Οι ταινίες της εβδομάδας: Ασυνήθιστες φιλίες, κανιβαλιστικές επανεκδόσεις και σινεμά για κάθε ηλικία

11111111

Με μικρή επιβράδυνση φτάνουν οι «Ασυνήθιστες Φίλες», μαζί με 3 ταινίες για το νεαρό κοινό, μια απρόβλεπτη επανέκδοση κανιβαλιστικών διαστάσεων, γαλλικό και ελληνικό κινηματογράφο. Σίγουρα δεν είναι η πιο δυνατή εβδομάδα της σεζόν, οπότε έχετε την ευκαιρία να δείτε και κάποια από τις παλαιότερες ταινίες, αν δεν καλύπτει τη γευστική σας παλέτα το κινηματογραφικό μενού αυτής της εβδομάδας.

Ασυνήθιστες Φίλες

Για τις «Ασυνήθιστες Φίλες» σας μιλήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς τότε ήταν προγραμματισμένες να βγουν… Αν σας ενδιαφέρει, μπορείτε να ανατρέξετε στην προηγούμενη εκπομπή, που είχαμε και αποκλειστική συνέντευξη με την Ιζαμπέλ Ιπέρ.

Ο Ερασιτέχνης

Ο Ράμι Μάλεκ παίζει έναν μοναχικό τύπο που μπαίνει στη CIA γιατί κάποιος του χάκαρε όχι το laptop αλλά την καρδιά — όχι για καριέρα, αλλά για εκδίκηση. Γρήγορο και νευρικό μοντάζ, υπερβολές και πυροβολισμοί. Με ένα υπόκωφο «θα πάω να τους δείξω εγώ», στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, και ένα απότομο «φρενάρισμα» στον όποιο ρεαλισμό, ο θεατής διακρίνει ξεκάθαρα τους ερασιτεχνισμούς του… ερασιτέχνη. Αν η CIA δούλευε έτσι, θα είχαμε γίνει όλοι πράκτορες μετά το πρώτο ghosting.

Εμείς: Μια Ταινία για τον Bloody Hawk

Ο πιο low profile ράπερ της χώρας δηλώνει παρουσία κόντρα στους προβολείς και κάνει την πρώτη του μεγάλη περιοδεία να μοιάζει με road movie ψυχής. Το «Μια Ταινία για τον Bloody Hawk» είναι ένα ντοκιμαντέρ που σε αφήνει να τον γνωρίσεις — ή έστω να καταλάβεις γιατί δεν τον γνωρίζει κανείς πραγματικά.

Πριν το Τέλος

Ένας ηλικιωμένος άντρας στη Γερμανία αποφασίζει ότι θέλει να δώσει τέλος στη ζωή του και για αυτό ξεκινάει να τακτοποιεί τις εκκρεμότητές του. Η ταινία τον ακολουθεί σιωπηλά, σχεδόν ντοκιμαντερίστικα, σε αυτή τη διαδρομή.

Αυστηρό, μινιμαλιστικό σινεμά, που δεν σε καθοδηγεί συναισθηματικά — απλώς σε αφήνει να κοιτάς έναν άνθρωπο που έχει πάρει την απόφασή του. Δεν απευθύνεται σε όλους, αλλά αν μπεις στο ρυθμό του, σε ανταμείβει με μια ανθρώπινη ηρεμία. Ξέρεις προκαταβολικά ότι δεν θα περάσεις ευχάριστα. Έχει πολύ σιωπή και — σχηματική έστω — απαξίωση για την αισιοδοξία. Αν σε κερδίσει το «Πριν το Τέλος», με το βαρύ θέμα και την εξαντλητική διάρκεια, θα είναι αποκλειστικά για εμπειρία, όχι για διασκέδαση.

Σμιλεμένες Ψυχές

Ένας Ελβετός οδοντίατρος πάει στη Σπιναλόγκα και γίνεται κάτι ανάμεσα σε γιατρό, παπά και ψυχολόγο. Ο Σταύρος Ψυλλάκης κατέχει στο απόλυτο την ερευνητική και κινηματογραφική αφήγηση. Στις «Σμιλεμένες Ψυχές» καταπιάνεται με έναν σπουδαίο άνθρωπο που φέρει μια μοναδική ιστορία, σε ένα ντοκιμαντέρ που κατά γενική ομολογία «βλέπεις και σκέφτεσαι πως υπάρχει ελπίδα στον κόσμο».

Πανίδα

Η αναγκαστική συμβίωση, υπό συνθήκες έντονης πίεσης και τρόμου, μιας φωτορεπόρτερ, ενός αρχιτέκτονα και του ηλικιωμένου πατέρα του που πάσχει από άνοια, μια μέρα με πολλά επεισόδια στην πόλη, θα ταράξει την ηρεμία τους και τις ισορροπίες.

Με κυρίαρχο ερευνητικό άξονα την πολιτική αλληγορία, το οικολογικό άγχος, τον εγκλωβισμό και τις εντάσεις που συνεπάγεται, η ιστορία καταγράφει το πλαίσιο χωρίς να προτείνει — έστω υπαινικτικά — λύσεις.

Φαντάσματα από το Παρελθόν

Ο Χαμίντ, ένας πρώην καθηγητής που τώρα ανήκει σε μια μυστική ομάδα εκδίκησης, αναλαμβάνει μια αποστολή στη Γαλλία για να βρει τον πρώην βασανιστή του από το καθεστώς Άσαντ. Η αναζήτησή του τον οδηγεί σε ένα επικίνδυνο μονοπάτι γεμάτο αντιφάσεις, καθώς η αποστολή γίνεται προσωπική και η γραμμή μεταξύ δικαιοσύνης και εκδίκησης θολώνει.

Τα «Φαντάσματα από το Παρελθόν» είναι μια ταινία που σε κρατά σε ένταση από την αρχή μέχρι το τέλος, με δυνατές ερμηνείες και σεναριακό ενδιαφέρον. Η σκηνοθεσία είναι σφιχτή και προσωπική, σε μια αταξινόμητη ταινία εκδίκησης. Η ταινία, από επιλογή, δεν δίνει εύκολες απαντήσεις, αλλά σίγουρα σε κάνει να σκεφτείς τι σημαίνει πραγματικά δικαιοσύνη και πόσο το παρελθόν μας συνεχίζει να μας στοιχειώνει.

Τα Αλεπουδάκια

Animation για μικρούς και μεγάλους, με δυο αλεπούδες που γίνονται γονείς και περνάνε οικολογικά μηνύματα πιο άμεσα κι από story στο Instagram. Όμορφο, γλυκό — κάπου λίγο σε χτυπάει κατακούτελα με τα «μηνύματά» του, αλλά το συγχωρείς.

Καγιάρα: Ηρωίδα των Ίνκας

Η ιστορία μιας νεαρής Ίνκας που δεν κάθεται στ’ αυγά της και αποφασίζει να σώσει τη φυλή της. Ή αλλιώς, «πώς θα ήταν η Μουλάν αν μεγάλωνε στις Άνδεις». Καθαρή παιδική διασκέδαση με μπόλικη περουβιανή ιστορία, από μια ταινία με θεματικές συγγένειες με το «Ο Δρόμος για το Ελ Ντοράντο» και αισθητικές συγγένειες με το «Ο Κούμπο και οι Δύο Χορδές», μέσα από τις παραδοσιακές ιστορίες, τον μυστικισμό, τα φυσικά τοπία αλλά και το προσωπικό ταξίδι των ηρώων.

Ο Γύρος του Κόσμου του Μικρού Γκρίζλι

Μια αρκούδα και ένας λαγός ταξιδεύουν για να βρουν τη μαμά ενός μικρού πάντα. Κάπως σαν τη «Ζούγκλα» της Disney του φτωχού, με επιρροές από το «Οι Ήρωες του Δάσους», αλλά χωρίς το άγχος ότι θα φάνε μήνυση από τη Disney ή τη Sony.

Delicatessen (Επανέκδοση)

Το «Delicatessen» (1991), σε σκηνοθεσία των Ζαν-Πιερ Ζενέ και Μαρκ Καρό, διαδραματίζεται σε μια μετα-αποκαλυπτική Γαλλία όπου το καταναλώσιμο κρέας είναι σχεδόν ανύπαρκτο, με αποτέλεσμα χασάπηδες όπως ο Κλαπέτ (Ζαν-Κλοντ Ντρέιφους) να το εξασφαλίζουν στην πελατεία τους από εξαπατημένους υπαλλήλους που πληρώνουν με τη ζωή τους το λάθος τους.

Ο νέος επιστάτης, ο Λουιζόν (Ντομινίκ Πινιόν), ερωτεύεται την κόρη του χασάπη, Ζουλί (Μαρί-Λορ Ντουγκνάκ), και οι ζωές τους μπαίνουν στις… κρεατομηχανές της αγωνίας. Μέχρι και σήμερα η ταινία αυτή μπορεί να αναγνωστεί ως ένα αριστούργημα του φανταστικού κινηματογράφου, με πρωτοτυπία και πικρό χιούμορ στα όρια του δυστοπικού μας μέλλοντος.

www.ertnews.gr

Πηγή: ertnews.gr

Facebook
Twitter
Telegram
WhatsApp
Email

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ