Του Χάρη Φλουδόπουλου
Παρά τη φιλόδοξη πρόβλεψη του νέου υπουργού Ενέργειας, Σ. Παπασταύρου, για γεώτρηση της Chevron νότια της Κρήτης ήδη από το 2026, το ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα δείχνει πως μια τέτοια εξέλιξη είναι εξαιρετικά απίθανη. Με βάση τις προβλεπόμενες διαδικασίες, τις εμπειρίες του παρελθόντος και τις εγγενείς δυσκολίες του ελληνικού διοικητικού πλαισίου, το πιο πιθανό είναι να δούμε γεωτρύπανο κοντά στο 2030 και αυτό στην περίπτωση που δεν υπάρξουν σοβαρές καθυστερήσεις.
Δηλαδή θα πρέπει μέσα στο 2025 να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί και να υπογραφούν οι συμβάσεις με τη Chevron. Στη συνέχεια θα πρέπει να ακολουθήσει η κύρωση των συμβάσεων από τη Βουλή, που στην καλύτερη περίπτωση θα χρειαστεί επιπλέον 2-3 μήνες. Από εκεί και πέρα, ξεκινά μια χρονοβόρα σειρά ενεργειών που περιλαμβάνει:
Σεισμικές διασκοπήσεις 2D: Αυτή η φάση αναμένεται να καταλάβει το σύνολο του 2026 και μεγάλο μέρος του 2027.
Σεισμικές έρευνες 3D: Εφόσον τα αρχικά αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, θα ακολουθήσουν πιο στοχευμένες σεισμικές μελέτες για τον εντοπισμό των διατρητικών στόχων. Το πιθανότερο είναι να χρειαστεί τουλάχιστον ένας ακόμη χρόνος, δηλαδή θα φτάσουμε το 2028.
Αδειοδότηση γεώτρησης: Για να ξεκινήσει η γεώτρηση, απαιτείται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και η έκδοση σχετικής Άδειας. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να διενεργηθεί δημόσια διαβούλευση, να δοθεί συναίνεση από περιφερειακά συμβούλια. Επίσης θα πρέπει να υπάρξει περιβαλλοντική αδειοδότηση για το λιμάνι υποστήριξης (που ακόμη δεν υπάρχει)
Χωρίς καθυστερήσεις και ενστάσεις, αυτή η φάση απαιτεί τουλάχιστον 12-18 μήνες, μεταφέροντας την έναρξη των εργασιών στο τέλος του 2029. Η ίδια η γεώτρηση εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά τοποθετείται χρονικά για το 2030.
Το παράδειγμα της ExxonMobil
Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η εκδήλωση ενδιαφέροντος από τη Chevron δεν αποτελεί την πρώτη φορά που μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία επιδιώκει να δραστηριοποιηθεί στην ελληνική αγορά και ειδικότερα στην περιοχή της Κρήτης. Η εμπειρία της ExxonMobil στην περιοχή δυτικά της Κρήτης αποδεικνύει ότι τα χρονικά περιθώρια των συμβάσεων (8 χρόνια για τη θάλασσα) συνήθως εξαντλούνται. Παρά το γεγονός ότι η σύμβαση παραχώρησης υπεγράφη πριν πέντε χρόνια, ακόμα δεν έχει ληφθεί απόφαση για τη γεώτρηση, ενώ τα χρονοδιαγράμματα έχουν ουσιαστικά ξεπεραστεί.
Και αυτό γιατί οι καθυστερήσεις στο πεδίο των ερευνών υδρογονανθράκων στην Ελλάδα δεν είναι απλώς τεχνικής φύσεως. Αντιθέτως, είναι αποτέλεσμα:
– Γραφειοκρατικής αδράνειας
– Περιβαλλοντικών προσφυγών
– Καταστροφών εξοπλισμού και καταλήψεων
– Έλλειψης αδειοδοτημένων λιμανιών
– Αργών διαδικασιών δικαστικής επίλυσης διαφορών
– Καθυστέρησης στην παράδοση διοικητικών αποφάσεων
Σε αυτό το περιβάλλον, όπως σημειώνουν ειδικοί του χώρου, η απουσία σταθερότητας, συνέχειας και συνέπειας στο επενδυτικό και ρυθμιστικό πλαίσιο, οδηγεί σε απώλεια εμπιστοσύνης από τις διεθνείς εταιρείες.
Πρακτικά δηλαδή το 2030 φαντάζει ως η πιο ρεαλιστική ημερομηνία για να δούμε το πρώτο γεωτρύπανο της Chevron στην περιοχή νότια της Κρήτης. Μέχρι τότε, η Πολιτεία έχει μπροστά της την ευκαιρία να επιλύσει χρονίζοντα προβλήματα, να διασφαλίσει θεσμική συνέχεια και να ενισχύσει την ελκυστικότητα του τομέα.
Πηγή: capital.gr
