Είναι γνωστό ότι ο ύπνος αποτελεί βασικό συστατικό της καρδιαγγειακής υγείας ενός ατόμου. Μειωμένη διάρκεια ύπνου καθώς και εμφάνιση επεισοδίων άπνοιας με τη συνοδό ημερήσια υπνηλία οδηγούν σε εμφάνιση υπέρτασης, κολπικής μαρμαρυγής, έκτακτων συστολών και καρδιακής ανεπάρκειας. Σύμφωνα με νέα μελέτη, η αυξανόμενη υπνηλία κατά τη διάρκεια του 24ώρου σε γυναίκες στα 80 τους συνδέθηκε με διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης άνοιας σε σύγκριση με συνομήλικες με σταθερά πρότυπα ύπνου. Δεν είναι σαφές αν η επιδείνωση του ύπνου αυξάνει τον κίνδυνο άνοιας ή αν η άνοια προκαλεί επιδείνωση στον ύπνο. Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι και οι δύο θεωρίες μπορεί να είναι σωστές.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 733 γυναίκες (μέση ηλικία 82,5 ετών· 91% λευκές) που συμμετείχαν σε μία μελέτη για τα οστεοπορωτικά κατάγματα και οι οποίες δεν παρουσίαζαν εμφανή γνωστική έκπτωση. Το επίπεδο της γνωστικής τους κατάστασης αξιολογήθηκε με πιστοποιημένα νευροψυχολογικά τεστ, όπως το τροποποιημένο Mini-Mental State Examination και το California Verbal Learning Test στην αρχή της μελέτης και σε επόμενες επισκέψεις κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παρακολούθησης 5 ετών. Περίπου το 22% των συμμετεχουσών ηλικιωμένων γυναικών ανέπτυξε μία ήπια γνωστική διαταραχή και το 13% ανέπτυξε άνοια κατά την περίοδο παρακολούθησης. Οι γυναίκες με αυξανόμενη ημερήσια υπνηλία παρουσίασαν πάνω από διπλάσιο κίνδυνο άνοιας σε σχέση με όσες είχαν σταθερό ύπνο. Η συσχέτιση με την άνοια ήταν πιο ασθενής σε γυναίκες με μειωμένο νυχτερινό ύπνο. Επίσης είναι ενδιαφέρον ότι δεν βρέθηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ του κινδύνου άνοιας και του συνολικού χρόνου ύπνου ή παραμέτρων του κιρκάδιου ρυθμού.
Η μελέτη έχει αρκετούς περιορισμούς που εμποδίζουν τη γενίκευση των ευρημάτων της. Ενδεικτικά, το δείγμα της μελέτης περιελάμβανε κυρίως λευκές γυναίκες στην ηλικία των 80 και δεν γωρίζουμε αν αυτό ισχύει και σε γυναίκες της μαύρης φυλής. Η έλλειψη ανάλυσης βιοδεικτών της νόσου περιόρισε περαιτέρω τις υποθέσεις σχετικά με την παθολογία της άνοιας.
Σε κάθε περίπτωση πρωτοβουλίες που επικεντρώνονται στη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου, την ενθάρρυνση αλλαγών στον τρόπο ζωής και την εφαρμογή γνωστικών παρεμβάσεων μπορεί να είναι ουσιαστικές για τον περιορισμό του κινδύνου άνοιας στον γηράσκοντα πληθυσμό.
Ο Κώστας Τσιούφης είναι καθηγητής Καρδιολογίας ΕΚΠΑ – Α’ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών
Πηγή: tanea.gr
