Κάποιοι μιλούν ήδη για ένα αργεντίνικο «success story». Χάρις στο πρόγραμμα ριζικών μεταρρυθμίσεων που έθεσε σε εφαρμογή ο Χαβιέρ Μιλέι, λένε, ο πληθωρισμός στην Αργεντινή διαμορφώθηκε τον Μάρτιο στο 55,9% σε ετήσια βάση, έναντι 211% στο τέλος του 2023, δηλαδή στην αρχή της προεδρίας του. Η κυβέρνησή του, σημειώνουν, κατάφερε πέρυσι να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό δαπανώντας λιγότερα από όσα εισέπραξε – μόλις η δέκατη φορά που συμβαίνει αυτό τα τελευταία 123 χρόνια. Και η ίδια η επικεφαλής του ΔΝΤ άλλωστε, η Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, έκανε λόγο την περασμένη Παρασκευή, ανακοινώνοντας μία νέα δανειακή συμφωνία με την Αργεντινή, την 23η κατά σειρά, ύψους 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για «αναγνώριση της εντυπωσιακής προόδου που έχει σημειωθεί στη σταθεροποίηση της οικονομίας» της χώρας και για «ψήφο εμπιστοσύνης στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις». Από την πλευρά του, ο Μιλέι προέβλεψε πως η Αργεντινή, που ήταν κάποτε εξίσου πλούσια με τον Καναδά, μπορεί να γίνει η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία παγκοσμίως τα επόμενα 30 χρόνια. Ο «αναρχο-καπιταλιστής» που έκανε το πριόνι σήμα κατατεθέν του βλέπει τη δημοτικότητά του στο 43% – αρκετά υψηλότερα από εκείνη του προκατόχου του, Αλμπέρτο Φερνάντες, στο ίδιο σημείο της θητείας του. Μία εκκολαπτόμενη «ιστορία επιτυχίας» λοιπόν;
Η άλλη οπτική
Υπάρχει, φυσικά, και μία άλλη οπτική. Το σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει η ακραία φιλελεύθερη κυβέρνηση του Μιλέι έχει εκτινάξει στα ύψη τη λαϊκή δυσφορία, αφού η αγοραστική δύναμη των πολιτών έχει μειωθεί δραματικά. Η γενική απεργία που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη με πρωτοβουλία των συνδικάτων, η τρίτη κατά σειρά επί προεδρίας Μιλέι, είχε μαζική συμμετοχή. Ειδικά οι συνταξιούχοι δεινοπαθούν: περίπου το 70% λαμβάνει την κατώτατη σύνταξη, η οποία αντιστοιχεί σε 286 ευρώ, όταν το μέσο μηνιαίο κόστος διαβίωσης στην Αργεντινή υπολογίζεται σε 983 ευρώ. Και όπως σημειώνει η ισπανική «El Pais», η δημοτικότητα του Μιλέι έχει ξεκινήσει μια ελεύθερη πτώση στο άλλοτε βασικό προπύργιό του, τα σόσιαλ μίντια. Σύμφωνα με τη συμβουλευτική εταιρεία Ad Hoc, η ψηφιακή του εικόνα έφτασε στο πικ της θετικότητάς της, ένα 56%, τον περασμένο Αύγουστο.
Η τελευταία μέτρηση, ωστόσο, τον Μάρτιο, έδειξε ένα αντίστροφο σενάριο: οι αρνητικές αναφορές που συγκεντρώνει ο αργεντίνος πρόεδρος φτάνουν το 53%. Ενα και μοναδικό σημείο καμπής δεν υφίσταται, οι αναλυτές επισημαίνουν όμως ως πιθανά και την ομιλία του Μιλέι στο Νταβός τον Ιανουάριο (τότε που συσχέτισε την ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία…) και την εμπλοκή του, τον Φεβρουάριο, σε μία καταγγελλόμενη απάτη με το κρυπτονόμισμα $Libra, και την κυβερνητική παθητικότητα έπειτα από μία δραματική πλημμύρα στην πόλη Μπαχία Μπλάνκα, και τη βίαιη αστυνομική καταστολή μιας διαδήλωσης κατά των περικοπών στις συντάξεις. Μετά την πολύτιμη ένεση ρευστότητας που δέχθηκε την περασμένη Παρασκευή (πέραν του δανείου του ΔΝΤ, η Αργεντινή εξασφάλισε ακόμα δύο δάνεια, ύψους 12 δισ. δολαρίων από την Παγκόσμια Τράπεζα και 10 δισ. από τη Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης) ο Μιλέι ανακοίνωσε την άρση των περισσότερων ελέγχων κεφαλαίου που εφάρμοζε η κυβέρνησή του. Το αποτέλεσμα, όμως, ήταν να σημειώσει χθες σημαντική πτώση, με το που άνοιξαν οι αγορές, το πέσο και να κάνουν άλμα τα κρατικά ομόλογα – ο Μιλέι εξακολουθεί να μην έχει κάνει πράξη μία κρίσιμη προεκλογική του υπόσχεση, να υιοθετήσει το αμερικανικό δολάριο ως εθνικό νόμισμα. Ο Ντόναλντ Τραμπ τον έχει περιγράψει ως τον «αγαπημένο πρόεδρό» του, ο ολομέτωπος εμπορικός του πόλεμος με την Κίνα, ωστόσο, μπορεί να πλήξει τον αργεντίνο σύμμαχό του δυσανάλογα σκληρά, δεδομένης της βαθιάς εξάρτησης της αργεντίνικης οικονομίας από το Πεκίνο. Είναι, κατά συνέπεια, υπερβολικά νωρίς για να πει κανείς αν η «επανάσταση του πριονιού» έχει αποτέλεσμα ή όχι.
Πηγή: tanea.gr
