Σε αυτό το πέτρινο ακρωτήρι που μας έταξε η μοίρα, σε αυτό το σταυροδρόμι ηπείρων, η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας στο μήνυμά του για την 25η Μαρτίου μετά τη στρατιωτική παρέλαση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα.
Όπως είπε ο κ. Τασούλας, «αυτό το έθνος κράτος το μικρό, αποτέλεσε τους επόμενους αιώνες παράδειγμα και εξαπλώθηκε αυτό το μοντέλο παντού. Περιορισμένα σύνορα λοιπόν στην αρχή, απεριόριστες όμως οι φιλοδοξίες μας. Στους δύο αιώνες που ακολούθησαν, μέσα από εξάρσεις και πτώσεις, μέσα από χαμηλώματα και υψωμούς η Ελλάδα κατάφερε πάρα πολλά».
Πρόσθεσε πως «ας ξαναθυμηθούμε λοιπόν πόσο δύσκολα ξεκινήσαμε, πόσο ασφυκτικά ξεκινήσαμε ως προς τα όριά μας για να εκτιμήσουμε που φτάσουμε και να πιστέψουμε ότι αυτά που διεκδικούμε, μαζί με την προκοπή μας, είναι επιτεύξιμα. Είναι επιτεύξιμα με εθνική και κοινωνική συνοχή, με ενότητα σε αυτά τα μεγάλα και τα σπουδαία που μας ενώνουν
Τέλος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ευχόμενος χρόνια πολλά σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες, ανέφερε ότι η 25η Μαρτίου αποτελεί «το το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο σχολείο μας».
Όσα ανέφερε ο Κωνσταντίνος Τασούλας:
«Σήμερα όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες γιορτάσαμε και τιμήσαμε τη μεγαλύτερη εθνική επέτειο του ελληνισμού. Και σήμερα εδώ μέσα από μια καταπληκτική και εμψυχωτική παρέλαση του ένοπλου τμήματος του έθνους με τη χαρά της αφθαρσίας μες τα μάτια παρέλασαν οι νέοι και οι νέες μας ξανά ζήσαμε μεγάλες στιγμές που αξίζει κάθε χρόνο να τις ξανά ζούμε. Τι ήταν η 25η Μαρτίου του 1821; Ήταν ένας μεγάλος ξεσηκωμός ο οποίος κράτησε εννέα χρόνια, είχε ανυπολόγιστες θυσίες και τελικά η υπόσχεση που έδωσαν οι πρόγονοί μας στους εαυτούς τους για απόκτηση πολιτικής ύπαρξης και ανεξαρτησίας επιτεύχθηκε. Άστρα τε και ποταμοί και κύματα πόντου, άνεμοι και δρυμοί των ορέων.
Επί εννέα χρόνια επαναλάμβαναν το ελευθερία ή θάνατος. Ίσαμε που κατακτήθηκε. Αυτό το κράτος το πρώτο το ανεξάρτητο το νεοελληνικό, αρχές του 1830. Να σκεφτούμε, ξαναθυμηθούμε πάλι τι σύνορα είχε το κράτος του 1830 για να καταλάβουμε πώς ξεκινήσαμε, πόσο ασφυκτικά ξεκινήσαμε πόσο δύσκολα ξεκινήσαμε και να εκτιμήσουμε την πορεία των 204 ετών ίσα με τώρα.
Τα σύνορα του πρώτου ελληνικού κράτους, αρχές του 1830, έφταναν μέχρι τη Στερεά Ελλάδα, έφτασαν στη γραμμή που σχηματίζουν οι εκβολές του Σπερχιού στο Μαλιακό Κόλπο και του Αχελώου στο Ιόνιο Πέλαγος. Είχαμε επιπλέον την Εύβοια, τις Κυκλάδες και τις Σποράδες. Με αυτήν την αφετηρία φτιάξαμε το πρώτο έθνος κράτος σε μια εποχή που οι απολυταρχικές, πολυεθνικές αυτοκρατορίες επικρατούσαν. Και ναι, αυτό το έθνος κράτος το μικρό, αποτέλεσε τους επόμενους αιώνες παράδειγμα και εξαπλώθηκε αυτό το μοντέλο παντού. Περιορισμένα σύνορα λοιπόν στην αρχή, απεριόριστες όμως οι φιλοδοξίες μας. Στους δύο αιώνες που ακολούθησαν, μέσα από εξάρσεις και πτώσεις, μέσα από χαμηλώματα και υψωμούς η Ελλάδα κατάφερε πάρα πολλά.
Σήμερα σε αυτό το πέτρινο ακρωτήρι που μας έταξε η μοίρα σε αυτό το σταυροδρόμι ηπείρων η Ελλάδα είναι ένας πυλώνας ειρήνης και σταθερότητας, ένας τόπος που επιδιώκει την προκοπή του και μια πολιτεία που επιτακτικά θέλει να μοιάσει με τις πιο προηγμένες χώρες της Ευρώπης στη συγκρότησή της. Ας ξαναθυμηθούμε λοιπόν πόσο δύσκολα ξεκινήσαμε, πόσο ασφυκτικά ξεκινήσαμε ως προς τα όριά μας για να εκτιμήσουμε που φτάσουμε και να πιστέψουμε ότι αυτά που διεκδικούμε, μαζί με την προκοπή μας, είναι επιτεύξιμα. Είναι επιτεύξιμα με εθνική και κοινωνική συνοχή, με ενότητα σε αυτά τα μεγάλα και τα σπουδαία που μας ενώνουν. Και αν θέλουμε να το πιστέψουμε, αν θέλουμε να το κάνουμε πράξη, ας ξανά επισκεφθούμε πάλι την 25η Μαρτίου του 1821. Είναι το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο σχολείο μας, είναι η πιο αισιόδοξη πηγή μας, για αυτό και σήμερα την τιμήσαμε με τον καλύτερο τρόπο. Χρόνια πολλά σε όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Ζήτω η 25η Μαρτίου».
Πηγή: in.gr
