Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb απαθανάτισε για πρώτη φοράς το σέλας του Ποσειδώνα, επιβεβαιώνοντας ένα φαινόμενο για το οποίο μέχρι σήμερα διαθέταμε μόνο ενδείξεις.
Το σέλας, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες, οφείλεται σε ηλιακά σωματίδια που παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη και τελικά συγκρούονται με άτομα της ατμόσφαιρας. Η ενέργεια που απελευθερώνεται σε αυτές τις συγκρούσεις δημιουργεί λάμψεις των οποίων το χρώμα εξαρτάται από το είδος του ατόμου που δέχτηκε το χτύπημα.
Σέλας έχει ανιχνευθεί εδώ και καιρό στον Δία, τον Ποσειδώνα και τον Ουρανό, όχι όμως και στον Ποσειδώνα, αφού ακόμα και το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble αδυνατούσε να καταγράψει τη λάμψη.
Οι πρώτες ενδείξεις παρουσίας σέλατος στον Ποσειδώμα ήρθαν το 1989 χάρη στην αποστολή του Voyager 2. Οι υποψίες επιβεβαιώνονται μόλις τώρα από το James Webb, το οποίο κατέγραψε τα ουράνια φώτα χάρη στην υπέρυθρη όρασή του.
Αριστερά, ο Ποσειδώνας σε εικόνα του Hubble. Στα δεξιά, η ίδια εικόνα συνδυάζεται με παρατηρήσεις του James Webb. To σέλας εμφανίζεται με πράσινο χρώμα. Οι λευκές κηλίδες είναι σύννεφα (NASA, ESA, CSA, STScI, Heidi Hammel (AURA), Henrik Melin (Northumbria University), Leigh Fletcher (University of Leicester), Stefanie Milam (NASA-GSFC)}
Το φαινόμενο είναι αρκετά διαφορετικό στον Ποσειδώνα από ό,τι στη Γη, όπου το σέλας εμφανίζεται στους πόλους.
Στον τελευταίο πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος, το σέλας εμφανίζεται στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη, καθώς το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη έχει κλίση 47 μοιρών σε σχέση με τον άξονα περιστροφής.
Αυτό σημαίνει ότι οι μαγνητικοί πόλοι όπου εκδηλώνεται το σέλας βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικές θέσεις από τον βόρειο και νότιο πόλο.
Σύμφωνα με τις νέες παρατηρήσεις, οι οποίες παρουσιάζονται στην επιθεώρηση Nature Astronomy, το σέλας του Ποσειδώνα ήταν δύσκολο να μέχρι σήμερα να ανιχνευθεί επειδή είναι ασυνήθιστα αμυδρό λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών στην ανώτερη ατμόσφαιρα του πλανήτη.
Τα δεδομένα του James Webb υποδεικνύουν μάλιστα ότι η θερμοκρασία της ανώτερης ατμόσφαιρας έχει πέσει κατά εκατοντάδες βαθμούς από την προηγούμενη εκτίμηση του 1989.
Επόμενες παρατηρήσεις του James Webb θα μπορούσαν να ρίξουν φως τα αίτια αυτής της δραματικής πτώσης. Θα μπορούσαν επίσης να δώσουν νέα στοιχεία για την προέλευση του μαγνητικού πεδίου, ή ακόμα και να εξηγήσουν γιατί είναι τόσο κεκλιμένο.
Πηγή: in.gr
Πηγή: ot.gr
