Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο έχει φέρει μέσα σε σχεδόν δύο μήνες τα πάνω κάτω στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Σε ό,τι, όμως, αφορά τα ενεργειακά θέματα στην Ανατολική Μεσόγειο φαίνεται ότι ξαναπιάνει το νήμα από το σημείο όπου το είχε αφήσει. Παρόλο που οι ΗΠΑ εξακολουθούν να στηρίζουν πολιτικά το έργο για την ηλεκτρική διασύνδεση της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, στην παρούσα φάση παραμένει εξαιρετικά αβέβαιο το εάν θα αποφασίσουν να συμμετάσχουν στο συγκεκριμένο πρότζεκτ. Η Αναπτυξιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (DFC) έχει δείξει ενδιαφέρον και μέχρι αυτή τη στιγμή παραμένει στο επενδυτικό παιχνίδι.
Οι διεργασίες για τη συμμετοχή της εμφανίζονται να βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο, καθώς ο φάκελος έχει ήδη περάσει από την αρμόδια διοικούσα επιτροπή. Αυτό που πλέον απομένει είναι η ομάδα της DFC να προσθέσει τις τελευταίες λεπτομέρειες στον τεχνικό φάκελο και να αποφασίσει για το ποιο θα είναι το προτεινόμενο επιτόκιο δανεισμού.
Το τελευταίο βήμα θα γίνει όταν θα παρουσιαστεί ο φάκελος στο Διοικητικό Συμβούλιο, στο οποίο συμμετέχουν μεταξύ άλλων ο υπουργός Εξωτερικών και ο υπουργός Οικονομικών. Εκεί θα παρθούν οι τελικές αποφάσεις με όχι μόνο τεχνοκρατικά αλλά και πολιτικά κριτήρια. Μέχρι στιγμής το Στέιτ Ντιπάρτμεντ βρίσκεται σε μια μεταβατική περίοδο που δεν έχει επιτρέψει τα θέματα για το έργο του καλωδίου να έχουν συζητηθεί σε ανώτερο πολιτικά επίπεδο. Για παράδειγμα, η θέση του Τζέφρι Πάιατ στο Γραφείο Ενεργειακών Πόρων στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραμένει κενή, γεγονός που σημαίνει ότι κανείς δεν είναι αποκλειστικά προσηλωμένος στην προώθηση της ενεργειακής διπλωματίας.
Οι τελευταίες εξελίξεις για την αναβίωση του σχήματος 3+1, το οποίο για δικαιολογημένους ή αδικαιολόγητους λόγους, η προηγούμενη διοίκηση των Δημοκρατικών είχε βάλει στον πάγο, αποτελεί θετικό οιωνό με δεδομένο ότι η ενέργεια είναι το κομμάτι που παρουσιάζει τη μεγαλύτερη κινητικότητα στη στρατηγική συνεργασία μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ. Επίσης, το καλώδιο θεωρείται ως ένα πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της υλοποίησης του σχεδίου για τον διάδρομο IMEC, κάτι που ειδικά η τωρινή αμερικανική κυβέρνηση βλέπει με ιδιαίτερα θετικό τρόπο. Αλλωστε το ενδιαφέρον του Μάρκο Ρούμπιο για την αντιμετώπιση της Κίνας ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που τον είχαν οδηγήσει να συνυπογράψει το νομοσχέδιο East Med Act.
Τέλος, σε αυτή τη θετική κινητικότητα έρχεται να προστεθεί η παρουσία της Chevron νοτίως της Κρήτης που ακυρώνει εμπράκτως το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Πηγές στην Ουάσιγκτον διευκρινίζουν ότι εταιρείες αυτού του μεγέθους πάντα έρχονται εκ των προτέρων σε επαφή με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προκειμένου να πάρουν το πράσινο φως για να προχωρήσουν με πρότζεκτ σε γεωπολιτικά ευαίσθητες περιοχές και για να αποφύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις δυσάρεστες εκπλήξεις.
Πηγή: tanea.gr
