Η Τουρκία θα παραμείνει δικτατορία όσο ο Εκρέμ Ιμάμογλου είναι στη φυλακή ή δεν μπορεί να διεκδικήσει την προεδρία λόγω τεχνασμάτων του καθεστώτος Ερντογάν. Αυτό το γεγονός ενισχύει στο μέγιστο τη χώρα μας. Θυμίζουμε ότι το 1974 οι όροι ήταν αντεστραμμένοι με την Τουρκία να είναι μια δημοκρατία, αν και ατελής, και την Ελλάδα να είναι μια δικτατορία.
Αρχής γενομένης με την πόντιση του καλωδίου με την Κύπρο τονίζουμε ότι τα υποβρύχια καλώδια για επικοινωνίες και μεταφορά ενέργειας αποτελούν προτεραιότητα της ΕΕ λόγω της διασυνοριακότητας και της απεξάρτησης από αυταρχικές, μη φίλιες χώρες. Η ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδας και Κύπρου έχει την ίδια αξία με καλωδιακές συνδέσεις μεταφοράς ενέργειας ή επικοινωνιών που απειλούνται με δολιοφθορές από τη Ρωσική Ομοσπονδία, ιδίως στη Βαλτική. Η παρεμπόδιση στην υλοποίηση αυτής της σύνδεσης από το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό συνιστά ευπρόσδεκτη υπογράμμιση της ομοιότητας μεταξύ του καθεστώτος Πούτιν και Ερντογάν, όσο και της ομοιότητας της χώρας μας με βόρειες χώρες – μέλη της ΕΕ. Εχει λοιπόν κάθε συμφέρον η χώρα μας, υλοποιώντας τη σύνδεση, να έρθει σε αντιπαράθεση με την Τουρκία, πόσο μάλλον που η τουρκική παρεμπόδιση θέτει σε ρίσκο την ασφάλεια και ανθεκτικότητα της Ευρώπης συνολικά.
Αναφορικά με τις αμυντικές συνεργασίες και πωλήσεις αμυντικών συστημάτων προς την Τουρκία, από Ισπανία, Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο, η χώρα μας αποκτά ένα ισχυρό ρητορικό πλεονέκτημα. Η ελληνική κυβέρνηση, με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου, πρέπει να αναδείξει τους ιστορικούς παραλληλισμούς με την υποστήριξη με πολεμικό υλικό της φασιστικής Ιταλίας στους εθνικιστές του Φράνκο και την επιβολή εμπάργκο στην πώληση πολεμικού υλικού από χώρες – μέλη της ΕΕ στη δικτατορία της Αργεντινής που εισέβαλε στα Φόκλαντ.
Ακόμα και αν αυτή η καμπάνια δεν έχει πρακτικό αποτέλεσμα θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική ισχύ της Ελλάδας αναφορικά με το πλαίσιο που έθεσε η Λευκή Βίβλος για την ευρωπαϊκή άμυνα. Συγκεκριμένα η Ελλάδα πρέπει να απαιτήσει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη αμυντικής συμφωνίας με την ΕΕ μια χώρα που δεν έχει μια λειτουργική δημοκρατία – σύναψη συμφωνίας που αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή της αμυντικής βιομηχανίας μιας τέτοιας χώρας στο πρόγραμμα SAFE των 150 δισεκατομμυρίων ευρώ. Εξ ορισμού μια τέτοια χώρα δεν τηρεί τους όρους και τις προϋποθέσεις της χώρας – ομοϊδεάτης με την ΕΕ. Αν και όταν αποκατασταθεί η δημοκρατία στην Τουρκία τότε η Ελλάδα θα θέσει συγκεκριμένους όρους που θα συγκεκριμενοποιούν αν και κατά πόσο είναι όντως χώρα – ομοϊδεάτης.
Τέλος, βάζοντας μια υποθήκη σε ένα μελλοντικό ΝΑΤΟ όπου οι ευρωπαϊκές δημοκρατίες θα έχουν ολοένα και μεγαλύτερο λόγο, η Ελλάδα πρέπει να αναδείξει ότι η Τουρκία δεν είναι πλέον πολιτειακά ενήμερο μέλος, δεν καταβάλει τα «δημοκρατικά της τέλη» σε ένα ΝΑΤΟ του οποίου η ιδρυτική συμφωνία διακηρύσσει ότι «είναι αποφασισμένες [οι χώρες μέλη] να εξασφαλίσουν την ελευθερία, κοινή κληρονομιά και πολιτισμό των λαών τους που θεμελιώθηκαν στις αρχές της δημοκρατίας, ατομικής ελευθερίας και του κράτους δικαίου».
Ο Αντώνης Καμάρας είναι ερευνητικός συνεργάτης στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
Πηγή: tanea.gr
