της Νίκης Ζορμπά
Το ΠΑΣΟΚ γυρεύει τρόπο εξόδου από το σπιράλ φθοράς στο οποίο περιδινείται, όπως επικυρώνουν και οι απανωτές δημοσκοπήσεις. Δεν είναι προβληματικό απλώς το γεγονός ότι δεν πρόλαβε να καθίσει καν στη δεύτερη θέση μετά τη νέα διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε καν τα αναιμικά του ποσοστά, που εξαρχής δεν ήταν “μάχιμα” τόσο ώστε να κοιτάξει κατάματα τη Ν.Δ. Εξόχως προβληματικό είναι ότι υπερφαλαγγίζεται τον τελευταίο αρκετό καιρό από τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία αυτή τη στιγμή –έστω και συγκυριακά– βρίσκεται στη δεύτερη θέση και, αν δεν ξεφουσκώσει το επόμενο διάστημα, δεν είναι καθόλου απίθανο να καταταγεί δεύτερο κόμμα, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά τις επόμενες εθνικές κάλπες.
Το 2027, τις προσδιόρισε ξανά χθες (Παρασκευή) ο Κ. Μητσοτάκης, μιλώντας στους βουλευτές της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, όπερ σημαίνει ότι, αν κυλήσουν όλα ευθύγραμμα και επαληθευτούν οι πρωθυπουργικές προβλέψεις για εξάντληση της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησης, ο χρόνος είναι πολύς και θα “τρέξουν” και άλλα θέματα πλην Τεμπών στην πολιτική ατζέντα, ώστε να χάσει το προσωποπαγές κόμμα της Πλεύσης την πρωτοκαθεδρία στην αντιπολίτευση. Δημοσκόποι, πάντως, σε δημόσιες παρεμβάσεις τους, είναι εξαιρετικά επιφυλακτικοί με το περιλάλητο “ξεσφούσκωμα” των ποσοστών του κόμματος της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Σε καμία περίπτωση, εξάλλου, δεν το θεωρούν “νομοτελειακό”.
Πληγές
Επιστρέφοντας στις “πληγές” του ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, δεν εξαντλούνται στη δημοσκοπική εκθρόνισή του από την Πλεύση Ελευθερίας. Λιγότερο ή περισσότερο “ανοιχτά”, ο Νίκος Ανδρουλάκης αμφισβητείται από στελέχη και βουλευτές του κόμματός του. Πότε γιατί συνέπραξε με την Κωνσταντοπούλου στην πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης λόγω Τεμπών, πότε γιατί έχει επιλέξει “μοναχική” πορεία και δεν συζητάει συνεργασίες, πότε για το ακριβώς αντίθετο και διαρκώς γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν κεφαλαιοποιεί τη φθορά ούτε της κυβέρνησης ούτε του όμορου ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο άφησε τρίτο κοινοβουλευτικά μετά τα παρατράγουδα και τη διάσπαση από το διαζύγιο της Κουμουνδούρου με τον Κασσελάκη.
Η ένταση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις πηγών της Χαριλάου Τρικούπη ότι τίποτε δεν έχει λυθεί στο εσωκομματικό τοπίο μετά την αναβάπτιση Ανδρουλάκη και την πανηγυρική επανεκλογή του στην ηγεσία. Η εσωκομματική διελκυστίνδα είναι παρούσα και το κόμμα εύκολα “αρπάζει” φωτιά και γίνεται “μύλος” από δηλώσεις και τοποθετήσεις στελεχών που αντίκεινται στη “γραμμή”.
Πρόσφατο το παράδειγμα της Κατερίνας Μπατζελή. Παραπέμφθηκε στο πειθαρχικό, έχοντας προκαλέσει σφοδρή ενόχληση στην ηγεσία, της οποίας τη “γραμμή” αμφισβήτησε στο κρίσιμο θέμα του “καβγά” με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Παππά. Η είδηση της παραπομπής της στο πειθαρχικό με το ερώτημα της διαγραφής της “ξύπνησε” τα προεκλογικά πάθη στο ΠΑΣΟΚ, που εμφανώς δεν “κοιμήθηκαν” ποτέ: Ο αντίπαλος του Ν. Ανδρουλάκη στην κούρσα διαδοχής, Χάρης Δούκας, έσπευσε να υπερασπιστεί την κυρία Μπατζελή, υπενθυμίζοντας ότι τα μέτωπα στο εσωτερικό για την ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη μαίνονται ακόμη. Πότε θορυβωδώς και πότε “υπόγεια”.
Γκρίνια
Σε όλα τούτα προστίθεται η δημοσκοπική πενία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και οι πληροφορίες από δημοσκόπους ότι, σε μετρήσεις και τις αναλύσεις τους, το ΠΑΣΟΚ τελεί υπό διαρκή πτώση των ποσοστών του. Ακόμα και οριακά κάτω από διψήφιο έχουν εντοπίσει το ΠΑΣΟΚ κυλιόμενες δημοσκοπήσεις.
Πόσο έχει στοιχίσει στο ΠΑΣΟΚ η μονοθεματική –για αρκετό διάστημα– ενασχόληση με τα Τέμπη; Συνυπάρχουν δύο απόψεις στο εσωτερικό: Η μία εκτιμά ότι δεν απέδωσε καρπούς, αντιθέτως “έβαλε “φτερά” στη Ζωή Κωνσταντοπούλου και το κόμμα της, βοηθώντας την προφανώς ακούσια να το υπερκεράσει δημοσκοπικά. Μια άλλη άποψη εντός του κόμματος θεωρεί ότι το ΠΑΣΟΚ καλώς πρωτοστάτησε στην Προανακριτική και στην κριτική απέναντι στην κυβέρνηση για τα Τέμπη, χάρη σε αυτό ο Χρ. Τριαντόπουλος βρέθηκε απολογούμενος και η κυβέρνηση εκτεθειμένη, ακόμα και αν δεν απέδωσε καρπούς για το κόμμα η στρατηγική αυτή. Είναι “θέμα αξιών”, υποστηρίζει ένθερμα αυτή η πλευρά. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι, μεταξύ άλλων, πως το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να ανοίξει κυβερνητικό βήμα, επενδύοντας στο χτίσιμο του προγραμματικού του λόγου (πρόσφατα παρουσίασε τις θέσεις του για τη στέγαση), αλλά μοιάζει σαν να μην ασχολείται κανείς. Από τους πολίτες τουλάχιστον, οι οποίοι καλούνται να πειστούν ότι το ΠΑΣΟΚ είναι προ των πυλών για να αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου. Και δη μόνο του.
Δεύτερη θέση για ΣΥΡΙΖΑ – Νέα Αριστερά
Ενδεχόμενη συνεργασία-επανένωση του ΣΥΡΙΖΑ με τη Νέα Αριστερά βρίσκεται πιο κοντά –ως ενδεχόμενο– από ποτέ. Ο Σωκράτης Φάμελλος, από την πρώτη στιγμή της εκλογής του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ξεκαθαρίσει ότι κινείται στην κατεύθυνση της συμπόρευσης των “προοδευτικών δυνάμεων” μεν, αλλά είναι η πρώτη φορά που οι πρώην σύντροφοί του στη Νέα Αριστερά εμφανίζονται να το εξετάζουν σοβαρά.
Η κατηγορηματική άρνηση του ΠΑΣΟΚ να γίνει μέρος της σχετικής συζήτησης αλλά και τα ισχνά δημοσκοπικά ποσοστά της Νέας Αριστεράς φέρνουν το σενάριο ένωσης των δυνάμεων ΣΥΡΙΖΑ με τους πρώην συντρόφους τους πιο πιθανό από ποτέ.
Ήδη η ηγεσία της ΝΕΑΡ ομολογεί ότι είναι ανοιχτή στη συζήτηση ελέω της ανάγκης για “λαϊκό μέτωπο” απέναντι στη Ν.Δ., από το οποίο αυτοεξαιρείται το ΠΑΣΟΚ. Και η Έφη Αχτσιόγλου έχει τοποθετηθεί υπέρ της ανάγκης να προχωρήσει η συνεννόηση “ανάμεσα σε αυτούς που μπορούν και θέλουν”.
Με… τρόπο, ο Σωκράτης Φάμελλος εξαίρεσε από το κάλεσμα τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Γιάνη Βαρουφάκη. Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει, άρα στην πραγματικότητα οι συζητήσεις γίνονται με τη Νέα Αριστερά.
Εάν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι, αν προχωρήσει η συμφωνία, τότε στους 26 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα αθροιστούν άλλοι 10 από τη ΝΕΑΡ (πλην Τσακαλώτου δηλαδή), η Κουμουνδούρου θα περάσει ξανά στη β’ κοινοβουλευτική θέση (33 βουλευτές διαθέτει το ΠΑΣΟΚ), κερδίζοντας πίσω το πόστο της ως αξιωματική αντιπολίτευση. Την επόμενη εβδομάδα συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς, από όπου αναμένονται (ενδιαφέροντα) νεότερα.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κεφάλαιο”
Πηγή: capital.gr
