή θεάτρου όπου το φως και το σκοτάδι εναλλάσσονται αδιάκοπα. Ενα βλέμμα μπορεί να κρύβει χιλιάδες ερωτήματα και μια σιωπή να φωνάζει πιο δυνατά από τις λέξεις. Στο «Adolescence», «Εφηβεία», τη νέα σειρά του Netflix που σε λίγες μόνο ημέρες μετά την πρεμιέρα της έχει καταφέρει να γίνει παγκόσμια επιτυχία, η αθωότητα και η ενοχή ενός νεαρού αγοριού χορεύουν σ’ ένα εύθραυστο σκηνικό, όπου η αλήθεια μοιάζει με καπνό, πάντα παρούσα μα ταυτόχρονα διαφεύγουσα. Τα τέσσερα μόνο επεισόδια της συγκεκριμένης βρετανικής παραγωγής δεν συνθέτουν ένα ακόμα θρίλερ, σαν αυτά που βρίσκει κάποιος σωρηδόν στους διαδρόμους του streaming, αλλά ένα εις βάθος ψυχολογικό πορτρέτο της νεανικής ψυχής στην εποχή των social media και της τοξικής αρρενωπότητας, φέρνοντας σε πρώτο πλάνο όλα τα προβλήματα και αφήνοντας τις λύσεις στους τηλεθεατές.
Η ιστορία τοποθετείται σε μια κωμόπολη της Βρετανίας όπου η ζωή τής κατά τα άλλα «φυσιολογικής» οικογένειας Μίλερ ανατρέπεται όταν η αστυνομία εισβάλλει στο σπίτι τους για να συλλάβει τον Τζέιμι, τον 13χρονο γιο τους, για τη δολοφονία μιας συμμαθήτριάς του. Η αφήγηση ξεδιπλώνεται σχεδόν σε πραγματικό χρόνο, όσο οι γονείς, οι αστυνομικοί, η σχολική κοινότητα και μια ψυχολόγος αναζητούν τα κίνητρα πίσω από την τραγωδία που σόκαρε την τοπική κοινωνία. Προκειμένου να ενταθεί αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια, ο σκηνοθέτης της σειράς Φίλιπ Μπαραντίνι επιστρατεύει την τεχνική του μονοπλάνου, όπου η κάμερα δεν σταματάει ποτέ να καταγράφει, πηγαινοέρχεται ανάμεσα στους ήρωες για να πει ακόμα κι αυτά που θέλουν να κρύψουν και σε μια εντυπωσιακή στιγμή απογειώνεται ώστε να μη χάσει τίποτα από την εξέλιξη της υπόθεσης. Αυτή η επιλογή κάνει τον τηλεθεατή να κρατάει την ανάσα του, να χάνεται κι ο ίδιος στο χάος της ιστορίας και να εμπλέκεται όλο και περισσότερο συναισθηματικά σε ένα περιστατικό που δεν απέχει καθόλου από αυτά που βλέπουμε διαρκώς στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στους μεγάλους τίτλους των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων.
Συνηθισμένη οικογένεια
«Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια δραματική σειρά για συμμορίες και μαχαιρώματα ή για ένα παιδί του οποίου η μητέρα είναι αλκοολική ή ο πατέρας είναι βίαιος κακοποιητής. Αντ’ αυτού, θέλαμε να δει κάποιος αυτήν την οικογένεια και να σκεφτεί “Ω Θεέ μου. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε εμάς!”. Κι αυτό που συμβαίνει εδώ είναι μιας συνηθισμένης οικογένειας ο χειρότερος εφιάλτης», σχολίασε ο πρωταγωνιστής της σειράς Στίβεν Γκράχαμ, μιλώντας στους ανθρώπους του Netflix. Η συμμετοχή του στο «Adolescence» δεν περιορίζεται μόνο στην ενσάρκωση του Εντι Μίλερ, του πατέρα του νεαρού δολοφόνου, αλλά έχει ουσία. Η ιδέα για την ίδια την τηλεοπτική αυτή δουλειά προέρχεται από εκείνον και από τη ραγδαία αύξηση επιθέσεων με μαχαίρια από έφηβα αγόρια στη Βρετανία, η οποία αγγίζει τα τελευταία χρόνια το 240%.
«Υπήρξε ένα περιστατικό όπου ένα νεαρό αγόρι (υποτίθεται ότι) μαχαίρωσε ένα κορίτσι. Με σόκαρε. Σκεφτόμουν “Τι γίνεται; Τι συμβαίνει στην κοινωνία όπου ένα αγόρι μαχαιρώνει ένα κορίτσι σκοτώνοντάς το; Ποιο είναι το υποκινούμενο περιστατικό εδώ;”. Και μετά συνέβη ξανά και ξανά και ξανά. Ηθελα πραγματικά να το φωτίσω και να ρωτήσω “Γιατί συμβαίνει αυτό σήμερα; Τι συμβαίνει; Πώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο;”», υποστηρίζει ο ηθοποιός, τον οποίο πρόσφατα είδαμε στη σειρά του Disney+ «Χίλια χτυπήματα». Προετοιμάζοντας τη σειρά, ο ίδιος μαζί με τον σκηνοθέτη άρχισαν να εξερευνούν τη συνθήκη της αρρενωπότητας στη σύγχρονη εποχή, φτάνοντας να αναρωτηθούν και για τους δικούς τους ρόλους ως ανδρών, πατέρων, συζύγων και φίλων. Ολη αυτή η διαδρομή αποτυπώθηκε αργότερα στις εικόνες του «Adolescence», κάνοντας ακόμα πιο σύνθετη την εξέλιξη των ηρώων.
Ο μισογυνισμός
Στα πιο σκληρά στοιχεία της σειράς είναι ο μισογυνισμός που αναδύεται μέσα από τους πόρους του δέρματος ενός νεαρού αγοριού το οποίο γνωρίζει στο Διαδίκτυο την ανδρική οργή και την τοξική κουλτούρα του incel, όρου που χρησιμοποιείται σε ηλεκτρονικά φόρουμ για να περιγράψει την υποκουλτούρα της manosphere, αρκτικόλεξο της φράσης σε ελεύθερη μετάφραση «ακούσια άγαμος». Για τον μικρό πρωταγωνιστή, γίνεται βίωμα μέσα από πολλά βίντεο maninfluencers όπως ο καταδικασμένος για trafficking και σεξουαλική κακοποίηση γυναικών Αντριου Τέιτ και εκτονώνεται μέσα από επιθέσεις που στην πραγματικότητα αναγκάζουν μέχρι και τον πρωθυπουργό της Βρετανίας Κιρ Στάρμερ να θέσει το ζήτημα στο Κοινοβούλιο. Αυτή η αποκλίνουσα συμπεριφορά περνάει κάτω από τα ραντάρ των γονιών που αγνοούν τον νέο ψηφιακό κόσμο των εφήβων (αγοριών) όπου το emoji της κόκκινης καρδιάς παραπέμπει σε αγάπη, ενώ της μοβ σε σεξουαλική επιθυμία, του φασολιού σε ανέραστους άνδρες και η αναλογία 80-20 στη σκοτεινή πεποίθηση ότι το 80% των γυναικών ελκύονται από το 20% των ανδρών.
Το «Adolescence», που έκανε πρεμιέρα στις 13 Μαρτίου, μέσα σε λίγες μόνο μέρες καρφώθηκε στην κορυφή του τοπ 10 του Netflix σε 71 χώρες του κόσμου, συγκεντρώνοντας περισσότερες από 24,3 εκατομμύρια θεάσεις. Σημαντικό μερίδιο της επιτυχίας του πιστώνεται όχι μόνο στη ρεαλιστικότητα του περιεχομένου αλλά και στην καλλιτεχνική του πληρότητα, που το έκαναν viral στα social media και άγγιξε το απόλυτο 10 στη βαθμολογία του κοινού στο σάιτ Rotten Tomatoes. Σε αυτό συμβάλλουν βέβαια και οι καθηλωτικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών όπως του μικρού Οουεν Κούπερ, που αν και κάνει το ντεμπούτο του στην υποκριτική ισορροπεί εξαιρετικά ανάμεσα στην αθωότητα και την παραβατικότητα. Συγκλονιστική η απόδοση του Στίβεν Γκράχαμ στον ρόλο του πατέρα που βλέπει την πραγματικότητα της οικογένειάς του να γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια του όντας ανίκανος να αντιδράσει, ενώ η Εριν Ντόχερτι ως κλινική ψυχολόγος παίζει ένα δυνατό πινγκ πονγκ με το αγόρι σε μία από τις καλύτερες στιγμές της σειράς.
Πηγή: tanea.gr
