Tι κρύβεται πίσω από την αναμόχλευση της παγκόσμιας στρατιωτικής και οικονομικής τάξης που αποπειράται ο Ντόναλντ Τραμπ; «Μια εντελώς λανθασμένη ιδέα» απαντά ο έγκυρος αρθρογράφος Ντέιβιντ Ιγκνάσιους στην «Washington Post». «Φαίνεται πεπεισμένος ότι οι νέες ισχυρές Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να απομακρύνουν τη Ρωσία από την Κίνα – και έτσι η Ουάσιγκτον να γίνει ο νέος πανίσχυρος μεσολαβητής μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου».
Ωστόσο οι μεγάλες διεθνείς οικονομικές αλλαγές που προσπάθησε να προωθήσει ο Τραμπ την περασμένη εβδομάδα δεν είχαν θετική αντίδραση από τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές. Οι επενδυτές φοβούνται ότι οι νέοι δασμοί της «Ημέρας Απελευθέρωσης», όπως την αποκάλεσε ο αμερικανός πρόεδρος, θα περιορίσουν την πρόσβαση των ΗΠΑ στις παγκόσμιες αγορές χωρίς κανένα γρήγορο όφελος για την εγχώρια παραγωγή. Εάν τα πράγματα πάνε άσχημα, θα την πληρώσουν οι αμερικανοί καταναλωτές.
Ωστόσο, σημειώνει ο αρθρογράφος, ο μεγαλύτερος κίνδυνος μπορεί να βρίσκεται στις πολιτικές του Τραμπ έναντι της Ρωσίας και της Κίνας. Πιστεύει ότι το να γίνει η Μόσχα εταίρος σε μια ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία θα δημιουργήσει τρεις σφαίρες επιρροής – με τις Ηνωμένες Πολιτείες να παίζουν εξισορροπητικό ρόλο μεταξύ της ρωσικής και της κινεζικής ισχύος.
Ο δεσμός Σι και Πούτιν
«Αυτή η ελπίδα για έναν “Αντίστροφο Κίσινγκερ”, όπως αποκαλείται συχνά αυτή η στρατηγική, μπορεί να είναι απατηλή. Πολλοί αναλυτές προβλέπουν ότι η Ρωσία και η Κίνα θα συνεχίσουν τη συνεργασία τους “χωρίς όρια”, ανεξάρτητα από τις διαθέσεις του Τραμπ. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ μπορεί να βλάψουν σοβαρά τις συμμαχίες τους στην Ευρώπη και την Ασία, καθώς τα έθνη εκεί αμφιβάλλουν για την προθυμία της Αμερικής να αποτρέψει τη ρωσική και την κινεζική ισχύ» παρατηρεί ο Ιγκνάσιους.
«Δεν υπάρχει καμία σχέση που οι Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν κατανοήσει λιγότερο, ιστορικά, από αυτήν μεταξύ Κίνας και Ρωσίας» υποστηρίζει ο Κερτ Κάμπελ, πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και τώρα πρόεδρος του Asia Group. Βλέπει τον δεσμό μεταξύ του Βλαντίμιρ Πούτιν και του Σι Τζινπίνγκ ως έντονα προσωπικό, που καλλιεργείται σε δεκάδες συναντήσεις και χίλιες ώρες συζήτησης. Αν ο Τραμπ πιστεύει ότι μπορεί να ελέγξει αυτή τη δυναμική, κάνει λάθος, υποστηρίζει ο Κάμπελ. Επιπλέον, ο Πούτιν και ο Σι προβλέπουν τις κινήσεις Τραμπ. «Οταν ο ινδός και ο ρώσος ηγέτης συναντώνται, ένα από τα κύρια θέματα της ατζέντας είναι η πρόβλεψη του τρόπου με τον οποίο οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να τους χωρίσουν» εξηγεί ο Κάμπελ. Και οι δύο βλέπουν τις Ηνωμένες Πολιτείες ως μια φθίνουσα δύναμη και τον Τραμπ ως έναν ασταθή και αναξιόπιστο παίκτη στο νέο “μεγάλο παιχνίδι”».
Ανακατεύοντας την τράπουλα
Η ιδέα της διαίρεσης της Ρωσίας και της Κίνας ήταν κεντρική για το άνοιγμα του Χένρι Κίσινγκερ προς το Πεκίνο στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Αλλά εκείνη την εποχή, η Κίνα είχε λόγους να φοβάται τη δύναμη της Ρωσίας και να αναζητήσει ένα αντίβαρο από τους αμερικανούς διπλωμάτες οι οποίοι προσπάθησαν να αναζωπυρώσουν αυτό το άγχος – υποστηρίζοντας στην Κίνα ότι τα οικονομικά της συμφέροντα ανήκουν στη Δύση και στη Ρωσία ότι θα την καταπιεί η ανερχόμενη δύναμη της Κίνας – με μικρή επιτυχία.
Από την αρχή της επιχειρηματικής του πορείας ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθούσε να ανακατέψει την τράπουλα και να κάνει διαπραγματεύσεις. Στα δημόσια σχόλιά του, φαίνεται ότι θέλει να παρασύρει τον Πούτιν σε μια ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία. Ωστόσο όσο περισσότερες παραχωρήσεις προσφέρει στον ρώσο πρόεδρο τόσο περισσότερα θέλει ο Πούτιν – σε σημείο που ακόμα και ο Τραμπ δήλωσε πρόσφατα «πολύ θυμωμένος» και «τσαντισμένος».
Ακόμα και όταν ο Τραμπ προσπαθεί να πείσει τον Πούτιν, «θέλει επίσης να κάνει μια μεγάλη συμφωνία με την Κίνα» υποστηρίζει η Φιόνα Χιλ, πρώην στέλεχος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας τώρα στο Ινστιτούτο Brookings. Βλέπει τον Σι ως «αδελφή ψυχή». «Μπορώ να συνοψίσω την πολιτική του Τραμπ για την Κίνα σε μια φράση: «Ο Σι Τζινπίνγκ είναι φίλος μου» μου είπε ένας σύμβουλος του Τραμπ για την Κίνα κατά την πρώτη θητεία του προέδρου». Αυτό φαίνεται να ισχύει ακόμη. Αν και ο Τραμπ έχει πολλούς συμβούλους για την Κίνα που θεωρούνται «γεράκια», φαίνεται ακόμα να προτιμά την τριμερή συνεργασία από την αντιπαράθεση με τους ισχυρούς σε Ρωσία και Κίνα.
Νευρικοί σύμμαχοι
Εδώ είναι που οι μακροχρόνιοι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ευρώπη και την Ασία αρχίζουν να γίνονται νευρικοί, τονίζει ο αμερικανός αρθρογράφος. Εάν ο Τραμπ επιδιώκει μια τριμερή κατανομή επιρροής μεταξύ της Ρωσίας, της Κίνας και των ΗΠΑ, οι μικρότερες χώρες απειλούνται. Η υπόσχεση της Αμερικής για «εκτεταμένη πυρηνική αποτροπή» θα μπορούσε να γίνει αναξιόπιστη – αναγκάζοντας τους συμμάχους να κατασκευάσουν τα δικά τους πυρηνικά όπλα ή να αναζητήσουν νέες συμμαχίες.
Ο Τραμπ φαίνεται ήδη να έχει εγκαταλείψει την ηγεσία της παλιάς παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, δύο από τους σημαντικότερους εμπορικούς εταίρους των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν λάβει το μήνυμα. Συναντήθηκαν για εμπορικές συνομιλίες το περασμένο Σαββατοκύριακο με την Κίνα και το Πεκίνο λέει ότι οι τρεις χώρες θα συντονίσουν την απάντησή τους στους νέους δασμούς των ΗΠΑ.
Τα πάντα παντού ταυτόχρονα. Αυτή είναι μια χρήσιμη συνοπτική περιγραφή της αλλαγής στην παγκόσμια οικονομική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας του Ντόναλντ Τραμπ. Ο πρόεδρος είναι τόσο ανυπόμονος για την αλλαγή που μπορεί να μη δει το μεγαλύτερο γεγονός που λαμβάνει χώρα στην παγκόσμια σκηνή: η Ρωσία και η Κίνα παίζουν το χαρτί Τραμπ.
Πηγή: tanea.gr
