Οι αντιπροσωπείες των ΗΠΑ και της Ρωσίας που συναντήθηκαν μόλις πρόσφατα στην Κωνσταντινούπολη είχαν καταστήσει σαφές ότι βρέθηκαν εκεί για να συζητήσουν την ομαλοποίηση του έργου των διπλωματικών αποστολών τους και όχι τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ομως η δέσμευση αυτή αποτελεί σαφές επακόλουθο των προσπαθειών του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να διαπραγματευτεί τον τερματισμό του πολέμου.
Το πρόβλημα είναι ότι, με εξαίρεση τον Τραμπ που ονειρεύεται να κερδίσει το Νομπέλ Ειρήνης, ουδένα από τα μέρη που τα αφορά ο πόλεμος – ούτε η Ρωσία, ούτε η Ουκρανία, ούτε η Ευρωπαϊκή Ενωση – θέλει να τερματιστεί τώρα η σύγκρουση. Κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με τη διαπραγματευτική θέση του και η φήμη όλων κινδυνεύει.
Παρά τη γενναία αντίσταση της Ουκρανίας στην επίθεση της Ρωσίας, ο πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει τα επιθυμητά αποτελέσματα: ανάκτηση όλων των εδαφών που κατέλαβε ή προσάρτησε η Ρωσία (συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας) και πλήρη ένταξη στο ΝΑΤΟ (με ακλόνητες εγγυήσεις ασφαλείας).
Οι ηγέτες της ΕΕ θα προτιμούσαν να αναβάλουν την αναπόφευκτη αμηχανία της αποδοχής μιας ειρηνευτικής συμφωνίας που παρέχει παραχωρήσεις στη Ρωσία.
Η Ρωσία έχει λιγότερα να χάσει από μια ειρηνευτική συμφωνία σήμερα. Ομως ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν δεν βιάζεται για την επίτευξή της. Δηλώσεις ρώσων αξιωματούχων υποδηλώνουν ότι έχει σημειωθεί μικρή πρόοδος προς αυτή την κατεύθυνση.
Ενας λόγος μπορεί να είναι ότι ούτε η Ουκρανία ούτε η ΕΕ βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, γεγονός που περιορίζει το τι μπορεί να προσφέρει ο Τραμπ. Ισως ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι ο Πούτιν προσπαθεί ακόμη να διαπιστώσει ποια είναι τα όρια.
Εστειλε πρόσφατα στις ΗΠΑ τον «απεσταλμένο του για τις επενδύσεις» Κίριλ Ντιμιτρίεφ για να αναδείξει τα οικονομικά οφέλη μιας ανανεωμένης διμερούς συνεργασίας. Πέραν από τον εγκωμιασμό του Τραμπ για δήθεν αποτροπή του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ντιμιτρίεφ προσέφερε ένα δελεαστικό όραμα για την πρόσβαση των ΗΠΑ σε ρωσικούς πόρους στην Αρκτική και σπάνιες γαίες, καθώς και για κοινές αποστολές στον Αρη και στη Σελήνη. Λιγότερο από μια εβδομάδα αργότερα ο Στιβ Γουίτκοφ, ο de facto απεσταλμένος της κυβέρνησης Tραμπ στον ρώσο πρόεδρο, εμφανίστηκε στην Αγία Πετρούπολη για συνάντηση με τον Ντιμιτρίεφ και, όπως αναφέρεται, με τον Πούτιν.
Αυτές οι ευκαιρίες μπορεί να είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του ίδιου του Τραμπ. Είναι εξάλλου πάνω απ’ όλα ένας επιχειρηματίας και γνωρίζω από πρώτο χέρι τη μακροχρόνια φιλοδοξία του να εδραιώσει την παρουσία του στη Μόσχα. Θα μπορούσε το Κρεμλίνο να προσφέρει στον αμερικανό πρόεδρο πολύτιμα ακίνητα στην Κόκκινη Πλατεία – ή κάποια άλλη επικερδή επιχειρηματική συμφωνία – σε αντάλλαγμα για την άρση κυρώσεων;
Προσώρας ο Τραμπ λέει ότι είναι «εξοργισμένος» με τον Πούτιν επειδή δεν είναι πιο δεκτικός στις προτάσεις της κυβέρνησής του για κατάπαυση του πυρός και απειλεί να επιβάλει ακόμη περισσότερες κυρώσεις. Ομως, αξιοποιώντας το σωστό μείγμα καλά σταθμισμένων απαιτήσεων και δελεαστικών προσφορών, ο Πούτιν μπορεί να βρεθεί στη θέση αυτού που κάνει κουμάντο.
Η Νίνα Λ. Χρούστσεβα, δισεγγονή του πρώην ηγέτη της ΕΣΣΔ Νικίτα Χρουστσόφ, είναι καθηγήτρια Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο New School της Νέας Υόρκης και συγγραφέας
Πηγή: tanea.gr
